Tabiat va inson tadbir ssenariysi
Sahnaga
ona tabiat chiqib keladi.
-Salom Quyosh tafti otash qalbingga.
- (Quyosh)salom ona tabiat . -Quyosh chiqding ufqdan handon, cho’qqilarda yondi shafaqing. Zar to’n kiyib otash nuridan.
1-boshlovchi: Bu olamni katta bir boqqa o’xshatsak, siz uning mevali daraxtlarisiz. Bu ko’rkam hayotni bir ummon desak siz uning ulug’vor daryolarisiz
2-boshlovchi: Bizchi bu daryoning sho’x irmoqlari bu olam bog’ining navnihollari. Ulug’vor tabiat sizga assalom, yosh va sho’x irmoqlar salom assalom
1-boshlovchi: assalomu alaykum hurmatli ustozlar, aziz o’quvchilar.
1-boshlovchi: tabiat bu bizning onamiz. O’zimiz turgan yurgan atrof muhitimiz o’sgan joy ham tabiatning bir bo`lagidir.
2-boshlovchi: Tabiat bizni kiyintiradi, yedirib ichiradi quvontiradi. Tabiatni asrash esa har birimizning burchimizdir. Afsuski tabiat bizning sog’lig’imiz uchun ko’p ne’matlarni berayotganini hamma ham anglab yetolmaydi.
1-boshlovchi: keling hozir tabiat va inson o’rtasidagi munosabat haqida bir hikoya tinglaymiz.
1-o’quvchi (O’quvchi) Atrof
qanday chiroyli, yam yashil maysa gullar. Bu go’zallik oldida so’zga ojizdir tillar.
2-o’quvchi(O’quvchi) Bir yonimiz daraxtzor bir yon alvon lolazor. Unda yashar turfa hil, hayvonu qush va jondor. Keling ular tilidan bir hikoyat so’zlaymiz, so’ngra fikrni jamlab, hulosa chiqaramiz.
3-o’quvchi(O’quvchi) yashil o’rmon daraxtzor unda hamma jonzot bor. (5ta o’quvchi daraxtlardek kiyinib oladi, orasidan quyon chiqib keladi)
-(quyon O’quvchi) qishda qorday rangim oq, yozda kulrang qoraroq. Agar shunday bolmasa, holim kechadi qandoq.(quyon sakrab daraxtlar ortiga ketadi, bo’ri kirib keladi)
-(bo’ri O’quvchi) Men bo’riman bo’riman, hayvonlarning zo’riman. Shox arslonning o’ng qo’li, quyonlarning sho’riman.
Mana quyonning izi, qaydandir kelar hidi. Izlayin qayda o’zi balki mendadir ko’zi.(atrofga alanglaydi) qayda qolding quyonvoy, yashirinmay kelaqol. (bo’ri daraxtlar ortiga o’tib ketadi, daraxtlar silkinadi)
-(bir daraxt O’quvchi) do’stlar nima qilamiz quyonni yashiramiz. Yo’lin poylab bo’rini, quritqmiz sho’rini.
-(shunda bir daraxt 6-b Dilobar) qarang qarang kim kelar, biz tomon yeldek yelar. Axir bu go’zal jayron, ne yugurar men hayron.
–(jayron yugurib keladi O’quvchi) ey do’stlarim daraxtlar, meni himoya eting. Ortimdan ko’p olomon quvar meni ho’p yomon. Jonimni etib omon, qo’rqinchdaman men hamon. (daraxtlar shohini egib jayronni yashirishadi. Shu payt bir to’da odamlar yugurib kelishadi)
-(odamlar O’quvchi) qani joyron bir zumda ko’zdan g’oyib bo’ldiku. Bizlar qolib tashvishga, juda holdan toydikku.
-(odamlardan biri O’quvchi) kelinglar shu makonda to’xtaylik birozgina. Jayronni tutish qochmas, dam olaylik sozgina.
- (O’quvchi ) Tustovuqdan dimlama, quyonkabob qilamiz.( ular davraqurib o’tirib,
archa shohlaridan qirqib, olov yoqib ovqat pishira boshlaydi. Shunda odamlar yagidagi maysalar qichqirishadi
.) -(maysalar O’quvchilar.) opala jon akalar, Bizga yordam beringlar, bizni toptab ezdilar, uyimizni buzdilar. Oq qog’ozdagi cho’g’ni, tanamizga bosdilar. -
(bir archa tilga kiradi O’quvchi) bu qanday zo’ravonlik Bu qandayin jaxolat. Qo’llarimni kesdilar, so’ng olovga bosdilar.
Mana bir mitti qushcha, Yurak bag’rini tig’lar. Nobud bo’lgan onasin, Ko’rib u zor zor uig’lar. (Qush bolasi onasini izlab kelgan, odamlar uning onasini pichoq bilan kesib, archa shohlariga ilib olovga qo’yganini ko’rib yig’laydi
.( qushcha O’quvchi) – Ey zolimlar zolimlar, topib bering onamni, yakkayu yagonamni. Endi qanday ko’ray kun onamsiz qo’rqinchli tun. ( jayronning hayoliga bir fikr kelib qoladi Hulkaroy)- Keling butun jonivorlar, bir joyga jam bo’laylik. O’rmon shohi arslonga arzimizni aytaylik. (barcha jonivorlar arslon yoniga borishadi)
–( arslon O’quvchi) ho’sh jonvorlar kelinglar,
nega mayus, xomushsiz? Arzlaringizni so’ylanglar, birgalikda hal qilurmiz. - ( jayron qo’rqa pisa so’z boshlaydi Hulkaroy) Holimiz ne kechadi, bilmay qoldik biz shohim. Kecha yo’qoldi bolam, ko’klarga yetdi ohim. Mana bugun to’palon hamma jabr ko’rmoqda . Shunday go’zal tabiat yo’qlik sari ketmoqda. (arslon bir nara tortadi) - Bu qanday hol bedodlik, Bu dahshat-ku yovuzlik. Ularga qanday chora ko’rmoq kerak ekan-a. (biroz u yoq bu yoqqa yurib o’ylaydi) - Men o’yladim men topdim, Barchamiz har tarafdan, O’rab qurshab boramiz, gar bizga tashlansalar, biz ham hujum qilamiz. Qani olg’a do’stlarim tabiat uchun kurashaylik. O’z haddini bilmagan
yomonlar bilan olishaylik. (Bir o’quvchi) - Dupur dupur boshlandi kimning ko’zi yoshlandi. Tabiatni horlagan insonlar ham ho’rlandi. ( odamlar kechirim so’rashadi)- Kechir bizni dov daraxt, kechiring bizni hayvonlar. Kechir ona tabiat, hazon bo’lgan maysalar. ( ular insonlarni kechirishadi va barchalari birgalikda qo’l ushlashib) – Keling aziz do’stlarim, tabiatni asraylik. Toza havo yer suvni, o’rmonlarni saqlaylik. Zero shu tabiatdan bunyod bo’lgan jismimiz, shu tabiat qo’ynida go’zaldir har onimiz
1-boshlovchi: mana biz hammamiz tabiat qo’ynida bo’layotgan voqealarni guvohi bo’ldik.
2-boshlovchi: demak tabiatdagi hayvonlar ham o’t o’lanlar ham,tirik jonzotlar ekanda. Qissadan hissa shuki biz hech qachon tabiatni yomon holga tushirib qo’ymasligimiz, uni asrab avaylashimiz kerak.
1-boshlovchi: Atrofimizga bir qarang, tabiat juda go’zal, bundan biz zavqlanamiz. Shuning uchun biz daraxtlar
shohini sindirmasligimiz, o’t o’lanlarni payhon qilmasligimiz lozim.
2-boshlovchi: tabiatda o’simliklar singari hayvonot olami ham juda rang barang. Ayniqsa qushlarning tashqi ko’rinishi, jarangdor ovozlari insonlar kayfiyatini ko’taradi. Keling davramizga qushlarni taklif etamiz.
1-boshlovchi: Assalom dunyoni bezagan qushlar , Bugun bayram sizni barcha olqishlar , Nomingizni ayting taniylik sizni, davraga kelinglar shod eting bizni. (saxnaga qushlar chiqishadi.)
Qaldirg’och O’quvchi Qaldirg’ochman bahordan darak berib turaman, Loy va xas cho’pni tashib shiftga uya quraman. Ayvonidan joy berdi hatto menga odamzod, tong, sahar chug’irlashib qilaman ko’ngilni shod. Afrika, Hindistonda qishlab keldim charchadim, bugun bayram ekanku joy beringlar do’stlarim.
Boyo’g’li : Men boyqushman patlarim chipor va sarg’ish, Boshimni egib mudom qilarman xonish.
Kuzataman dunyoni tepada turib, O’z o’zig’im poylayman tunda ov’qilib. Foydali qushman men ham safingizda turaychi, o’troq qushman yumushim, xo’v o’sha kemiruvchi.
Hamma: Og’ir bosiq boyo’g’li, marhamat kelgin, bizlarni ham o’zinga do’st deya bilgin.
Jiblajibon: Turimiz ko’p ahillikda bizdan o’tmas biror jon, Jajji qushmiz rang barang nomimiz jiblajibon. Zax joyga uya qurib olti bola ochamiz, Hashoratlarni qirib bolamizni boqamiz. Yugurdakmiz juda chaqqon dumimizdan tanishar, Bizni ko’rib do’stlarimiz saflariga olishar.
Hamma: Keling
marhamat jajji qush jiblajibon, Davramizga qo’shilgin bo’lgin sog’-omon.
