С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

га чўзиб, улоқчанинг жунидан тортар, гунча япроқларидек юмшоқ
тирноқларини улоқчанинг лаб ва тишларига тегизиб қитиқларди.
Ёш боланинг бу иши улоқчага ёқиб тушгандек, у ҳам бу
хизмат эвазига Шодининг бармоқларини эгар, кафтларини ҳидлар
ва гоҳ-гоҳо «балли» дегандек, майин овоз билан «ба-а-а» деб
қўярди.
Шоди ҳам унинг «ба-а-а»сидан завқланиб, гувранар, қўл ва
оёқларини қимирлатиб улоқча ҳақида онасига ганираётгандай
бўларди.
Сора эса кўп тил билувчи таржимон сингари Шодининг ган-
ларини улоқчага ва унинг сўзларини Шодига таржима қилиб берар
эди. У улоқча тилидан Шодига:
— Мен сени севаман, икковимиз бир вақтда туғилганмиз,
онам ҳам сени яхши кўради, у сенга ўз онангдай сут беради.
Икковимиз бирга ўйнайдиган дўстмиз, эмукдош огаёнилармиз,
дер эди.
Шоди тилидан улоқчага:
Мен севэман ўзингни ҳам,
Шу юнгингни,
ҳидингни ҳам,
Юзингни ҳам 
Жуда севаман.
Мен юнгингни ҳам, кўзингни ҳам 
Онпоқ туёғингни ҳам,
Ювош юзингни ҳам
жуда севаман.
Ху.тқу атворннгни.
Ншингнп. кпрдикорннгни.
148
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Юришинг. рафторинпш 
К ў з т т ш . хумморинпш
жуда сонаман,
дер эди.
Мурод чирогноя ясади. Чирогиоя жуда содда бўлиб. "чорак
метрли тўртта ёгочнпнг усгига тўрт томонига бнр қаричли тахта
қоқнлганди.
Кунлардан бир кун улоқча девор бошида ўннаётганнда Сора
чирогнояни олиб чиқиб қовлпга қўнди-да, кўк ўтнп кўрсатиб,
улоқчани девордан тушнрди. Уч-тўрт огпэ ўт едиргач, Сора улогп-
ни чироғпоя устига қўйди. Улоқчанинг тўрт оёгп чироғпоя тахта-
си устида гуж бўлпб турарди. Сора лайлакбоэларга ўхш&б. ашула