Бухоро давлат университети ҳузуридаги илмий даража берувчи dsc

Мазмуни: 
Уммонда ғарқ бўламиз, чорамиз йўқ, 
Ҳамманинг иши бирин-кетин чўкиш, ғарқ бўлиш. 

---

111 
Биз барчамиз бу бепоёнликда ҳайронлик ҳосилимиз, 
Бошсиз ҳолда бирор нарсани фарқлай олмаймиз. 
Худо учун бизнинг энг лойиқ ишимиз шуки, тилимизни тияйлик ва жим юрувчилар 
ҳалқасига боғланайлик. 
Қитъа: 
Эй дилидийда агар шарм дорй, 
Лаб бубанд аз талотуми гуфтор. 
Ки, туро роҳ нест бо хуршед, 
Шарти ишқ аст, жустижў магузор. 
Вар ту нашиносй хештан то дўст, 
Кай шиносй ҳақиқати ағёр? 
Саъва анбоз нест бо шоҳин, 
Гарчи ҳар дуст молики минқор. 
Рафтам аз дасту нест дармонам, 
Кайфа аҳволи я улул абсор. 
Мазмуни: 
Эй қалби очиқ киши, агар сенда шарм бўлса, 
Ҳар нарсаларни гапиравермай, лабингни юм. 
Сенга қуёш билан бирга бўлишга йўл йўқ, 
Ковлайвермаслик ишқнинг асосий шартидир. 
Агар сен ўзингни танимас экансан, 
Қандай қилиб ўзгани танийсан? 

---

112 
Саъва лочин билан тенг бўла олмас, 
Бироқ икковида ҳам тумшуқ бор. 
Ҳолдан тойдим,дармоним йўқ, 
Ҳолим нечук бўлар эй узоқни кўрувчилар? 
Аллоҳ, Аллоҳ. Бу не қиёматки, агар Унинг муборак номини бир он тилимизга 
олмасак, жонсиз, ҳаракатсиз мурдамиз. Муборак номини тилга олсак, аслимиз бир 
парча гўшт, пай ва суяк бўлса-да, Унинг дўстлиги йўлида жигаримизни куйдирсак, 
Унинг ваҳдат майдонидаги шамъи партави шуъласидан бахтиёр бўламиз. Унинг 
дўстлигининг камолига гувоҳ бўламиз. Қайси мартаба ва даражага етсак, шу жойда 
Унинг холиқу муҳофиз эканлигини кўрамиз. “Ин куллу шайъин (л) ламма ъалайҳа 
ҳафиз” (“Ҳар бир жоннинг устида (унинг қилган барча ёд олгувчи (фаришта) бордир.” 
Ториқ: 4-оят). 
Назм: 
Жонро хабар кунедки, дил рафт аз карам, 
Токай бихусбй фориғ,токай нишинй дам. 
Комий бурун ба на ту аз ин кишвар хароб, 
Яъни зи мулки тан бубар азвуд як қадам. 
То дил аз ин ватан накуни токай раси ба Ў, 
Матмураро гузор-у ба маъмура зан қадам. 
Аз худ гузашти аз ҳама мумкин гузашта нест, 
Эй нафси хийра саъй намо жониби Қидам. 
То гарди орзу бабарад ҳаст муттасил, 
Ҳастй ба чашми дилбари жонона муттаҳам. 

---

113 
То худ ба худ муқайяде дурий аз он санам, 
Дасти замин ба домани гардун на шуд баҳам. 
Парвона сўхт хирмани ҳастй ба нори дил, 
Бар душ шамъи маскан худ кард зин ҳимам. 
Аз чор-у панж дар гузар, ҳафт, ҳашт низ, 
Жуз ёрзан ба фарқи ҳама хок якқалам. 
Дорй ба жайби инҳама кунжи шойгон, 
Исроф мекуни зи чи дар мавзеъи тиҳам. 
Бо нори фақр ин ҳама сатру ҳижобсўз, 
Бингар тажаллийи рухи мунъим ту дар ниъам. 
Жуз васли ёр ҳастй ҳама дўзах аст бас, 
Бо хоки пойи дўст ҳаме, мехўрам қасам. 
Дунё ҳар чи ҳаст найр зад ба мушти хок, 
Кардуст нест дар бари ушшоқ ваз карам. 
Жуз ожизи маёр дигар пеша ихтиёр, 
Хоҳй шавй ба ҳар ду жаҳон вежа муштаҳам. 
Ҳаргиз намеравад ба машоми ту бўйи гул, 
Роҳи думоғро ту зи хилт овари сиқам. 
Покиза кун роҳи машом-у сипас аз он, 
Ба талаби ҳавойи нукҳати гулғунча дамидам. 
Ашё ҳар чи ҳаст а гар таҳи туфайли туст, 
Нодонйи худ ба худ кунй ин жабр-у ин ситам. 

---

114 
Гар худ ба худ гузаштй ҳама зери пойи туст, 
Ҳайронам аз рўйи таваққуф кунй баҳам. 
Ёр аст дар тажаллий чашми ту дар ҳижоб, 
Сатри вужуд баркашу андоз бар адам. 
Гирди сарат сипеҳр бигардад ҳазор бор, 
Ғофил туе ва лек аз ин рутбайи изам. 
Камтар хадими ҳолати пасти забуни туст, 
Андар машима раъси малак доимо баҳам. 
Худ гавҳари каромат худро шикаста, 
Вар на тамоми пеши ту ҳеч аст дар рақийм. 
Тамкин аз ин зиёда маков оташи сухан, 
Тарассум ки сўзад аз шарраш сийнайи қалам.