Ривожланишида нуқсони бўлган болалар диагностикаси

ахамиятини йўкотади. Боланинг жавобларини бахолаш ва улар асосида
канда^дир бир хулосалар чиқариш катга ҳатога йўл қўйишдир. Масалан,
бола жавоб беришдан бош тортса ёки нотўгри жавоб берса, ҳар вақг хам бу
ундан сўралаётганларни билмаслиги ҳақида ишонч хосил қилишига асос

---

бўлмаслиги керак. Кўпинча бола берилган саволга нисбатан диққат
эътиборини етарлича жамламаслиги, унинг тузилишини тушунмаслигини
кузатиш мумкин. Шу савол бошқача қилиб (бошқа формулировкада) берилса,
у қийинчилик туғдир мае лиги мумкин. Баъзан бола аввал ўтказилган суҳбат
таъсирида берилган саволга етарлича тайер бўлмаслиги ва уни педагог
тахминида бошка доирада идрок этиши мумкин.
Суҳбат жараёнидаги бола билан педагогнинг алоқа қилиш характери
унинг шахси хусусиятларини аниклаш учун мухим ахамиятга эга. Шундай
болалар борки, улар алоқага қийинчилик билан киришадилар, сухбат
жараёнида кескин, қовоғи солик, безовта, камгап ҳолатда бўладилар,
саволларга 
истар-истамаслик 
билан 
жавоб 
берадилар, 
негативлик
реакцияларига 
мойил 
6ў ладил ар, 
бошқалари 
шароитга 
анча 
тез
мослашадилар, тез жонланадилар, ишонувчанлик, очиқ кўнгиллик билан
саволларга бажонидил жавоб берадилар.
Баъзи болалар сухбат жараёнида ўзларини мустақил тутадилар,
вазиятга қарамайдилар, саволларга ўйламасдан, тез, охиригача эшитмасдан
жавоб берадилар; бошқалари ўзларини в аз мин, жиддий тутадилар, берилган
саволларга шошилмасдан жавоб берадилар. Сухбат жараёнидаги бундай
кузатишлар болани конкрет фаолият жараёнида ўрганишга ва турли
маълумотларни тахдил қилиш, таққослашга ёрдам беради.