Qaytar dunyo (Hikoya) Surxon vohasining soʻlim Boysun kengliklarida, otasidan erta ayrilgach, ham ota

QAYTAR DUNYO

(Hikoya)

Surxon vohasining soʻlim Boysun kengliklarida, otasidan erta ayrilgach, ham ota ham ona boʻlib ulgʻaytirgan enasiga xushxabarni yetkazish uchun telefonni qoʻliga olgan Tojigul oʻzida yoʻq xursand edi. Ha, u tengdoshlari orzu qilgan baxt – talabalikning qoq koʻzidan urgan edi. Otasidan oʻtgan “merganlik” ta’siri, shekilli, otgan oʻqi toʻgʻri poytaxtga – Toshkentg kelib tushdi, tushdi-yu unday bunday emas, Yuridik univerisitetidan bir kursini oʻzi uchun mixlab qoʻydi. Nishon markazida “budjet” yozuvi bor edi. Keng yaylovlar, yashil adirlar, bahorda alvon rangda tovlanuvchi qirlarni tashlab asfalt va betonlar shahri – Toshkenti azimga yoʻl oldi. Keng koʻylak-ishton, roʻmol shahar modasiga uch-toʻrt oy bardosh berdi. Shohsupaning birinchiligini, kimsan Tojigul nomini saqalab turish oson emasdi axir. Tadbirlar, qo‘shtirnoq ichidagi ma’naviyat kechalarida boshqa qizlardek “ma’naviyat”ini kengaytirib yupkasini kaltalatib boraverdi. Faqatgina uyga qaytayotganda eslanadigan ko‘ylak-lozim esa ikki yil o‘tgach qishloqilarning kiyimiga aylanib bo‘lgandi. Qishloqqa kelganida Tojigulning oshiqlari turnaqator bo‘lib birin-ketin sovg‘alarni darvozaning