167
metrga yugurganida ko‘rsata oladigan vaqtiga nisbatan atigi
0,3—0,5 sek sekinroq yugurib o‘tishi kerak. Yaxshi mashq
ko‘rgan sportchi 400 metr masofaning birinchi 200 metrini
o‘zining 200 metrdagi shaxsiy rekordidan 1,3—1,8 soniyagina
ortiqroq vaqtda yugurib o‘tishi kerak.
Qisqa masofalarga yugurayotganda nafas olish.
100 va
200 m ga yugurayotgan sportchi
bajarayotgan ish jadalligi
yuqori, 400 m ga yugurayotgan sportchi bajarayotgan ish
jadalligi esa sub-yuqori bo‘ladi. Bu mashqlarni bajarayotganda
juda ko‘p kislorod talab qilinadi. Sprintcha masofa davomida
sportchi qanchalik oz miqdorda kislorod o‘zlashtirsa ham,
buning ahamiyati kattadir. Eng yaxshi sprintchilar startdan
oldin 3—4 marta chuqur nafas olib chiqaradilar. Yuguruvchi
«Startga!» komandasidan keyin talab qilingan holatga tura
boshlaganda chuqur nafas olib chiqaradi. «Diqqat!» koman-
dasidan keyin start olish vaziyatiga o‘taturib
oddiy nafas
oladi. Signaldan keyin startdak yugura boshlayotganda,
beixtiyor yarim nafas chiqarib, yana ozroq nafas oladi. Bunday
beixtiyor yarim nafas chiqarib, ozroq nafas olish — gavda
mushak guruhlarining startdan chiqayotganda keskin va kuchli
qisqarib, keyingi salgina daqiqada ozgina bo‘shashishining
natijasidir. Masofa bo‘ylab yugurayotganda sportchilar,
odatda, qisqa va keskin nafas
oladilar va shunday nafas
chiqaradilar. Bu qadamlar ma’romiga tushishi ham, tu-
shmasligi ham mumkin. Aslida esa bu — bo‘g‘iz teshigi
ochiq turib, uzuq-uzuq chala nafas olishdir.
200 metrga yugurishda nafas olish va chiqarishga yanada
ko‘proq ahamiyat beriladi. Yuguruvchi birinchi 30—40
metrda
zo‘r berib nafas olishga ehtiyoj sezmasa ham, u birinchi
qadamdanoq, tez-tez nafas ola boshlashi kerak. Marraga
50—70 metr qolganda yanada tez-tez nafas olishga majbur
bo‘ladi.
400 metrda yugurishda kislorodga bo‘lgan talab juda
yuqori bo‘ladi, shuning uchun to‘g‘ri nafas olish juda katta
168
ahamiyatga ega. Yuguruvchilarga birinchi 30—40 metrda
tez nafas olishga ehtiyoj sezmaganlari uchun, bunga e’tibor
ham bermaydilar. Startdan oldin albatta bir necha marta
chuqur nafas olib chiqarish kerak. Yuguruvchilar startdan
keyingi birinchi qadamlardanoq oldindan belgilab olingan
nafas olish me’yoriga rioya qilishlari kerak.
Nafas olish
o‘rtacha masofaga yugurishdagiga nisbatan tezroq va chu-
qurroq bo‘lishi kerak. Kislorod yetishmagan sari 200 — 250 m
dan keyin (tayyorligi yetarli bo‘lmaganlarda — oldinroq)
nafas olish tezlashadi. Bu qanchalik kech boshlansa,
shunchalik yaxshi. Marraga yaqinlashgan sari yuguruvchi
tobora tezroq nafas olishga majbur bo‘ladi.
Bunday nafas
olish charchash sababli tabiiy hosil bo‘lishini kutib turmaslik
kerak. Aksincha, sal oldin nafasni ataylab tezlatish kerak.
Do'stlaringiz bilan baham: