Reja. 1. Kasbiy faoliyat jarayonida shaxs taraqqiyoti. 2. Shaxsning kasbiy kamoloti. 3. Mehnat sub’ektining kasbiy shakllanish omillari. 4. Mehnat jarayonida kasbiy yetuklik darajalari. 5. Kasbiy sifatlar va kasbiy identifikatsiya muammosi. Kasbiy faoliyatni turli darajada o’zlashtirgan mutaxassislar xaqidagi tasavvurlar, qolaversa,
kasbiy shakllanish mezonlarining tavsifi keltirib o‘tilgan. Malakali kadrlar tayyorlash tizimini
uzluksiz ravishda rivojlantirish extiyoji va turli ishlab chiqarish sohalarida ko‘p yillik ish staji bilan
faoliyat yuritayotgan shaxsning o‘z imkoniyatlarini to‘liq amalga oshirmasligi shaxsni xar
tomonlama kasbiy faoliyatda o‘zini namoyon qilishi muammosini yuzaga keltirdi. Bu muammolarni
xal qilmasdan turib kelgusi kasbiy faoliyatdagi muvaffaqiyatli sifatli ta’limni va rejalashtirishni
amalga oshirish mumkin emas. Bu muammoning amaliy axamiyati uni turli fan doiralar qatorida
psixologiya doirasida xam o‘rganishni muximligini kursatib berdi. Kasbiy shakllanish jarayonini
o’rganishdagi qiyinchiliklar qobiliyatlar va kasbiy qobiliyatlarning ishni bajarishning muayyan bir
usuliga asoslangan normativ faoliyatga yo‘naltirilganligidadir. Shuning uchun xam kasbiy etuklik
darajasi ajratib kursatilmaydi, balki faqatgina yosh xususiyati va mutaxassis sifatida yuritilayotgan
vaqt inobatga olinadi.
Shaxsning kasbiy faoliyat darajalari masalasi ko‘pgina mualliflar tomonidan tadqiq qilingan.
Bu inson taraqqiyotida tez-tez uchraydigan jarayondir. Ko‘pincha mutaxassis shaxsining to‘la tahlil
qilish tushib qoladi, shaxsning kasbiy shakllanish bosqichi esa xayot yuli bosqichi bilan muvofiq
tarzda kurib chiqiladi. Shuning uchun vaqt doirasida qatiy chegaralanib qoladi. Ijtimoiy soxalarda
faoliyat yurituvchi shaxsning kasbiy shakllanishini urganishda insonning imkoniyatlarini tuliq ochib
beruvchi sub’ekt va ijtimoiy muxit orasidagi turli ijtimoiy aloqalar tipiga axamiyat berish
muximdir. Xar bir ijtimoiy aloqalarning yana odamovilik va muloqotchanlik kabi kichik tiplarga
bo’linishi biz uchun muxim axamiyatga egadir. Birinchi tipda sub’ekt o‘zini “topgan”, o‘zida va
faoliyatida o‘zini o‘zgartirishni xoxlamasligi bilan tavsiflanadi. Ikkinchi tip esa sub’ektning o‘zini
o‘zi “qidirishi” bilan izoxlanadi. Bu o‘tish, oraliq xolat xisoblanadi.
Individ (yoki jamiyat) bir shaklni tark etib jamiyatning boshqa yuqori darajasiga erishadi. Garmonik aloqalar uchun sub’ekt yaxlit shaxs sifatida namoyon buladi, u sub’ektpredmet tartibi - rolli niqob sharti bilan belgilanadi. Bu yerda inson “Taraqqiyotning absolyut xarakati xolatida” bo’ladi. Keyinchalik shasxni kasbiy shakllanishi borasidagi qarashlarga SL.Rubinshteyn ishlari asos
bo’lib xizmat qildi. S.L.Rubinshteyn insonning xayotga munosabatini ifodalovchi ikki usulni ajratib
kursatgan. Birinchi usul - bu insondagi barcha munosabatlar to’liq emas, balki aloxida xodisalariga
munosabat doirasiga kiruvchi xayotdir. Bunday munosabatda inson xayot sub’ekti xisoblanmaydi,
shu bilan birga undan aloxida xam bo’lmaydi. Bu yerda xayotning o’zi “tabiiy jarayon sifatida”
namoyon bo’ladi, inson xayot tarzi bilan uni to’ldiradi. Bu usul insonning xayoti o’zidan o’zi
kechadigan xayot-avtomat aloqalariga kiruvchi xususiyat sifatida tavsiflanadi. Ikkinchi usul ichki
refleksiyani namoyon bo’lishi bilan bog’liq bo’lib, u “xayotning bu uzluksiz jarayonini to’xtatib
qo’yishi, o’zib quyishi mumkin va insonning g’oyalar dunyosidan chiqarib yuboradi. Inson g’oyalar
dunyosidan tashqaridagi pozitsiyani egallaydi...”. Bunday refleksiyaning namoyon bo’lishi xayotiy
qadriyatlar tizimini aniqlash bilan bog’liqdir. S.L.Rubinshteyn aynan shu xolat bilan voqelikning
yangi usuliga o’tish imkoniyatini bog’laydi.