Oʻzbekiston Respublikasi Oliy va oʻrta maxsus taʼlim vazirligi Mirzo Ulugʻbek nomidagi Oʻzbekiston Milliy Universiteti Tarix fakulteti Tarix

Kuropatkin prospekti
(Kuropatkin shohkoʻchasi; hozirgi Lahuti koʻchasi). 
Mazkur koʻcha XIX asrning ikkinchi yarmida Toshkentning Yangi shahar qismini 
kengaytirish jarayonida vujudga kelgan. Dastlab u “
Kokandskiy prospek
t” deb 
atalgan. 1901-yili rus generali A.N.Kuropatkin Toshkent bilan tanishish 
maqsadida tashrif buyurgan. “Sharafli mehmon”ga atab, shu yili Toshkent shahar 
dumasi Qoʻqon koʻchasini Kuropatkin koʻchasi deb atalishi haqida qaror qabul 
qilgan. XIX asr oxiri – XX asr boshlarida Kuropatkin koʻchasi Yangi shaharning 
asosiy koʻchalaridan biri hisoblangan (
birinchi toifaga kirgan
). Unda Viloyat 
Shtabining Arxivi (Arxiv Oblastnogo Shtaba)ning binosi joylashganligi maʼlum. 
Gospitalnaya koʻchasi (hozirgi Kafanov koʻchasi) 
XIX asr oxirlarida 
vujudga kelib, Yangi shaharning janubiy qismida joylashgan, markazdan 
uzoqroqda boʻlgani uchun 
ikkinchi toifali koʻcha
hisoblangan. Mazkur davrda 
shaharning janubi-sharqiy chegarasi ortida, Salor kanalining oʻng qirgʻogʻida 
harbiy gospital boʻlgan. Bu koʻcha shahar markazidan gospitalga olib boruvchi 

---

yoʻl sanalgani tufayli “
Gospitalnaya koʻchasi
” deyilgan. Gospitalnaya koʻchasi 
Toshkentning Yangi shahar qismidagi dastlabki koʻchalardan biri edi, unda diniy 
muassasalar – Mehribonlik uyi va Gospital cherkovi binolari joylashgan. 
Maxram shohkoʻchasi
(hozirgi Oʻzbekiston shoxkoʻchasidan sharqiy 
tomonga yoʻnalgan). Bu koʻcha XIX asr oxirda vujudga kelib, 
yangi shaharning 
birinchi koʻchalaridan 
sanalgan. Uning nomi geografik hudud, aniqrogʻi, 
Mahram degan qishloq nomidan olgan. Mahram – bu Sirdaryoning chap sohilida 
Fargʻona vodiysiga oʻtish yerida, oʻsha vaqtda, Xoʻjanddan Qoʻqonga boriladigan 
pochta yoʻlida, joylashgan qishloq boʻlib, qoʻqon askarlarining istehkomi edi. 
1875-yili 22-avgustda bu yerlik aholi rus qoʻshinlariga katta qarshilik koʻrsatgan. 
Jangda ikkala tomon koʻp talofat koʻrgan. Rus qoʻshinlari qishloqni qiyinchiliklar 
bilan egallashgan. Bu “