23
jismoniy harakat, kiyim-bosh, uy-joy, dam olish va hokazolarga bo’lgan
fiziologik va
jinsiy ehtiyojlari. 2.
Ekzistentsional ehtiyojlar-turmushning xavf-xatarsiz bo’lishiga ehtiyoj,
ertangi kunga ishonch, hayot faoliyatining barqarorligi, insonni qurshab turgan
sotsiumning muayyan darajada doimiy va muntazam bo’lishiga ehtiyoj, mehnat sohasida
esa kafolatlangan bandlikka, baxtsiz hodisalardan sug’urtalanishga va shu kabilarga
bo’lgan ehtiyojdir. 3.Jamoaga bog’liqlika, unga mansublikka, muomalada bo’lishga,
boshqalar to’g’risida g’amxo’rlik qilishga, o’ziga e’tibor berilishiga, birgalikdagi mehnat
faoliyatida ishtirok etishga bo’lgan
ijtimoiy ehtiyoj. 4. O’z-o’zini hurmat qilinishi, obro’-
e’tiborili bo’lishiga ehtiyoj- bu qadr-qimmatning e’tirof qilinishi, xizmat sohasida
o’sishiga, jamiyatda maqomi, nufuzi ortishiga, tan olinish va munosib baholanish ehtiyoji.
5.
Shaxsiy, ma’naviy ehtiyojlar o’zining ijod orqali faollashuvi, o’zini namoyon qili
olishida ifodalanadi.
A.Maslou ehtiyojlarning dastlabki ikki turini
boshlang’ich (tug’ma), qolgan
uchtasini
ikkilamchi (hosil qilingan)
ehtiyojlar, deb atagan.
Ehtiyojning sotsiologiyada har xil nuqtai nazarlardan o’rganiladigan va hisobga
olinidagan ijtimoiy va ahloqIy turlari mavjud. Ular orasida quyidagilarni ajratib ko’rsatish
mumkin:
-o’z-o’zini hurmat qilishga ehtiyoj (ma’qullanish va obro’-e’tibor, o’ziga nisbatan
boshqalarning ijobiy munosabatda bo’lishi tufayli mehnatda yuqori miqdo rva sifat
ko’rsatkichlariga erishish);
- e’tirof etilishiga ehtiyoj (mehnat xulq-atvorining o’zining
kasbga yaroqligi va qobiliyatli ekanligini isboblashga qaratilishi);
-o’z-o’zini namoyon
qilishga bo’lgan ehtiyoj (ishga ijodiy munosabatda bo’lish asosida ishda yuqori
ko’rsatkichlarga erishish, ish qandaydir g’oyalar va bilimlarga ega bo’lish vositasi
sifatida);
-faollikka ehtiyoj (faollik orqali intilish);
-naslni davom ettirishga va o’z-o’zidan
ko’payishga bo’lgan ehtiyoj (ishda oilasi va qarindosh-urug’larining, yaqinlarining yaxshi
kun kechirishi, ularning jamiyatda martabasi ortishiga ahamiyat berish, mehnat natijalari
orqali yaratilgan va nimanidir meros qilib berishga intilishni amalga oshirish);
-dam olish
va bo’ shvaqtga bo’lgan ehtiyoj (kamroq ishlab, ko’proq bo’ shvaqt bo’lishini afzal
ko’rish, ishni yashashni asosiy maqsadi emas, balki qadriyat, deb bilish);
-o’zini-o’zi
saqlashga ehtiyoj (kamroq va yaxshiroq sharoitda ishlashga ehtiyoj, o’z sog’lig’ini saqlash
maqsadidi kamroq haq olishga ham rozi bo’lish);
barqarorlikka ehtiyoj (ishni mavjud
turmush tarzini, erishilgan to’kinlik darajasini saqlab qolish usuli sifatida idrok etish,
tavakkalchilikni yoqtirmaslik);
-muomalada bo’lishga ehtiyoj (mehnat faoliyatini odamlar
bilan aloqada bo’lish sharti va sababi, deb bilish);
-ijtimoiy mavqyega ega bo’lishga
ehtiyoj (mehnat faoliyatini mansabga erishish maqsadlariga bo’ysundirish, mansab,
boshqalar bilan o’zaro munosabatda bo’lishga xulq-atvorning asosiy hal qiluvchi omili);
-
ijtimoiy birdamlikka ehtiyoj (hamma bilan birdek bo’lishga istak, halollik, ish joyidagi
sheriklik, hamkasblar oldida javobgarlik sifatida).
Do'stlaringiz bilan baham: