Айтматов Ш. боранлы бандирги

қолын сил-
теп: «Дүйшен, ким дейсец бе? Ой, ол ҳәзир де угсы
аўылда туратуғын Ақсақ қой руўыныц Дүйшени ғой.
Буған көп жыллар болды. Ол ўақытта Дүйшен комсомол
еди. Анаў дөц басындағы 
биреўдиц тастап кеткен са-
райында мектеп ашып, бала оқытты. Тек аты демесец,
мектепте емес еди-аў. Ыесин сорайсац, олбнр қызық дә-
ўпр болды ғой. Қнм ат жалын сулап, зәцгпге аяқ сал
са, сол 
өзи-өзиие баслық. Дүпшен де басына 
келсе,
соныц бәрин пследи. Ал қәзир баяғы сарайдыц кесегин-
де таба алмайсац. Тек аты пайда демесец»,—деди.
Дүйшенди аз бнлетуғын едим. Тек оныц жасы қайт-
қан, узын бойлы, ецкиш денели, үрпейген қасы төмен
түскеи адам екени ядымда бар. Жайы дәрьяныц аржа-
ғында, екинши брпгадада. Мен аўылда екеннмде ол
колхоз мурабы бслып нслеп, бәрха атыздан шықпай
жүретуғын еди. Анда-санда ерге кетпенин илдирип, би-
зиц көшеденде өтеди. Узын аяқ, сүпекли аты ийесине
қандай да бир уқсаслықты ацғартады. Соцынан қартай-
ған Дүпшен ақыл почтасы болып жүр деп еситтим. Бул
тек сөз ретинде ғой. Ал мәселе пүткиллей басқаша. Ме-
7
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

нин сол ўақыттағы түсинигим бойынша комсомолец де-
гениц ис пенен сөзге шебер, аўылдағы ец алғыр жигит.
Ол жыйналысларда шығып сөйлеп, қосжақпаслар менен
колхоз малын талаған урыларды газетаға жазыўы ке-
рек. Лл мына жуўас ғана, сацаллы ғаррьшыц комсомо-
лец болып, қала берсе, өзи саўатсыз адамныц бала
оқытқанына тацланып, исенбейтуғын едим. Жоқ, бул ме-
ннц мийиме ҳеш те қопбады. Анығын айтқанда бул аўыл-
да айтылып жүрген көп ертеклердиц биреўи ғой деп