Рашод Нури гунтекин оэод обид таржимаси

Раиод Hjva Гуйтекхн , Ҳалала
Хилми - (Саҳна бўйлаб юради.) Ана, ниҳоят, уйланиб ҳам олдим. Бизнинг кўчамизга ҳам байрам келди. Лекин уйланишим сал-пал ғалатироқ бўлмадими? (Ўзига назар ташлайди.) Худо шоҳид, худди тушдагидек. Очлик туфайли эсим жиндай алағда бўлган кўринади.
М а л а к киради.
М а л ак — (Паст овоэда.) Мени чақирдингизми, афандим?
X и л м и — (Унга бошдан-оёқ разм солади.) О, оллоҳ, оллоҳ! Келсин- лар, хонимафанди, марҳамат қилсинлар. (Диванни кўрсатади.) Ўтирсинлар, хоним афанди. (Малак диванга омонатгина ўтиради, Хилми эса қўлларини ишқалаб саҳна бўйлаб юради. Ўзича.) Бирдан тилдан қолганга ўхшаяпман-ку! Ҳеч нарса гапиролмай қолдим. Ҳолбуки, никоҳдан кейин эр хотини билан гаплашмоғи керак. Мен буни болалигимдаёқ эшитган эдим... Улар нимани гаплашишаркин? Ҳа-ҳа, эсимга тушди. Хоним афанди, исмингиз нима эди, айтиб юборинг.
М а л а к — Канизагингиз Малак.
X и л м и — (Лол қолиб.) Лаббай? Нима дедингиз?
М а л а к - Канизагингиз Малак.
X и л м и — (Суюниб.) Айтмабмидим! Мен аллақачон у дунёдаман. Мен ё очдан ўлганман, ё мени ўғирликка тушганимда ўлдиришган... Менинг қал- бим нечоғлик покиза бўлганини, мен нечоғлик меҳрибон, мушфиқ эканим- ни одамлар билишмади... Аммо, Худо ҳар нарсани билгувчидир. Ҳа-ҳа... У менга раҳматларини ёғдириб, малагини ҳузуримга жўнатди.
М а л а к — Бир нарса дедингизми, афандим?
X и л м и — (Хурсанд бўлиб.) Ҳа, Малагим! Ҳа, фариштам! Ҳа, парилар султони!.. Лекин менинг гапларимни сен англаёлмайсан. Сендай парини мен- га раво кўргани учун тақдиримга шукрлар қиляпман. Сенинг олдингга яқин боришга қўрқяпман. Назаримда, сенга яқин бориб, қўлимни теккизишга журь- ат қилсам, қанотингни ёзиб, учиб кетадиганга ўхшайсан.
М а л а к — (Паст овоэда.) Ҳалалачи, нима бало, мени аврамоқчи бўляпсизми?
X и л м и — Малак хоним, сендан ўтиниб илтимос қиламан — мени бошқа “ҳалалачи” дема. “Ҳалалачи” жуда ҳам совуқ сўз-а! Тақдир менга бир кечага кулиб боқди — энди сен мени хафа қилма...