2 босқич - 1995-1999 йиллар - кўп партиявийлик тизимни кучайтириш, демократик институтларни ривожлантириш ва ҳокимиятни ажратиш тизимини мустаҳкамлаш орқали институционал демократия йўлини изчил давом эттириш.
3 босқич - 1999-2000 йиллар. Мазкур босқичнинг асосий сиёсий воқеаси - 1999 йил охири ва 2000 йил январидаги парламентга сайловлардир. Шунингдек, бу босқич Ўзбекистон Президенти ва демократик институтларнинг барқарор ва самарали фаолият кўрсатишига қаратилганлиги билан характерланади.
Биринчи босқичнинг қонунчилик фаолияти 1992 йил 8-декабрда Ўзбекистон Республикасининг Конституцияси қабул қилиниши билан якунланди.
Бозор иқтисодиётига эга очиқ демократик ҳуқуқий давлат қуриш ва фуқаролик жамиятини шакллантиришнинг стратегик вазифа деб эълон қилган Ўзбекистоннинг ўз Конституциясига мувофиқ, шунингдек, референдумда баён этилган халқнинг хоҳиш-иродаси асосида, қонунчиликни такомиллаштириш билан боғлиқ асосий тамойиллар қуйидагилардир:
қонун устуворлигини, қонун чиқарувчи, ижро этувчи ва суд ҳокимиятлари ўртасидаги мутаносибликни, уларнинг мутлоқ мустақиллигини таъминлаш;
демократик ислоҳотларни изчил давом эттириш;
халқаро ҳуқуқнинг умумэътироф этилган принциплари ва нормалари асосида инсон ҳуқуқлари ва эркинликларининг кафолатларини таъминлаш;
сиёсий ҳаёт, давлат ва жамият қурилишининг барча соҳаларини изчил либераллаштириш;
нодавлат-нотижорат жамоат ташкилотлари ва фуқаролик жамиятининг бошқа демократик институтларини мустаҳкамлаш ва ривожлантириш учун кафолатлар ва шарт-шароитларни таъминлаш;
фуқароларнинг ўзини ўзи бошқариш органларини ҳар томонлама мустаҳкамлаш ва марказий давлат ҳокимиятининг маҳаллий ҳокимият органларига муайян ваколатларини босқичма-босқич топшириш, ижро ҳокимияти органлари, шу жумладан, куч тузилмалари фаолияти устидан жамоатчилик назорати механизмини шакллантириш ва мустаҳкамлаш.
Давлатимиз олдида давлатчиликни ислоҳ қилишнинг янги вазифалари турибди, булар - хилма-хилликка асосланган ижтимоий ҳаётни янада демократлаштириш ва сиёсий институтлар ҳамда нодавлат жамоат бирлашмаларининг ролини кучайтириш, шунингдек, аҳолининг сиёсий фаоллигини оширишдан иборат.
Кучли давлатнинг марказий ҳукумати мудофаа, давлат ва фуқароларнинг хавфсизлиги, ташқи сиёсат, пул-молия ва бошқа давлат ижтимоий тузилмалар тизимини яратиши зарур. Бошқа масалаларни ҳал қилиш аста-секин марказдан жойларга, давлат органларидан ўзини-ўзи бошқариш органлари ва жамоат ташкилотларига ўтказилиши керак.
Демократик давлат - гуманизм тамойилларига асосланган, миллати, дини, ижтимоий мавқеи ва сиёсий эътиқодидан қатъи назар, фуқароларнинг ҳуқуқлари ва эркинликларини таъминлайди. Давлат ҳокимиятининг манбаи халқдир, унинг иродаси шахснинг жамиятдаги муносиб шароитларини таъминлаши керак бўлган давлат сиёсатини белгилайди. Бу шуни англатадики, сиёсий ва давлат тузилиши инсонга "сиёсий ва иқтисодий ҳаётининг шаклларини эркин танлаши" кафолатини беради. Бу қадимги шаклланган ва демократиянинг турли назариялари манбаи бўлган демократик давлатларнинг замонавий концепциясига мос келади.
Ушбу назарияларга кўра, демократия умумий тамойилларга эга, улар қуйидагилардан иборат: демократия, ҳокимиятни ажратиш, инсон ҳуқуқларининг устунлиги, барчанинг қонун олдида тенглиги ва бошқалардир.
Do'stlaringiz bilan baham: |