С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

қўяман,— деб Етимни умидвор қилар, яхши ишлаш учун шавқ-зав-
қини оширар эди.
Туркман Етимнинг бўйига мос қилиб бир белкурак ясатиб олиб
келди, унга ерларни чопишни ва жўхори остига тупроқ тортишни
тонширди...
Қирқ кунда Етим уста гупсарчи ва эпчил кемачи бўлиб олди,
ҳатто у гунсар билан кемани сув оқимига қарши бошқарадиган
ҳам бўлиб қолди.
Экинзор ишлари тамом бўлгач, туркман бир чимзорни кўрсатиб,
Етимга белкурак билан агдариб, илдизларни териб, кузда беда
экишга тайёрлаб қўйишни тайинлади, яна:
— Унгача бирон серпул қочоқ келиб қолар,— деб умидвор
қилиб қўйди.
189
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

* * *
Етим янги ииши хдм бошлади. Лекин қамон сернул қочокдан
дарак йўқ эди. «Наҳотки ёз кунлари ўтиб, экинларни йигиб-териб
олгунча сернулроқ қочоқ келмаса?» — деб ўйларди Етим.
Етим кунлардан бирида ана шу хаёллар билан ухлай олмади.
Ярим кечага бориб камишзордан одам шарнаси эшитилди. Етим
ўрнидан турди-да, уйдаи чиқиб кема томонга югурди. Икки киши
кемани ечаётган эди.
— Кимсизлар?— деб сўради Етим.
— Мен, қўрқма, — деди таниш овоз. Ву туркман эди.
Етим қувониб кетиб, у томонга югурди.
— Серпул қочоқ тонилдими?— деб сўради Етим,— Мен қам
тайёрланаверайми?
— Бу одам дарёдан ўтмайди, сув ўртасидаги ороллардан
бирига кузги қовунга борянти,— деди туркман.
Етим бу гаиларнинг ёлғонлигини сезди, чунки кечаси қовун-
га борилмаслиги унга маълум эди. «Ким билсин, дарёдан ўтиш
умидида қирқ кундан бери ишлаб юрибман, мен ухлаб қолганимда
бу фирибгар қанчадан-қанча қочоқларни ўтказиб қўйганикин.
Мени эса алдаб, ҳозиргача бирон серпул қочоқнинг келишига