Rim iqtisodiyoti. Klassik qulchilik
munosabatlari
Rim-italiya xo’jaligida klassikm qulchilik
munosabatlarini kirib kelishi chuqur o’zgarishlarga
olib keldi. Qishloq xo’jalik rivojlanishida o’sish
boshlandi. Uzumchilik, zaytun dsaraxtlari o’stirish,
bog’dorchilik-sabzavotchilik rivojlandi. Yunoniston
Kichik Osiyo va Afrikadan uzumning yangi navlari,
mevai daraxtlar keltirildi, qishloq xo’jalik mehnat
qurollari turlari ko’paydi. G’allachilik takomilllashdi,
sifatli bug’doy ekilib, hosildorlik o’sdi. Yerlarga
ishlov berish, o’g’itlash va boshqa agrotexnika
qoidalariga rioya qilina boshlandi. Chorvachilikda
ham muhim o’zgarishlar yuz berdi. Chorvachilik va
parrandachilik o’sha vaqtda eng daromadli sohalarga
aylandi. Qishloq xo’jaligini o’sishining asosiy
sabablari qulchilikni keng tadbiq qilinishi, Tovar
ishlab chiqarish xo’jaligini tashkil qilinishi, kichik
xo’jaliklardan katta ekin maydonlarida xo’jalik
yuritish edi. Qishloq xo’jaligida bu davrda xo’jalikni
asosiy yetakchi turi bir necha yuz yuger yer va unga
10, 20 qullar ishlaydigan quldor xo’jaligi edi. Bular
o’rta quldor xo’jaligi hisoblanib bozorga mahsulot
ishlab chiqarar edi (villa). Villalar bilan bir qatorda
763
erkin qishloq dehqonlari kichik xo’jaligi keng
tarqalgan edi. Dehqon 10-30 yuger yerga o’z oilasi
bilan ishlab, ba’zida bir yoki ikki qul mehnatidan
foydalanar edi.
Italiyada hunarmandchilikning gullab-yashnashi
er. avv. II-I asrlarga to’g’ri keladi. Rim va boshqa
shaharlarda kichik ustaxonalar (ergasteriylar)da 10-20
hunarmand ishlar edi. Qul mehnatidan keng
foydalanila boshlandi. Hunarmandchilikda ozod
qo’yilgan qullar mehnati ham sezilarli o’rinnni
egalladi, ularning o’zlari ham uncha katta bo’lmagan
ustoxonalarga ega edilar. Hunarmandchilikning
rivojlanishi metal, tosh, yog’och, jun, teri, shisha va
qurilish matyeriallariga bo’lgan ehtiyojni kuchaytirdi.
Sardiniya va Ispaniyada temir qazib chiqarish keng
yo’lga qo’yildi. Tog’-kon va metal quyishda yangi
texnik o’zgarishlar amalgam oshirildi. Shaxtalar 150
m.gacha chuqurlikda ishlana boshlandi. Ventilyatsiya,
Arximed vinti, kondan suvni qochirish g’ildiragidan
foydqalanila boshlandi.
Yunonistondan marmar, Misrdan granit import
qilindi, Italiyani o’zida, shimoliy Etruriyada marmar
qazib olina boshlandi. Qurilish materiallari taqchil
bo’ldi, arzon, qulay, mustahkam qurilish materialiga
ehtiyoj o’sdi. Er. avv. II asrda rimliklar bu talablarni
qondiradigan qurilish xom ashyosi betonni kashf
qildilar. Rimliklar pishirilgan g’isht ishl0ab
chiqarishni keng yo’lga qo’ydilar. Er. avv. II-I
764
asrlarda ma’lum ishlab chiqarishga ixtisoslashgan
yirik hunarmandchilik markazlari shakllandi: Putiola-
temirni qayta ishlash, Kapuya-jez va qo’rg’oshin
quymalari bilan, Minturin va Kaliy-qishloq xo’jalik
qurollarinitayyorlash, Arretsiy-kulolchilik, Tarent,
Kanuziy-jun mahsulotlari ishlab chiqarish bilan
shuhrat qozondilar.
Rimliklar fuqarolik va injener memorchiligini
rivojlantirdilar. Rim suv quvurlari, ko’priklari,
termalari, amfiteatrlari, portlar, rimdagi ko’p etajli
uylar me’morchilik va qurilishning eng yaxshi
yutuqlari asosida bunyod qilindi.
O’rtayerdengizi savdosi gullab-yashnadi. Rim
Putiola, Sirakuza eng yirik savdo markazlari bo’lib
qoldilar. Kemasozlik, dengizchilik rivojlandi, 200
tonnagacha yuk ortiladigan savdo kemalari paydo
bo’ldi. Qo’shimcha yelkanlar, kema boshqaruvi,
mayoqlar, gavanlar qurildi. Dengiz savdosi bilan hatto
savdo qilish man etilgan nobillar ham shug’ullana
boshladilar. Ular qonunni chetlab o’tib dengiz
savdosi bilan vositachilar va o’zlarining ozod
qo’yilgan qullaridan foydalandilar.
Quruqlikdagi savdo ham katta ahmiyatga ega
bo’ldi. Shahar va qishloqlar o’rtasida nten almashuv
maxsus qurilgan shahar bozorlarida, viloyatlar aro
yarmarkalarda ntensi oshirildi. Viloyatlar o’rtasida
aloqalarni mustahkamlanishi Italiyada puxta qurilgan
qurilish san’atining noyob yutuqlari bo’lgan yo’llarni
765
qurilishiga sabab bo’ldi. Yo’llar tosh to’shalgan
mustahkam to’g’ri bunyod qilinib, boshda Italiyani
keyinchalik provinsiyalarni qamrab oldi. Rim
shahridan o’tadigan eng yirik yo’llar Italiyaning
barcha viloyatlari va undan tashqari cho’zilib ketdi.
Rim forumida oltin suv yuritilgan ustun qo’yilib,
undan Italiyani bosh yo’llarini masofasi hisoblash
boshlandi. Ana shu yerdan “barcha yo’llar Rimga
boradi” aforizmi tug’ildi.
Rim savdosining o’sishi tanga miqdorini
ko’paytirishni talab qildi. Rimning sestersiy va
denariy kumush tangalari tezda O’rtayerdengizi
havzasida asosiy valyuta o’rnini egallab, boshqa
tangalarni siqib chiqardi.
Qul asosiy ishlab chiqaruvchiga aylandi.
Quldorlik xo’jaligi bozor uchun mahsulot ishlab
chiqarishga ixtisoslashib tobora ko’proq mahsulot
ishlab chiqarish uchun qul mehnatidan keng
foydalandi. Qullarning ijtimoiy va huquqiy ahvoli
yomonlashdi. Qul buyumga, hayvonga tenglashtirildi.
Xo’jayinnning mutlaq hukmronligiga o’tib, qulni
o’ldirish, yirtqich baliqlar va yovvoyi hayvonlarga
yem qilish mumkin edi. Rim jamiyatida qullarga
bo’lgan ehtiyoj muntazam bo’lib, u turli xil
manbalardan to’ldirildi. Ko’pgina urushlar Rimga 100
minglab asirlarni olib kelishga sabab bo’ldi. Karfagen
yurishlaridan sarkarda konsul Regen Rimga 20 ming
asirni qul qilib jo’natdi. Er. avv. 209-yilda Tarent
766
ishg’oli vaqtida 30 ming aholi qul qilindi, Agregant
qamali vaqtida 25 ming asir olindi. Er. avv. 167-yilda
Epir shaharlari qamal qilinganda 150 ming kishi qul
qilib sotib yuborildi.
Rimning har bir katta shahrida qul bozori mavjud
bo’lib, bu yerda har qanday fuqaro qulni sotishi yoki
olishi mumkin edi. O’rtayerdengizidagi eng katta qul
bozorlari Delos (Egey dengizi) orolida, Akvileya
shaharlarida (shimoli-sharqiy Italiya), Tanais (Don
daryosi yuqori oqimi)da muntazam mavjud edi. Delos
qul bozorida bir kunda 10 minggacha qul sotilar edi.
Bozorga kiritilgan qullar miqdoriga qarab uning narhi
o’zgarib turar edi. Urushda olingan asirlar qul
bozorida avuksiondan kvestor tomonidan sotilgan.
Rim fuqarolari uchun qarzi uchun qul qilish er.
avv. 326-yilda qonun bilan bekor qilingan edi. Biroq
Italiyaning va provinsiyalarning Rim fuqaroligi
bo’lmagan aholisi uchun qarzi uchun qul qilish o’z
kuchini saqlab qoldi. Provinsiyalarda rimlik
soliqchilar aholiga katta foizda qarz berib, ularni qul
qildilar. Qullarni safini to’ldirishni yana bir manbasi
ularni tabiiy ko’payishi edi. Cho’ri qullar bolalarini
ko’paytirish va tarbiyalash ba’zi quldorlar tomonidan
rag’batlantirilar edi. Go’dakligidan qullikda
tarbiyalangan qullarning bolalari kasb-hunarga
o’rgatilgan bo’ysunuvchan bo’lganligi uchun yuqori
baholanar edi. Yana bir manba dengiz qaroqchilari
dengizlarda kemalar qirg’oq yaqin shahar
767
qishloqlarini talab, o’z qurbonlaeini qulchilikka sotar
edilar. Ba’zi yillarda qaroqchi piratlar bir necha yuz
ming qullarni bozorga yetkazib berar edilar.
O’rtayerdengizi havzasida yuz yil davomida olib
borilgan bosqinchilik urushlari natijasida Rim kichik
shahar davlat doirasidan chiqib, O’rtayerdengizining
eng qudratli davlatiga aylandi. Bu mamlakat
iqtisodiyotiga va Rim jamiyat hayotining boshqa
sohalarida ham o’zgarishlarga olib keldi. Ayniqsa
iqtisodiyotda muhim o’zgarishlar yuz berdi.
Bosqinchilik urushlari natijasida Rimga moddiy
boylik, pul mablag’lari, qullar oqib keldi. I puni
urushidan so’ng rim xazinasiga 3200 talant kirim
bo’ldi. II puni urushidan so’ng Karfagenning to’lov
puli 10 ming ntens, Antioxga yuklangan tovon
to’lovi 15 ming talantni tashkil etdi. Rim
sarkardalarini harbiy o’ljalari behisob edi.
Makedoniya podshosi Perseyni g’olibi Emiliy Pavelni
Rimga zafarli kirishida, bosib olingan qimmatbaho
qurollar, san’at asarlari, oltin, kumush bilan to’la katta
xumlar jang aravalarida uch kun davomida olib
o’tildi. Antiox ustidan g’alaba natijasida harbiy o’lja
sifatida 1280 fil tishi, 234 oltin chambar, 187 ming
funt kumush (1 rim funti 327 gramm), 224 ming
yunon kumush tangasi, 140 ming makedon tilla
tangasi, ko’p miqdordagi zargarlik buyumlari rim
xazinasiga kelib tushdi. Er. avv. II asrgacha Rim
kumush tangaga ehtiyoj sezmadi, bu istilolar ayniqsa
768
ispan kumush konlarini bosib olinishi Rim davlatini
o’z pul tizimini kumush bilan ta’minlash imkoniyatini
yaratdi. Bu Rimda savdo, moliya-sudxo’rlik kapitalini
rivojlanishiga turtki bo’ldi. Rimda turli jamoat
ishlarini, provinsiyalarga soliqlarni ijaraga olgan
moliyachi tadbirkorlar paydo bo’ldi.
Ma’lumotli qullar yoki malakali qullar
(o’qituvchi, aktyor, oshpaz, raqqosalar)ni bahosi juda
baland turar edi.
Italiya qishloq xo’jaligi mamlakati bo’lib
qolaverdi, qullar asosan qishloq xo’jaligida ishlatildi,
qullar asosan qishloq xo’jaligida tog’-kon,
metallurgiya va qurilishda foydalanila boshlandi.
Bosib olingan hududlar tepasida pretor yoki
konsullar turgan Sitsiliya, Sardiniya, Yaqin va Uzoq
Ispaniya provinsiyalari tashkil qilindi. Rimda konsul,
pretor lavozimlarini egallagan zodagonlar keyin
provinsiyalarga noib bo’lar edilar. Noiblar
provinsiyalarda harbiy va sud hokimiyatini o’z
qo’llariga to’pladilar. Provinsiyalar noibni, uni
amaldorlari va qo’shinlarini moddiy jihatdan
ta’minlashi kerak edi. Noiblar o’z mansablarini
suiste’mol qilib, shaxsiy boylik orttirish uchun
provinsiyalarini talon – taroj qildilar. Shu sababli
er.avv. 149 yil Rimda provinsiya noiblarining talon
tarojlariga, suiste’mollariga qarshi senator trubinallari
tashkil qilindi. Bu maxsus sudlarga provinsiyalarning
noiblaridan jabr tortgan kishilari murojaat qilishi
769
mumkin edi. Provintsiyalar aholisi uchun yana bir
kulfat bu Rimliklarning soliq to’lashdagi
tovlamachiliklari bo’ldi. Rim noiblari soliq yig’ish
huquqini xususiy kishilar “publikanlarga” topshirdilar.
Ular soliq summasini ma’lum bir miqdorda Rimga
to’lab, keyin uni mahalliy aholidan bir necha barobar
ko’paytirib yig’ib oldilar. Bu kishilar bilan asosan
moliya zodagonlari bo’lgan yangi suvoriylar
qatlamining vakillari shug’ullandi.
Rim davlati bo’ysundirilgan xalqlarning yerlarini
bir qismini tortib oldi. Oltin va kumush, tuz, tosh
konlari va o’rmonlar Rim davlati ixtiyoriga o’tdi.
Katta miqdordagi urush tovonlarini asirlarni qul qilib
sotishdan kelgan daromadlar, harbiy o’ljalar Rimni
nten dunyoda eng katta moliyaviy markazga
aylantirildi.
Ayniqsa Rim respublikasida nte hokimiyat egasi
bo’lgan nobilitet yanada boyib ketdi. Nobillarni
boyligining asosi bu yirik yer egaligi edi. Nobillar
qo’shin qo’mondonlari yoki provinsiyalar noiblari
sifatida katta miqdorda boylik to’pladilar.
Er. avv. 218 yilda qabul qilingan alohida qonun
bo’yicha senatorlar savdo va moliya ishlari bilan
shug’illanishlari ta’qiqlab qo’yilgan edi. Shu sababli
zodagon senatorlar ko’p miqdorda yer maydonlarini
sotib oldilar, yirik xo’jaliklar tashkil qilib, qullar
mehnatidan foydalanib, yuqori daromad oldilar.
Nobillarni iqtisodiy – siyosiy qudrati zodagonlarni
770
tashqi ko’rinishida ham aks etdi; ular keng qizg’ish
yo’lli tunuka va maxsus poyafzal kiyar, hamda
qo’llariga maxsus senator uzugini taqar edilar. Bu
ularning Rim jamiyatining boshqa qatlamlaridan
ajratib turadigan ramziy belgi edi.
Mashhur tarixchi yunon Polibiy Rimda birinchi
marta senatorlikni qurib, ularni ulug’vorligidan
hayratda qolgan edi. Polibiy senatorlarni podsholar
bilan tenglashtirdi. Nobillar “oddiy” fuqarolarni
davlatda nte mansablarni egallashlariga, eng avvalo
konsullik mansabiga yaqinlashtirmaslikga harakat
qilar edilar. Er. avv. 180 yilda qabul qilingan qonun
nobillar harakatlarining natijasi edi. Ushbu qonunga
ko’ra Rim fuqarosi uchun mansabga erishish o’n
yillik harbiy xizmatdan so’ng, 28 yoshdan boshlanishi
lozim edi. Dastlab kvestor, keyin kuril edili, shundan
so’ng 40 yoshdan keyin pretorlikni olish mumkin edi
va 43 yoshdagi shuhratparast rimlik fuqaro konsul
mansabiga da’vo qilishi mumkin edi.
Nobillar kam sonli ijtimoiy qatlam bo’lishlariga
qaramasdan yuz yillar davomida davlat
hokimiyatining
nte mansablarini faqat o’zlari
egallab turdilar. Ular mamlakat miqyosida o’z obro’-
e’tiborlarini kuchaytirish maqsadida Italiya munitsipiy
boy zodagonlari bilan yaqin aloqada bo’ldilar,
o’zlariga xizmat qiladigan ko’p sonli klientlarni
ushlab turdilar. Rim magistraturasiga faqat o’z
toifalariga yaqin bo’lgan kishilarni qo’ydilar. Bir
771
necha patritsiy oilalari yuz yillar davomida rimga
senatorlar, konsullar, tsenzorlar va boshqa nte
mansabdorlarni yetkazib berar edilar. Oliy
mansablarni egallash uchun zodagon oilalar bir –
birlari bilan ittifoq tuzdilar, bir – birlariga
mansablarini egallash uchun saylovlarda yordam berar
edilar.
Rimning istilochilik urushlari davrida jamiyatning
yangi imtiyozli tabaqasi suvoriylar paydo bo’ldi.
Suvoriylar soliqlar yig’ish, qo’shin ta’minoti va
sudxo’rlik ishlari bilan shug’ullanib boyib ketdilar.
Qul mehnatiga asoslangan Rim zodagonlarining
yirik pomest’e-latifundiyalari paydo bo’lishi bilan
Italiyada qulchilik klassik shaklga kira boshladi. Yirik
latufindiyalarni g’alla va boshqa mahsulot ishlab
chiqadigan xo’jalikka aylanishi bilan minglab kichik
yer egalari ular bilan raqobat qila olmay xonavayron
bo’ldilar. Qullarning mehnati juda arzon, o’zlari esa
qadrsiz edilar.
Qul mehnatidan ommaviy tarzda foydalanish,
provinsiyalardan arzon g’allani keltirilishi Italiya
dehqon xo’jaligini izdan chiqardi. Dehqonlar g’alla
o’rniga uzum va zaytun daraxtlarini o’stira
boshladilar. Bog’dorchilik, polis-sabzavotchilik keng
rivojlandi. Vinochilik tez orada katta daromad keltira
boshladi. Dehqonlar xonavayron bo’lib katta
shaharlarga keta boshladilar va Rim hokimiyatidan
772
tekin non va tomosha talab qila boshladilar. Ularning
ba’zilari senatorlarning klientlariga aylandilar.
Do'stlaringiz bilan baham: |