2.3.Jadidlar tomonidan xotin –qizlarning ijtimoiy hayotdagi mavqeyini
belgilash borasidagi qarashlari.
Turkistondagi ijtimoiy
-
iqtisodiy ahvol havas qilarli darajada emas edi,
ayollarning kundalik turmushdagi o‘rni juda ham past bo‘lib, ular hatto, oilada ham
ma’lum bir mavqega ega emas edilar, siyosiy jarayonlar haqida esa biron
-
bir
tushunchaga ham ega bo‘lmaganlar. Bularning barchasi jamiyatda ularga nisbatan
qo‘langan munosabatning mahsuli edi.
Jadid ma’rifatparvarlaridan Fitratning “Rahbari najot” asarida ayolning
muqaddasligi xususida to‘xtalib, shunday jumlalar keltirilgan ayoldor kishi (
uylangan) ning o‘qigan ikki raqat nomozi , ayoli bo‘lmagan kishining yetmish
rakat o‘qigan nomozidan afzaldir” deb o‘z fikrini tasdiqlaydi. O‘sha davrda
mamlakatdagi ijtimoiy hayot achinarli ahvolda bo‘lgan, to‘y xarajatlari shu qadar
ko‘p pul sarflanganki, ko‘pgina kambag’al oilalarning farzandlari uylanish baxtiga
erishishi qiyin bo‘lgan. Qizlar xuddi bozordagi biror buyum kabi baholanadi, ya’ni
qizning otasi qizining xuni bahosida naqd pul talab qiladi, yana unga qo‘shimcha
tarzda turli xil kimxob va harir matolar talab qilinadi, buning uchun kamida o‘n
ming tanga kerak, bu pulni topish uchun aholining ko‘p qismining ijtimoiy ahvoli
og’ir edi.
Jadid ma’rifatparvarlaridan Hamza Hakimzoda Niyoziy esa xotin- qizlarning
qismatini tasvirlar ekan, ularning o‘z taqdiridan noroziliglarini turli shakllarda
nomoyon etadi. Ayollarning o‘z haq
-
huquqlarini talab qilishga, jamiyatdagi
mavqeyini tiklashga undaydi , uning bu istagini birgina “ O‘zbek xotin –qizlariga
nomli ” she’ridan ham bilib olishimiz mumkin(
X.Z.
).
Keldi ochilur chog’ing, o‘zliging nomoyon qil,
Parchalab kishanlarni , har tomon parishon qil.
Maktab-anjuman borg’il sen ham,
Ahli –donishlar bazmini guliston qil.
Onalik huquqingni hurmat etmaganlarni,
Yuzlarin qaro aylab , fe’lidin pushaymon qil.
63
Bu kabi misralar orqali Hamza ayollarning o‘z qadr-qimmatini bilishga,
jahon mamlakatlarida ayollar qanday natijalarga erishayotgani holda, ular hattoki
ijtimoiy hayotda hatto o‘z o‘rniniga ham ega emasligini e’tirof etib, bu holatni
o‘zgartirishga chorlaydi. Hamzaning “ Paranji sirlaridan bir lavha yoki yallachilar
ishi” va Burungi qozilar yoki Maysaraning ishi dramalari o‘lka hayotini yumor
usulida yoritib berilgan yaqqol ko‘rinishi edi. “Maysaraning ishi” dramasida asar
qahramonlari Oyxon, cho‘pon yigit, Mulla Ro‘zi, Hidayotxon, Qozi kalon, Mulla
do‘st, va asarning bosh personaji Maysara edi. Dramada qozilarning kirdikorlarini
bir o‘zbek ayolining aql-zakovati orqali ochib berish orqali , ayollar ham ma’naviy
salohiyat borasida erkaklardan hech ham qolishmasligi jadid ziyolilari tomonidan
isbotlab berilib , millatning birdan bir poydevori sifatida xotin
-
qizlar ko‘rsatiladi.
Hamza Hakimzoda Niyoziyning “Zaharli hayot” yoki “Turkiston maishatidan
olingan qiz kuyov fojiasi” asarida markaziy qahramon qilib yoshlarni tanlagan.
Muallif bu asarda Mahmudxon va Maryamxonni “ishq va eskidan qolgan
qo‘shtirnoq ichidagi shariat qonun qoidalarining qurbonlari”qilib tasvirlagan.
Dramada ma’rifatli insonning “jaholat va g’aflat ”zindonidagi fojiali taqdiri
ko‘rsatilgan . Asarda Mayramxonning mutaassib otasi yolg’iz qizini olti xotinlik
eshonga nazir qilib berib yuboradi. Mayramxon ko‘p asrlardan buyon qadrlanib
kelayotgan urf –odatlarga qarshi chiqolmaydi, Mayramxon obrazi orqali muallif
turkiston qizlarining ma’naviy qiyofasini ochib berishga harakat qiladi,
Mayramxon sodda bo‘lsa-da uning o‘z niyatlari orzu –umidlari bor edi, Millatning
baxt
-
saodati, xotin –qizlarning ma’rifatli bo‘lishi uchun qizlar maktabi ochmoqchi
edi. Asar so‘nggida o‘z erki , ozodligi uchun o‘z joniga qasd qiladi. Maryamxon
tilidan aytilgan mana bu so‘zlar jadid ziyolilarining asl maqsadlarini aniq o‘zida
aks ettirgan, “Orzu-havas o‘lsa o‘lsun, milliyat, insoniyat o‘lmasun”.–deb va o‘sha
zaharli hayotdan qutulish uchun zahar ichadi. Bu o‘sha davrdagi o‘lka ayollarining
huquqsizlikka qarshi isyonning bir ko‘rinishi edi.
Demak, o‘sha davrda dastlabki vazifa shundan iborat ediki, xotin- qizlarga
hech bo‘lmasa, o‘z huquq va erkinliklarini talab qilishga o‘rgatish ularga diniy
64
fanlar bir qatorda dunyoviy fanlarni o‘rgatish , savodxonlik darajasini ko‘tarish
kerak edi.
Tavalloning quydagi she’riy misralari ayollarning ijtimoiy- ma’naviy
hayotiga ba’g’ishlangan.
“O‘qutgon so‘ngra bergonda kuyov tengdoshimiz ulsun,
Ikkov ham ilmlik: yoshlikda birdek yoshimiz ulsun”.
Ammo ayrim oilalarda shunday ham bo‘lar ediki, u na shariatning
qoidalariga, na mamlakatning nizomlariga muvofiq emas edi. Chunonchi, qizlarni
hech ko‘rmagan, bilmagan va tanimagan odamga yoshligidanoq beshik kerti degan
rasmi bor ediki, beshikda yotgan norasida bolalar uchun oldindan mol berishib
olishib hattoki beradigan narsalarini ham savdolashib qo‘yishar edilar. Qachonki
bolalar balog’atga yetgan vaqtda ularning otalari so‘zlashib, kuyovga zaifa qizni
olib berishar edi.
“Turkiston viloyatining gazetasida” Bu kabi urf
-
odatlarning zararli tomonini
A. Fitrat ko‘rsatib, ularning yaxshi natija bermasligini aytadi. Abdulla Badriy ham
o‘zi xohlamagan odamga majburan erga berilgan qizning fojiali qismatini
ko‘rsatish orqali xotin-qizlarning jamiyatdagi huquqsizlig muammosini ko‘targan.
Hamza, Abdulla Avloniy , Fitrat , Cho‘lpon kabi ziyolilar ham majburiy nikoh va
ko‘pxotinlik hodisalarini qoralagan edilar.
1907-1914 yillarda “Turkiston viloyati
gazeti”da millatparvarlar yoki tariqqiyparvarlar nomidan e’lon qilingan qator
maqolalarda “ Musulmonlar hayoti ”, “Turkiston xotin-qizlarining ahvoli
to‘g’risida”, “Musulmonlarning huquqi to‘g’risida maktub”, “Xotunlar erlar bilan
barobar emas” “Xotun qozi bo‘la oladimi?” “Qozoq qizi -kelinning ahvoli” va
boshqalar) oila va uning a’zolariga bo‘lgan diniy munosabatlar, er-xotin bilan
farzandlar o‘rtasidagi munosabatga bog’liq” dunyoning Germaniya, Angliya kabi
mamlakatlaridagi oilalarning mazmuni kabilar tahlil qilsak, oilaning jamiyatni
isloh qilishda roli, shu maqsadda xotin-qizlarga ta’lim berish, ularni ilm-fanga jalb
etish, hattoki, tijorat ishlari bilan band qilish, jamoatchilik tadbirlarida faol ishtirok
ettirish haqidagi g’oyalar ilgari surildi. Jumladan, “Turkiston viloyati gazetasi”
yerli aholi oilalari xususida chop etilgan maqolasida taraqqiyparvarlarning
65
Amerika va Yevropa ta’sib qilib, yosh turklardan iborat bo‘lib, o‘lka oilalari er-
xotinlarni tenglashtirmoq, ularning muomalalarini yaxshilamoq, bolalarni zamon
talabi darajasida tarbiyalamoq, uy ishlarini yaxshiroq bajarmoqlari uchun “ ta’lim
albatta zarurdir”, deb hisoblaganlar.
Buxoro jadid ziyolilarnning jamiyatni isloh qilish borasidagi kurashi o‘ta
qiyinchiliklar bilan amalga oshirilgan. Chunki ularning faoliyati ikki tomonlama
ham rus ma’muriyati, ham Buxoro amirligi talab qilingan. Buxoro jadidlari
namoyondalari o‘z fikrlarini bildirishda va harakatlarida o‘ta ehtiyotkor edilar.
Shuning uchun ham ular o‘z qarashlarini qur’on oyatlari va hadislaridan dalillar
keltirib
tushuntirganlar.
Lekin
ular
orasida
Zuhriddin
Fatihhinzoda
maslakdoshlaridan farq qilardi, U jahon urushi boshlanishining dastlabki
yillaridanoq, rus boshqaruviga, ma’murlariga nafratli munosabatda bo‘lganligini
ochiqchasiga bildirib, shunday yozadi: “millatimizning halokat va jaholat sohilidan
qutqarmoq uchun xotin
-
qizlarga yaxshi muomilada bo‘lmog’imiz, va ularning
siyosiy-iqtisodiy, ijtimoiy huquqlarini hurmat qilmog’imiz zarurdir, biroq mahalliy
aholining haq
-
huquqlari rus ma’muriyati tomonidan yerga uriladi”
54
.
A. Fitratning tushunishicha bolani to‘laqonli kamol toptirish uchun unga
jismoniy, axloqiy va ma’rifiy tarbiyalarni o‘z ichiga olgan ko‘p qirrali ta’lim
-
tarbiya majmuini singdirish muhimdir, Fitrat bolaning ruhiyati, ota -ona va farzand
ruhiyatlarining nisbati va o‘zaro bog’lanishi masalalarini bilimdon ruhshunos-
pedagog olim sifatida tahlil qiladi.
Taraqqiyparvarlar oilada er-xotin farzandining tug’ilgan kunidan boshlab har
tomonlama tarbiya berishni birma-bir ko‘rsatib o‘tadi, Chaqaloqning tug’ilgan
kunidan boshlab ona sutining berilishidan to maktab vaqtidagi tarbiyalariga alohida
to‘xtaladi. O‘g’il va qiz bolalar o‘rtasidagi tarbiyada ham tafovut bor. O‘g’il
farzandning tarbiyasiga nisbatan qiz farzandning tarbiyasi bir muncha og’ir va
murakkabdir. Zero, hattoki zardushtiylikda ham qiz bolaning tarbiyasiga alohida
e’tibor berilgan. Jadidlar nazarida , “O‘g’il bolalarga nisbatan qiz bolalar ilm-u
donish o‘rganishga kirishsinlar. Zeroki ular ota-ona manzilida bo‘lgan vaqtlarida
54
Фатҳиддинзода З. Ҳуқуқи нисвон.// Садои Туркистон 1914. 10 декабр
66
ota xonadonini tartibga solib, ziynat berib yursalar, jufti haloli manziliga borgach,
bolalar tarbiyasi bilan, kelajak ne’matlarining ta’limi bilan mashg’ul bo‘lmoqlari
lozim bo‘ladi”.
Bu borada Gasprinskiyning “Doru r-rohat musulmonlari” asarida maktabda
qizlarga uy-ro‘zg’or idorasi hamda onalik degan kurslar ochish kabi takliflarini
eslash joizdir.
“Sadoi Turkiston”, “Sadoi Farg’ona” va boshqa o‘sha davr
taraqqiyparvarlari gazetalaridagi yerli aholi oilalari va xotin-qizlari ozodligi haqida
chop etilgan maqolalarida 1917 yil fevral inqilobi to‘g’risida va ma’rifiy va
ma’naviy sohalardan ,iqtisodiy va siyosiy jabhalarga kuchganligini sezish mumkin.
Ularda fevral inqilobi vaqtida Turkiston o‘qituvchilarining birinchi qurultoyi
chaqirilib, uning delegatlari tarkibiga musulmon ayollari ham kiritilganligi,
qurultoyda o‘qituvchilar seminariyasini ochish to‘g’risidagi masala muhokamasida
ziyolilar va dindorlar o‘rtasida kurash avj olganligi xabar qilinadi. Mana shundan
keyin ziyolilar shahar dumasi va ta’sis majlisiga ayollardan delegatlar yuborish
masalasida ham dindorlar bilan kurash olib borgan edilar. Ma’lumot berilishicha,
markazda chaqirilgan umummusulmon qurultoyida jadid Ubaydulla Xo‘jayev
Turkiston ayollarini ozod qilish masalasini ko‘tarib chiqdi. Bu dalillar shundan
dalolat beradiki, 1917 yil fevralidan keyingi davrda ayollar va oila masalalariga
xos o‘lka jadidlarining harakatlari siyosiy xarakter ola boshlagan.
Jumladan, XIX asr oxiri XX asr boshlarida yashagan va o‘zining
adolatparvarlik g’oyalari bilan mashhur bo‘lgan Anbar Otin o‘z ijodida ayollarning
ahvoli, yashash sharoiti, oila va jamiyatdagi o‘rnini aks ettirishga harakat qilgan.
Anbar Otin o‘z asarlarida “bizda xotin-qizlar masalasi eng ayanchlik bir
masaladir”.–deb yozadi. Bunga sabab: umuman musulmon dunyosini ko‘p
asrlardan buyon o‘rab olgan xurofat va diniyotga taaluqlidir deb o‘z fikrini
tasdiqlaydi. Anbar Otin o‘z she’rlarida xotin-qizlarning o‘z ayollik huquqini talab
qilishda, tiklashga intilishida, uni ma’naviy tuban kimsalardan himoya qilishga
urinishlari yaqqol ko‘rinib turadi. Anbar Otinning birgina “O‘t tushsin ” g’azali
orqali Turkistonda ayollarga bo‘lgan munosabatni bilib olishimiz mumkin. Shu
o‘rinda g’azalning ayrim misralarini e’tiboringizga havola etaman.
67
Xudoning ne’matini bo‘lub olg’onlarga o‘t tushsun,
Shariat hukmini yo‘ldan chiqorg’onlarga o‘t tushsun.
“Ayollar sochi uzun, aqli qisqadur” degonlar,
Tovuqcha aqli yo‘q, axlatni titkonlarga o‘t tushsun.
Tariqcha ilmi yo‘q, “ Qozi kalonman, muftiman” deydur,
Abu Sino , Ulug’bekdan ko‘z yumg’onlarga o‘t tushsun.
“Xotunlar mol qatori sotilur ”, deb mushtiparlarni,
Zulayho, Layli, Shirinlarni tan olmag’onlarga o‘t tushsun.
Bo‘yi xush Anbar kabilar hayf haromxo‘rlar uchun,
Sudxo‘r-u fohishaboz, so‘zi yolg’onlarg’a o‘t tushsun.
Anbar Otinning “Risolayi falsafayi siyohdon”( “ Qarolar falsafasi”) asarida
Turkistondagi ijtimoiy
Do'stlaringiz bilan baham: |