Qozoqboy yoldoshev, valijon qodirov, jalolbek yoldoshbekov

deb buyurdi. Lekin bodani bemalol ichish nasib etmadi.

Bakovul chiqib, Mirzo Ulug‘bek joylashibroq o‘tirmagan ham ediki, saroybon kirib, ikkinchi chopar keltirgan nomani tutdi. Bu noma suyukli navkari Bobo Husayndan bo‘lib, birinchisidan ham vahima- li edi. Shahzodaning o‘ng va chap qanot lashkari yurishni jadallatib, amir Sulton Jondor bilan amir Iskandar barlos qo‘shinlarini qopqon- ga tushirmoq harakatida ekan. Lekin eng yomoni — amir Sulton Jondor qayoqqadir qochgan, qo‘shinda yolg‘iz amir Iskandar bar­los qolgan emish! Bobo Husayn buni xabar qilib, Mirzo Ulug‘bekka Samarqandga chekinishni maslahat bergan, o‘zi esa amir Iskandar
¹Arroda - tosh otadigan qurol, manjaniq.
barlos bilan Dimishq atrofida jang qilib, shahzoda lashkarlarini to‘xta- tib turish niyatida ekanini yozgan edi.
Nomaga qaraganda, shahzoda qo‘shinlari ikki-uch farsax joy- ga kelib qolgan, Mirzo Ulug‘bek qanday qarorga kelmasin, bu qarorni darhol qabul qilmog‘i lozim edi! U esa... U hamon jang qilish, shahzo­da bilan yuzma-yuz kelish istagi bilan yonar edi. Lekin Bobo Husayn yo‘llagan nomani o‘qirkan, xayoliga bir fikr keldi: dorussaltanaga qay­tib va uning darvozalarini berkitib olib, shahzoda bilan sulh-saloh tuz- sa ne qiladi? Yo‘q, shahzoda uning taxtda qolishiga ko‘nmas. Lekin Mirzo Ulug‘bekka minba’d toj-u taxt kerak ermas! Shahzoda uning rasadxonasi-yu madrasalariga tegmasa, ma’rifat yo‘lidagi ishlari- ni man etmasa, u tinchgina ilm-u idrok bilan mashg‘ul bo‘lsa — bas! Unga shundan boshqa ne kerak?
Lekin shahzodani bu shartlarga ko‘ndirish uchun fuqaroni safar- bar qilib bo‘lsa ham, mudofaaga o‘tmoq darkor.
Mirzo Ulug‘bek barcha ikkilanishlarga chek qo‘yib, to‘rda “churq” etmay o‘tirgan amir Idris tarxonga yuzlandi.

• 
  Siz Dimishqda qolib, Iskandar barlos suvoriylariga ko‘mak bergaysiz, amir! Boshingiz ketsa-da, shu bugun shahzoda lashkarlarini to‘xtatgaysiz. Farmoni oliy ayonmi?
  
•