Er. avv. VI-III asrlarda Rim jamiyatining
toifaviy-sinfiy tuzilishi
Er. avv. VI-IV asrlarda Rimning ijtimoiy tuzilmasi
murakkab va oloquroq edi. Rim jamiyatida patritsiy,
klientlar, plebeylar va qullar sinfiy-toifaviy guruh
sifatida chiqdilar. Bu guruhlarning har biri jamiyat va
ishlab chiqarishda o’z huquq-majburiyatlari bilan
alohida o’rinni egalladilar. Patritsiylar o’z nomlarini
pater (ota) so’zidan oldilar. Pater-ota, ko’p sonli oilani
unga kiradigan boshqa qaram kishilar va qullarni
xo’jayini edi. Qadimgi Rimda otalar deb yana oliy
boshqaruv organi senat a’zolarini ham aytar edilar.
Patritsiylar ilk Rimni imtiyozli hukmron sinf-toifasi
edilar. Ular barcha fuqarolik huquqlaridan foydalanar
edilar. Kuriya komisiyalarida ovoz berib, senatga
saylandilar, og’ir qurollangan piyoda qo’shinda,
imtiyozli otliq qo’shinlarda xizmat qilar edilar. Har bir
patritsiy katta oila jamoasi ko’p sonli familiya
(familias)ning boshlig’i bo’lib, bu jamoani ta’minlash
uchun jamoa yer jamg’armasidan katta ulushlarni
olish va foydalanish huquqiga ega edilar. Er. avv. IV
asr o’rtalarigacha asosiy magistrate lavozimlari
patritsiylar bilan to’ldirilar edi. Patritsiylar uzoq
ibtidoiy jamoa davri, urug’chilik jamoalariga borib
739
taqaladigan urug’ guruhlari (gentes)ga bo’lingan
edilar. Yer egalarining imtiyozli hukmron sinf qatlami
bo’lgan holda urug’chilik aloqalari muhim o’rin
egallagan bu tuzilmada Rim patritsiylari jamiyatning
konservativ unsurlari edilar. Ular yangi ijtimoiy-
iqtisodiy munosabatlar, xususiy mulkchilik, qulchilik
taraqqiyotiga to’siq edilar.
Ilk Rimning asosiy sinf-toifalardan biri plebeylar
edi. Plebeylarni bir qismi qaram klientlar sifatida
patritsiy urug’lariga qabul qilingan edi. Lekin
plepsning ko’pchiligi tub joy fuqaro patritsiylar
ijtimoiy tashkilotidan tashqarida bo’lib, huquqiy
jihatdan erkin bo’lsalarda fuqarolik huquqlaridan
mahrum edilar. Plebeylarning asosiy qismi o’zining
avvalgi vatani bilan va Rimdan tashqarida bo’lgan
urug’ tashkiloti bilan aloqasini uzgan kelgindi kishilar
edi.
Plebeylar kichik yer maydonlarida dehqonchilik
qilib savdo-hunarmandchilik bilan shug’ullanar edilar.
Ularning ko’pchiligi asosan Rim atrofidagi
qishloqlarda yashab, o’z jamoa tashkilotlari, o’zaro
yordam tizimiga ega edilar. Plebeylar rim jamiyatini
shakllanayotgan jamoa-dehqon tarkibini asosiy
qismini tashkil qilar edilar. Plebeylar orasida tez orada
ijtimoiy tabaqalanish yuz berib, boy qatlam ajralib
chiqdi. Plebeylarning asosiy ommasi yer olish va qarzi
uchun qullikni bekor qilinishini talab qilgan bo’lsalar,
o’ziga to’q va boy plebeylar birinchi navbatda
740
patritsiylar bilan siyosiy teng huquqlik uchun
kurashdilar.
Serviy Tulliy islohotlari natijasida plebeylar Rim
ko’ngillilari tarkibiga kiritildi, lekin qo’shindagi
barcha boshliq lavozimlari patritsiylar qo’lida edi.
Bundan tashqari plebeylar patritsiylar ozod etilgan
harbiy soliq (tribut) to’lar edilar. Shu davrda Rim
shahrini o’zida plebeylar va patritsiylar o’rtasida yer
uchun keskin kurash boshlandi. To’xtovsiz urushlar
natijasida xonavayron bo’lgan, qarzlarga botib qolgan
Rim plebsi bosib olingan erlarni taqsimlashda o’z
hissasini talab qildi. Shuningdek patritsiylarning
zo’ravonligidan qonuniy himoya va o’z siyosiy
huquqlarini kengaytirishni talab qilib chiqdilar. Bu
kurash er. avv. 494 yilda o’ta keskinlashdi. Og’ir qarz
majburiyatlari qarz beruvchining zulmi plebeylarni
ekvlar bilan urushga ishtirok etishdan bosh tortdilar.
Ijtimoiy adolatsizlikka qarshi norozilik belgisi
sifatida, 494-yilda Rimdan 4,5 km. shimoldagi
“muqaddas toqqa” chiqib ketishga (setsessiya) majbur
bo’ldilar.
Setsessiya va harbiy xavf patritsiylarni yon
berishga majbur qildi. Natijada plebey yig’inlarida har
yili ikki yoki to’rt xalq tribuni saylash huquqi olindi.
Keyinchalik xalq tribunlari soni o’ntaga etdi.
Tribunlar mansabdor shaxslar bo’lmay plebs vakillari
sifatida chiqib, uning manfaatlari himoyachisi
bo’ldilar. Xalq tribunlari shahar hokimiyatining
741
faoliyatiga aralashishlari, mansabdor shaxslar va
senatning qarorlarini bajarilishini to’xtatishlari
mumkin edi, Komisiyalarda qabul qilingan qarorlarga
plebeylar veto (taqiq) qo’ysa bu qaror yana ovozga
qo’yilishi mumkin emas edi. Tribunlarning o’zlari hali
faqat plebeylar uchun majburiy bo’lgan qarorlar qabul
qilishlari mumkin edi. Tribunlar faqat plebeylar
orasidan saylanib daxlsizlik huquqidan foydalanar
edilar. Xalq tribuniga qo’l ko’targan kishi qonundan
tashqari deb e’lon qilinar edi. Bunday jinoyat qilgan
kishini har kim jazosiz o’ldirishi mumkin edi.
Yarim asr o’tgach er. avv. V asr o’rtalarida
plebeylar tazyiqi ostida patritsiylardan tuzilgan
detsemverlar (“o’n erkak”) komissiyasi mavjud
qonunlarni kodifikatsiya qildilar. Komissiya mis
taxtachalarga yozilgan XII jadval qonunlarini Rim
forumiga, bozor va Rim koloniyalariga osib qo’ydilar.
XII jadval qonunlari birinchi va yagona Rim huquqi
kodeksi edi. XII jadval qonunlari Rimda ijtimoiy
munosabatlarni klassik quldorlik jamiyatiga o’tish
davrini aks ettirdi.
Ilk rim jamiyatida kambag’al va siyosiy huquqsiz
kishilarning ko’p sonli qatlami-klientlarni tashkil
qildi. Ozod qo’yilgan qullar yoki Rimga ko’chib
kelgan boshqa urug’ vakillari patritsiylarda himoya va
homiylik qidirishga majbur bo’lib, ularga klient
bo’lishlari mumkin edi. Klientlar patritsiylarning
urug’iga qaram a’zo sifatida kirib, o’z homiylari
742
urug’I nomini oldilar. Ularga patron yerlarida ishlash
vazifasi , patronni yurishda, shaharga chiqishida
hamrohlik qilish majburiyatlari yuklandi . Klient
vasiyat qoldirmagan bo’lsa o’limidan keyin uni mulki
patronga meros qolar edi. Agarda klient patronga
bo’ysunmasa sud orqali u qulda aylantirilishi mumkin
edi. O’z navbatida patron klientni boshqalarni
tazyiqidan himoya qilishga majbur bo’lib, sudda
uning manfaatalrini himoya qilar edi. Er. avv. III
asrga borib yangi ijtimoiy munosabatlar rivojlanishi
bilan klientlarning katta qismi o’z patronlaridan ozod
bo’lib, davlatdan yer oldilar va erkin dehqonlarga
aylandilar.
Er. avv.V asrgacha qulchilik xonaki (patriarxal)
edi. Er. avv. V asr4dan boshlab qul mehnati
xo’jalikning turli sohalariga kirib bordi. Rimda qarzi
uchun qul qilish er. qvv. 326-yildagi qonun bilan
bekor qilindi. Natijada, qullar qatlami asosan
urushlarda olingan asirlar hisobidan to’ldirila
boshlandi. Qulga buyum sifatida qaralmadi, inson
shaxsi huquqlari kam darajada bo’lsada saqlanib
qoldi. Bu davrda erkin kishi va qullar o’rtasidagi farq
unchalik keskin emas edi.
Qonunlarda mulk huquqi kuchli himoya qilingan
edi. Mulkka daxl qilish og’ir jinoyat hisoblanib,
qiynoq bilan o’lim jazosi berilar edi. Qullar uchun
jazo erkin tug’ilganlarga nisbatan og’ir edi. O’g’rilik
qilgan erkin fuqaro kaltaklanar edi, qullar esa
743
savalanganidan so’ng qoyadan tashlanar edi. Sudxo’r
qarzdorni qul qilish bilan cheklanmay balki uning
hayotiga egalik qilishi ham mumkin edi.
Plebeylarning siyosiy tenglik uchun kurashi davom
etdi. Er.avv. 447 yildan 2 konsul bilan birgalikda
senat qarori bilan 3 tadan 8 tagacha konsul hokimiyati
vakolati bilan tribunlar saylana boshlandi. Plebeylarga
er. avv. 445 yildagina tribun Kanuley qonuni asosida
patritsiylar bilan nikohdan o’tishga ruxsat berildi.
Yangi tsenzor mansabi joriy qilinib ularning vazifasi
fuqarolarning mulk tsenzi majburiyatini bajarishini
nazorat qilish, keyinchalik senarorlar ro’yxatini tuzish
edi. Tsenzor hukmi bekor qilinmas edi. U qat’iy edi.
Bundan tashqari ular daromad-xarajatlar to’lovini
nazorat qilar, katta jamoa ishlarini tashkil qilar edilar.
Er. avv. 367 yilda konsul Sekst Lateran 3 ta
muhim qonunni qabul qilinishiga erishdi. Birinchi
qonun; qarz foizlarini tartibga soldi, ikkinchi qonun;
barcha rim fuqarolari patritsiylar va plebeylarining
jamoa erlaridan foydalanishni teng huquqini berdi;
uchinchi qonun bo’yicha konsullik lavozimini
plebeylar ham egllashi mumkin edi. Keyinchalik ikki
konsuldan biri plebeylardan saylanishi odat tusiga
kirdi. Bir vaqtning o’zida konsullardan sud ishlari
yangi mansabdor shaxs pretorlarga olib borildi.
Pretorlar konsullar kabi tsenturiat komisiyalarida
saylanar edi. Er. avv. 356 yil ilk bor plebeylardan
diktator saylandi. Besh yildan so’ng birinchi plebey
744
tsenzor, er.avv. 332 yildan tsenzorlardan biri
muntazam plebey vakillaridan saylanadigan bo’ldi.
Shundan yana o’ttiz yil o’tgach plebeylardan rimning
oliy kohini pontifik saylanadigan bo’ladi. Plebeylarni
patritsiylarga qarshi to’la qonli teng huquq uchun
so’ngi kurashi er. avv. 287 yilgi Gortenziy qonunini
qabul qilish bilan yakunlandi. Shu davrdan plebey
yig’inlarining qarorlari rimning barcha fuqarolari
uchun plebey senatning tasdig’isiz majburiy qonun
bo’ladi.
Rimda patritsiy va plebeylarning ikki yuz yillik
ijtimoiy-siyosiy ziddiyatlari er. avv. III asr so’ngida
nihoyasiga etdi. Er. avv. IV asr oxirida eng boy yangi
patritsiy va plebey zodagonlaridan iborat yangi
nobillar qatlami vujudga keldi. Nobillar yirik yer-
mulkka egalik qiladigan va davlatni boshqaruvchi
oliy toifaga aylandi. Nobillar hokimiyatining amaldagi
tayanchi senat bo’lib, u yerda patritsiy urug’lari bilan
bir qatorda Litsiniy va Liviy kabi boy plebey urug’i
muhim rol o’ynadilar.
Nobillar senatorlar toifasining oliy guruhi bo’lib,
yirik va o’rta quldor yer egalari, savdogar va
moliyachilardan tashkil topgan suvoriylar toifasi bilan
birga hukmron qatlam tarkibiga kirdi. Qolgan
fuqarolar kichik mulkdorlar, erkin dehqonlar,
hunarmandlar va savdogarlardan tashkil topgan
plepbsni tashkil etdi. Imtiyozli toifalar va plepisga
745
qarama-qarshi hech qanday huquqqa ega bo’lmagan
ko’p sonli qullar qatlami turar edi.
Do'stlaringiz bilan baham: |