bu odam ga o ‘gay ekanligim ni eslab m a ’yus tortaman.
X onam da uxlab yotgandim. Tungi soat birlarda dupur-
lagan ovozdan u y g ‘onib ketdim. D evordan kim dir
oshib o ‘tganday tuyuldi. 0 ‘m im dan
turishga erinib, jim
yotaverdim . Eshik asta ochilib Otash kirib keldi.
- Davron, - dedi u ovozini pasaytirib, - u y g ‘oq-
misan?
- U y g ‘oqman, - o ‘m im dan sapchib turib Otashga
q o ‘l uzatdim. U meni b ag ‘riga bosib, quchoqlashib
k o ‘rishdi. D im og‘imga vinoning yoqim siz hidi urildi.
Chiroqni yoqmay, u bilan gaplashib o ‘tirdik.
- Q ayerlarda yuribsan?
- E, ishlar z o ‘r! Shaharda edim.
- D adangdan so‘rab ketm absan-da. Sendan xavotir
olib, b o ‘lari b o ‘ldi-ku.
- Battar b o ‘lsin. Men endi kap-katta yigitman. Yosh
bolam idim ki, m endan xavotir oladi.
- Shuncha kundan buyon shaharda nim a qilding?
O tash berilib kuldi.
- K issavurlik qildim. K arochchi,
Tolik bilan Sun-
natga yordam berdim. U lar ishlaydi, men atrofdan ku
zatib yuraman. Topganlarini o ‘sha zahotiyoq menga
qistirishadi. M abodo tutilib qolishsa, m ana bu gurzi
m ushtlarim bilan boshiga solam an-da, qocham iz. Qalay,
z o ‘rmi?
- Bu ishingni oxiri voy. Kel,
yaxshisi, birgalikda
o ‘zim izbop biror ish topaylik. Bu ketishda q o ‘lga tushib
qam alib ketishing mumkin.
- Sen ishlasang ishlayver. Faqat m enga nasihat
qilma. M en k o ‘nglim buyurgan ishni qilaman.
- Bu axir gunoh-ku. X udodan q o ‘rqm aysanm i?
- Meni o ‘zim ning xudoim bor. Biz ikkim iz o ‘t bilan
suvmiz. H ech qachon birlasholm aym iz. Seni y o ‘ling
boshqa, meniki boshqa.
144
Tong sahardagi to ‘polondan cho‘chib o ‘y g ‘ondim.
O 'gay otam qoMidagi tayoq bilan Otashni ayovsiz
savalardi. U b a ’zan chap berar, b a'zan uraver, deganday
jim turardi. Kaltak zarbidan otam ning q o ‘lidagi tayoq
sinib, b o ‘laklarga b o ‘linib ketdi.
Otash dadasiga baralla
gap qaytarar, u bilan tengm a-teng olishardi. A lam idan
chiqmagan otam o ‘g ‘lini yuz-ko‘zi dem ay astoydil
mushtlay boshladi.
- Q ayerlarda yuribsan maraz! Meni o ‘ldirding-ku!
- Qoching y o ‘ldan! Men siz bilan gaplashm ayman!
0 ' g ‘il jahl bilan siltangan edi, ota muvozanatni
yo‘qotib sholchaga o ‘tirib qoldi.
Otash unga parvo
qilmay eshikni tepib ochdi-da, k o ‘chaga chiqib ketdi.
0 ‘gay otam bor ovozi bilan o ‘g ‘lini qarg‘ay boshladi.
- Iloyo, ilovando, juvonm arg b o ‘gin! Juvonmarg!
Onam kelib m uloyim lik bilan uni yupata boshladi.
- Esi kirib qolar. 0 ‘zingizni bosing, dadasi. Q arg'a-
mang, qarg‘amang, yom on b o ‘ladi-ya.
0 ‘gay otam xuddi yosh boladay o ‘tirgan joyida
yig‘lay boshladi. Qahri qattiq bu odam ning ko‘z yosh
to‘kayotganini k o ‘rib achindim. Unga rahmim keldi.
Otash shu ketganicha bir oy k o ‘rinmadi. Otam ham
taqdirga tan berdim i, xotirjam ishini qilib yuraverdi. U
g‘isht zavodiga qarashli
zaxira yerlarga qovun ekkan
b o iib , deyarli uyga kelmas, kechalari o ‘sha yerda tunab
qolardi. M en q o ‘ylarim ni boqib qaytgach, kechqurun
unga ovqat olib boraman. Q ovunlarining oldi pishib
qolgan b o ‘lsa-da, ko ‘nglim ga b o ‘lib
birorta xam akni
so‘yib beray dem asdi. H ar qancha qovun yegim kel-
masin, o ‘gay otam ga aytishga botinolm asdim . Birga
Я°‘у boqib yuradigan uch-to‘rtta o ‘rtoqlarim qovun
o‘g ‘irlikka borib, yaxshigina kaltak yeb kelishgach,
polizga birov y o ‘lam ay q o ‘ydi.
145