Г>ул китаптл К. лракллнакстаппып кубла ранонллрыпда жасай- тугын клракалпаклардын этннкалык составы, сол гсрригориядагы

)Коцыригқа көнэ шапан
/Ҳәм/.
Ж орап-шулық: 
Ж орипенэн боладыго
/Досб/. Тий- 
кары түркмен тилиндеги 
жорап
/РТмС., 390/ 
сөзннсн аўысқан.
уп
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

I
Жулиус-ҳеш ким меиеп келпсими жок, тартысыўды' 
кейнсиўл» кәлеўши адамға байланыслы айты- 
латугын сөз. 
Өзидғ ж улпус қатын
/Бир. ора- 
йм/. Мойнақ говорымда 
урусқақ, бийҳая,
ал 
әдебий тилдс
-бийҳая.
Журтлак-көшнп жүриўши адамлардын коныс бас- 
кан 
жериниц орыны: 
Иаиагы 
бөкелектиқ
журтлагында го
/П.-хан/. Марс. туратуғын 
жер, мәкан, турак жай, лагерь, стан /ПРСл, 
005/ ҳәм па|)с. йейлак:- а/ дяча; б/ жайлаў 
/ПРСл., 605/.
П. Л. Баскакон қаракалнақ тмлннпц арқа ди- 
алектпнде 
Ожурт
снзишш хилық, ел, мәмлекет, 
ўатан мазмунын аплатыўын кнрсетеди /Кара- 
калпакский язык, г, I. Л\атериалы но диалек- 
тологнн. ЛЛ., 1951, 341-6./.
Жүрэгинин курты бар-ҳужданлы. ар-памыслы адам; 
со журғгинде қурты бар адам келеберди
/Ҳом./.
Жыл-жал, ғалыдаи исленип, шашагы жалпылдап 
турады
Жылаўхана-малхана, малларды багыў ушын нслен- 
ген үскеие /Ақк/. Каз. 
м ал қора
/РКазС., 745/* 
өзб. 
ж иловхана
/УзРС., 154/ ҳәм 
молхона,.
оғилхона
/РУзС., 790/, түркм. 
м а л ховл^сы
/РТмС, 702;.
Жылкын-жыцғыл: 
Машиналарды жылқынга жи-
берди.
Қаз. 
ж ықгыл
/ҚТТС., I, 258), нзб, 
ю л
- 
ғун
/Р У зС , 855/, кырғ. жылгып /РҚрС., 849/.
3.
Закым етуў-кесент, зиян келтнрпў. 
Ақт ықлары
- 
на зақым етэди деди
/Қыран'.
Заўлама-тез, шаққан; 
Султан заўлам а 
дейди
/Майем/.
Зэлбэр-зәмбер. Топырак т. б. пэрселерди тасыў 
ушын ағаштан исленсди /Н.-хан/.
Зэмийии-аттыц мойнына салынатуғын мойынтурық- 
тын /ККРС., 461/ екн жағында жүретугын 
ағаш.
Зәрән гасык-зерен қасык, кншкепе табақ ҳэм ка- 
сықтын орныпда колланылады. Бул сез каз. 
зереқ
/ҚТТС, Қ 363/ формасына ийе.
223
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Зерз-паигз салатугын шөи, нап иПнслн болалы.
Зинэ—зина, ҳарамылық ис егип, гүиалы болыў, бу- 
зақилық: 
Зинэ ис еткен
/Аққ /. Тәжик тнлин- 
де 
>ино—
бузықлық, турақсызлық, неке буз- 
гышлық 'Тадж.-рус. сл. 155/.
Зинл иайа —қара уйдиц табалдырыгы ҳом есиктиц 
басқалдагы мәннсинде. Каз. 
сапт, 
басқши
/РКазС., 314/, өзб. 
зина /УзРС.,
167/, қырғ. 
ишты, баскин
/РКрС., 325/, татар. 
Оаскыч.
/РГтС., 11, 146/ делинеди.
Зорайуў—кушейпў: 
Басым аўуруў зораиып ту-
рупт у
/Акқ./.
И
Идара—белгили мокеме ушын арнаўлы салынған 
бина. соныц жайы: 
Ш ара, не идара бу
? Өзбек- 
ше 
идора
РУзС., 625/.
Ийир — шөнтиц аты, дәри нсленетуғын 
өсимлик: 
И&ирли жерде ер өлмәс
/Досб.'. Өзб. 
игир
/УзРС., 171'.
Ийисди чоп—укроп, дәри болатугын өсимлик. Ха- 
лык көпшилик жағдайларда буны қара қаптал 
аўырыўына ем нретпнле буйырады /Досб./.
Икайа-оцгиме. Өзбек тилиндеги 
ҳикоя
,/РУзС., 
720/ атлық сөзиниц кубла дналектте сөз ба- 
сында даўыссыз сестиц түснп калыў пропеснне 
/контракция, аферезиске/ ушырағам турн /са- 
лыс. диал.