С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

ва узун бўлса ҳам, оқ сурп ёки нозик читдан тикилган бўлганидан,
ушшг зарбасн заиф бир шамолнинг зарбасидан ортиқ таъсир
қил.мас эди.
Мендан бошқа бутун ўқувчиларнинг ҳаммаси қизлар бўлгани-
дан, у.тар шўхлик қил.мас, ёмон ўйинлар ўйпа.мас ва бир-бирларини
ур.мас эдилар. Агар нонхўракдан кейин уй сунуриш ёки кир ювнш
ораларида фурсат топсалар қўгирчоқ ўйнардилар. Уларнинг ўйин-
чок,лари ўз маҳсулотларн бўлган қўгирчоқлар бўлиб, мешшг учун
ҳар бирн «ўгнлча» қўгирчоқ ясаб беришди.
Улар синган соиоллардан «қозон», «товоқ» ясаб, тўй қилишар,
менинг қўгирчогимни ўз қўгирчоқларига куёв қилар эдилар.
Менинг қўгирчоғимдан бўлак «эр қўгирчоқ» бўлмагани учун
унннг ёлғиз ўзига ўп-ўн икки нафар «қиз» қўгирчоқ куёвга
чиқар эди. Тўгрисн, ўша вақтларда шу ўйии менга жуда ёқа})
эди.
Баъзи қизлар беш-ўнталари бнр эрга чиқаётган ўз қўгпрчоқ-
ларини бир-бировлари билан уриштирар эдилар. «Кундошлар»
131
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

урншмдан зериккаи мснннг қўғирчогимнн уларнинг баъзпларпнп
қўйишга (талоқ қнлишга) мажбур қилар эдилар. Ну ҳоллардан
менинг кўнглнм бпр оз қораланар, хафа бўлар эдим.
Кенинроқ бизшшг мактабга яна бир ўгил бола келиб кирдн,
бироқ у «куёвлпк шарафига» етиша олмади.-У бир қадар дагалроқ
бўлганидан бўлса керак. қизлар унга қўғпрчоқ ясаб бермадилар
(ажойиб саргузаштларни бошидан кечирган бу бола ҳикоясини
бошқа бир вақтда ёзарман).
XII
Мен отинбиби мактабнга давом қилар эдим, «Ҳафтияк»ни'
тамом қилдим, унинг бир неча қисқа сураларини ёдладим. қуръон-
ни ҳам бошдан охиригача ўқиб чиқди.м. Хўжа Ҳофиз девонндан ҳам
бнрмунча ўқндим. Аммо ҳали ҳам отинбиби томонидан ўқилган