Усмонхон алимов

 
Усмонхон Алимов

399
шаҳватини ҳаромдан тийишга эса ожиз. Агар уйлана
­
диган бўлса, оиласининг таъминотини эркин бажаради. 
Ушбу тоифадагилар учун уйланиш вожибдир.
Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) уйла­
нишнинг улкан ҳикматларидан бири ҳақида бундай баён 
қилганлар: 
 ِّىِبَّنلِل اوُلاَق -ملسو هيلع للها ىلص- ِّىِبَّنلا ِباَح ْصَأ ْنِم اًساَن َّنَأ ٍّرَذ ىِبَأ ْنَع
 اَمَك َنوُّل َصُي ِروُجُلاِب ِروُثُّدلا ُلْهَأ َبَهَذ ِهَّللا َلوُسَر اَي -ملسو هيلع للها ىلص-
 ْدَق َسْيَلَوَأ « َلاَق .ْمِهِلاَوْمَأ ِلو ُضُفِب َنوُقَّد َصَتَـيَو ُمو ُصَن اَمَك َنوُمو ُصَيَو ىِّل َصُن
 ِّلُكَو ٌةَقَد َص ٍةَريِبْكَت ِّلُكَو ًةَقَد َص ٍةَحيِب ْسَت ِّلُكِب َّنِإ َنوُقَّد َّصَت اَم ْمُكَل ُهَّللا َلَعَج
 ٍرَكْنُم ْنَع ٌىْهَـنَو ٌةَقَد َص ِفوُرْعَمْلاِب ٌرْمَأَو ٌةَقَد َص ٍةَليِلْهَـت ِّلُكَو ٌةَقَد َص ٍةَديِم ْحَت
 ُهَتَوْهَش اَنُدَحَأ ىِتْأَيَأ ِهَّللا َلوُسَر اَي اوُلاَق .» ٌةَقَد َص ْمُكِدَحَأ ِع ْضُب ىِفَو ٌةَقَد َص
 ٌرْزِو اَهيِف ِهْيَلَع َناَكَأ ٍماَرَح ىِف اَهَع َضَو ْوَل ْمُتْـيَأَرَأ « َلاَق ٌرْجَأ اَهيِف ُهَل ُنوُكَيَو
)ملسم هاور(
 .» ٌرْجَأ ُهَل َناَك ِلَلاَحْلا ىِف اَهَع َضَو اَذِإ َكِلَذَكَف
Имом Муслим “Саҳиҳ” асарида Абу Заррдан (рози­
яллоҳу анҳу) ривоят қилади. «Набийнинг (соллал лоҳу 
алайҳи ва саллам) асҳоблари айтди: “Ё Расулуллоҳ, бой­
лар савобда биздан ўтди. Улар биз ўқигандек намоз 
ўқийди, биз рўза тутгандек рўза тутади ва моллари кўп­
лиги боис садақа қилади.
Шунда Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): 
“Аллоҳ сизларга садақа қилиш имконини бермадими? 
Албатта, ҳар бир тасбеҳ садақа, ҳар бир такбир сада қа, 
ҳар бир таҳмид (ҳамд айтиш) садақа ва ҳар бир таҳ лил 
садақа, яхшиликка буюриш садақа, ёмонликдан қай тариш 
садақа ва сизларни авратингизда, яъни жинсий яқинлик 
садақадир”, дедилар. “Ё Расулуллоҳ, биримиз шаҳватини 
қондирса, савоб бўладими?” деб сўра дилар. “Агар ҳаромда 
қондирса, гуноҳ бўлармиди?” дедилар. Улар: “Ҳа”, деди
­
www.muslim.uz

---

400
Оилада фарзанд тарбияси
лар. Набий (алайҳиссалом): “Шунга ўх шаш, агар ҳалолдан 
қондирилса, савоб бўлади” дея мар ҳамат қилдилар».
Мазкур ҳадисда никоҳ билан бир­бирларига ҳа лол 
бўлган эр­хотин ўзаро қўшилишида ҳам савоб борли
­
ги билдирилди. Бундан мақсад, шариат доирасида ба
­
жарилган ҳар бир иш беҳуда эмас, балки Парвардигор 
улкан ажрлар ато қилади. Ҳар бир мўмин Аллоҳнинг 
буюрган фарз амалларини бажариши, Пайғам баримиз 
(алайҳиссалом) умматларига баён қилган зарур амал
­
ларда собит туриши талаб этилади. Саҳобалар Аллоҳ 
ри золиги, дин равнақи ва жамият манфаатини шахсий 
манфаатларидан устун қўярдилар. 
Насабни сақлаш
Аллоҳ таоло марҳамат қилади:
ﰋ ﰊ ﰉ ﰈ ﰇ ﰆ ﰅ ﰄ ﰃ ﰂ ﰁ
ﰌ