Reşat Nuri Güntekin’in Eserleri

25
Şubat (Akşama doğru)
Hayrullah Bey’le müthiş bir kavga ettim. Ama iş için değil, 
başkalarının işine karışmak saygısızlığını pek ileri vardırdı da ondan... 
Demin İhsan Bey’den bahsediyorduk. Yüzünün onu fazla 
müteessir ettiğini söyledim. 
Hayrullah Bey, dudaklarını büktü: 
-Hakkı var, ben, onun yerinde olsam, şuradan kendimi denize 
atardım. Öyle surat, balıklara yem olmaktan başka neye yarar? dedi. 
downloaded from KitabYurdu.org

---

330 
-Ben, sizi başka türlü sanıyordum, Doktor Bey. Ruh güzelliği 
yanında yüz güzelliğinin ne ehemmiyeti olur? dedim. Hayrullah Bey 
gülmeye, benimle eğlenmeye başladı: 
-Lakırdıdır o küçük, o suratlı adama kimse metelik vermez. Hele 
siz yaştaki kızlar yok mu? 
Şikâyet eder gibi yakasını silkeliyordu. İsyan ettim: 
-Hayatımı bir parça biliyorsunuz, bazı esrarımı hemen hemen zorla 
benden çaldınız. Benim güzel hem de çok güzel bir nişanlım vardı. Beni 
aldattı diye onu kalbimden silip attım, ondan nefret ediyorum. 
Hayrullah Bey, yeniden bir kahkaha kopardı. Sonra beyaz 
kirpiklerinin içinde küçüle küçüle gülen mavi gözlerini ta kalbimin içine 
dikti: 
-Bana bak küçük, dedi. Öyle değil, gözlerimin içine bak da söyle, 
onu sevmiyor musun? 
-Ondan nefret ediyorum. 
Çenemi tuttu, hâlâ gözlerime bakmakta devam ediyordu: 
-Ah, zavallı küçük, sen onun için senelerden beri çıra gibi cayır 
cayır yanıyorsun. O hayvan, seninle beraber kendi kendine de yazık 
etmiş. Bu aşkı, o, başkasında zor bulur. Hiddetten sesim boğularak: 
-Niçin bana bu ağır iftirayı reva görüyorsunuz, nereden 
biliyorsunuz? dedim. 
-Hatırlarsın ya, seni o köyde gördüğüm gün, bunu anladım. 
Saklamaya çalışma nafile. Sevda, çocuk gözlerinden uyku gibi akıyor. 
Gözlerim kararıyor, kulaklarım uğulduyordu. O, hâlâ söylüyordu: 
-Başkalarının içinde yaşarken öyle herkese, her şeye yabancı bir 
halin, rüya gören insanlara mahsus dalgın, mahzun bir gülümseyişin var 
ki, yüreğimi yakıyor küçük. Sen, yaradılış itibariyle bile herkesten 
başkasın. Esâtîr, buseden doğmuş buse ile gıdalanmış, büyümüş birtakım 
perilerden bahseder. Bunları yalnız bir hayal zannetmemeli. Onların 
dünyada numuneleri vardır. Feridecik, sen onlardan birisin. Sen, 
downloaded from KitabYurdu.org

---

331 
sevmek, sevilmek için yaratılmış bir mahluksun. Ah, deli kız, çok yanlış 
hareket etmişsin, ne olursa olsun, bu sersem oğlanın yakasını 
bırakmamalıydın. Mutlaka mesut olacaktın. 
Bir isyan feryadıyla kıvrandım. Çırpınarak, ayaklarımı yere 
vurarak: 
-Niçin bunları söylediniz? Benden ne istiyorsunuz? diye ağlamaya 
başladım. 
O vakit, doktorun da aklı başına geldi: 
-Doğru küçük, hakkın var, bunlar sana söylenecek şeyler değildi. 
Berbat bir halt ettik, affet beni küçük diye beni teskin etmeye çalıştı. 
Artık, darılmıştım, yüzüne bakmayı canım istemiyordu: 
-Göreceksiniz, onu sevmediğimi nasıl ispat edeceğim, dedim. 
Şiddetle kapıyı kapayarak dışarı çıktım.