Айтматов Ш. боранлы бандирги

ойладым. Бирақ ол басқаша болып шықты...
Өткен жылы гүзде аўылдан телеграмма алдым. Жер-
леслерим колхоз күши менен салынған жаца мектептиц
ашылыў мерекесине шақырыпты. Мен дәрриў кетпек-
ши болып таярлана басладым. Өйткени туўылған аўыл-
дыц бундай ец бир қуўанышлы күнинде үйде отырыўым
мүмкин емес еди. Байрамнан бир-еки күн ертерек жол-
га шықтым. Бундағы ойым сол жақта жүрип, жацадан
сүўретлер салыў. Шақырылғанлардыц ишинде акаде-
мик Сулайманованы да аўылымыз күтип отырған усай-
ды. Еситиўиме қарағанда, ол аўыл да бир-еки күн бо-
лып, сол жерден Д1оскваға жүрип кетпекши екен.
Ҳәзир дацққа бөленген 
бул ҳаялдыц жас күнинде
бкзиц аўылдан кеткенин еситкен едим. Қалаға келгеним-
нен кейин мен оныц менен таныстым. Академик шашы
ағарған, 
толық денели, жасы әдеўирге барған 
ҳаял
екен. 
Бизнц бул атақлы 
жерлесимиз 
университет-
те кафедра 
басқарып, философиядан лекция оқыйды.
Соныц мекен бирге Илимлер Академиясында да ислеп,
шет еллерге тез-тез барып турады. Бос ўақты жоқ
оныц менен жүдә жақыннан таныса алмадым. 
Бирақ,
қай жерде ушырассақ та ол аўыл жағдайларын соран,
мениц салған сүўретлерим жөнинде де аз да болса пи-
кир айтпай кетпейтуғын еди. Бир сапары оған:
8
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

—Алтынай Сулаймановна, аўылға барып, 
жерлес-
лериниз бенен көриссениз қандай жақсы болар еди. Сиз-
ди ол жерде ҳәмме мақтаныш етеди. Бирақ көбиси сиз-
ди танымайды. Тек 
айтыўшылардан ғана 
еситкен.