Прогнозлашнинг миқдорий усуллари

Иш услубининг мазмуни:

• Иш услубининг мазмуни:
• • ишчи гурухининг хар бир аъзосига мухокамага қўйиладиган масалага оид бир туркум саволлар берилади ва уларга жавоб олинади;
• • гурухнинг хар бир аъзоси берилган саволлар мажмуига аноним тарзда ва мустақил равишда жавоб беради;
• • жами жавоблар бир жойда тўпланиб, ўрганилади. Уларни умумлаштириш асосида барча вариантларни қамраб олувчи интеграллашган хулоса тайёрланади;
• • якуний хулосанинг нусхаси хар бир гурух иштирокчисига берилади:
• • барча таклифлар билан танишиб чиқиш давомида гурух қатнашчиси фикрларини ривожлантириши ёки якуний хулосага нисбатан ўз муносабатини ўзгартириши мумкин;
• • мазкур жараён умум эътироф этиладиган қарор лойихаси ишлаб чиқилмагунича, бетиним такрорланиши мумкин.

хар бир гурух иштирокчиси ўртага қўйилган масаланинг ечими юзасидан хохлаган фикрини илгари суриши мумкин (бунда фикрларнинг асосланиши, мантикийлиги, реал шароитда бажарилиши мумкинлиги хеч бир аҳамиятга эга эмас). Фикр-мулохазалар қанчалик кўп ва хилма-хил бўлса, шунча яхши қабилида иш тутилади;

• хар бир гурух иштирокчиси ўртага қўйилган масаланинг ечими юзасидан хохлаган фикрини илгари суриши мумкин (бунда фикрларнинг асосланиши, мантикийлиги, реал шароитда бажарилиши мумкинлиги хеч бир аҳамиятга эга эмас). Фикр-мулохазалар қанчалик кўп ва хилма-хил бўлса, шунча яхши қабилида иш тутилади;
• мухокамага қўйиладиган ташкилий масаланинг хусусияти хақидаги тегишли ахборот гурух қатнашчиларига аввалроқ берилади;
•  
• билдириладиган фикр-мулохазалар хеч қандай танкид ва эътирозларсиз қабул қилиниб, умумлаштирилади. Умумлаштирилган материал жиддий тахлил қилинади.
• пировард натижада билдирилган барча таклиф, мулохазалар, алохида параметрлари ва самарасига кўра туркумлаштирилади.
•  

Бошқарув қарорларининг асоси деб оптимал вариантга энг якин бўлган, энг зўр вариант қабул қилинади. Бу вариант мехнатни, молиявий-техник ресурсларни ва вақтни энг кам сарф қилинган холда, корхонадаги мавжуд холат хақидаги мантиқий ахборотларни йиғиб, тахлил қилиш орқали келиб чиқади.

• Бошқарув қарорларининг асоси деб оптимал вариантга энг якин бўлган, энг зўр вариант қабул қилинади. Бу вариант мехнатни, молиявий-техник ресурсларни ва вақтни энг кам сарф қилинган холда, корхонадаги мавжуд холат хақидаги мантиқий ахборотларни йиғиб, тахлил қилиш орқали келиб чиқади.
• Оптимал қарорни ёки унга яқин қарорни танлашда керакли усул ва услубни қўллаш даркор. Бошқарув амалиётида қарорларни қабул қилиш ва улар билан ишлашнинг қуйидаги усуллари мавжуд:

• тизимли-иқтисодий ва ижтимоий тахлил, статистик жавоблар ва баҳолар усули;
• вариантли қаторлар, яъни режа - ишлаб чиқариш каби моделлар тахлили, ривожланиш тенденциялари ва ишлаб чиқаришнинг мавсумий характерини аниқлаш усули;
• тажриба жавобларини статистик тахлилини ўз ичига олган, тажрибавий моделлаштириш усули. Ечилаётган муаммоларни, жараёнларни моделлаштириш усули, ЭХМ ва иқтисодий-математик методлар орқали бажарилса, хўжалик юритувчи субъектнинг фаолиятидаги камчилик ва ютуқларини оптимал равишда кузатиш мумкин;
• математик дастурлаш усули;
• мақсадларни баҳолаш ва кутилаётган хавф назарияси усули. Бу усул ўқитиш ва мотивация назариясини хисобга олиб табиатни ўлчаш ва башорат қилиш учун ишлатилади;