С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

— Бу гапимдан мени Сорадан ёки мендан ранжибди, деб ўргла-
ма. Борди-келдини тугатишдан мақсад хотинлар ўртасида пайдо
бўлган гап-сўзларни босишдир. Мен болалик қилди, деб ўзимга
олмадим. Бундан кейин ҳам сизларга яхшилигимни аямайман.
Олдин сўққабош эдинг, «бунга мол ва пул нимага даркор», деб
дурустроқ ёрдам бермасдим, энди сен уйланиб, яна бир кишининг
юки бўйнингга тушди, мен ҳам шунга қараб иш тутаман,—
деди-да, жим бўлди. 
,
Мурод бой ганини тугатди деб ўйлаб, ўрнидан турмоқчи бўлган-
ди, бой яна гапини давом эттириб, уни ўтиришга мажбур қилди.
— Эшитишимча,— деди бой,— яқинда фарзанд кўрармишсиз-
лар, шу гапни эшитганимдан кейин бир серсут эчкини бўлажак
фарзандинг учун боғлаб қўйдим. Гўдак туғилган куниёқ, ана шу
эчкини сенга топшираман, уйингга элтиб боғлаб қўясан, она-бола
соғиб ичиб юрадилар. Яхшиликларимни Сора билмаса, майли, у
билмаса, худо билар, ахир... Майли,— деди бой бир оз жим тур-
гач,— энди уйингга бориб дам ол, Сорага тушунтир...
Мурод минг хил хаёл ва шубҳалар билан уйига қайтди. Бу
ерда ҳамма шубҳалари бартараф бўлди: Сора бойнинг ўзига нисба-
тан қилган муомалалари ҳақида ҳозиргача ҳеч нарса демаганди.
Бугунги воқеадан кейин бой ва унинг хотини билан бўлган гап-
ларни тўкиб солди. Энди Мурод бойнинг ниятига шак-шубҳасиз
ишонганди.
Мурод оиласига чанг солган кишининг даргоҳида бундан кейин
хизмат қилмасликка аҳд қилган бўлса-да, бу фикрини тезда амал-
га ошира олмади ва амалга ошира олмас эди ҳам. Бой даргоҳидан
кетишдан олдин бирон иш топиш лозим эди, ваҳоланки, қишлоқ
бойлари Эшонқулбойни рўйхотир қилиб, унинг хизматини ташлаб
кетган кимсани ишга олмасдилар: қишлоқ камбағаллари эса,