Beynin I i m I i -js

“ B e k l e ” d i y e b a ğ ırır a d a m a r k a s ı n d a n .
“Ş im d i n e o l a c a k ?”
Y a b a n c ı y a n ı t l a
r: “ K u t u y u a l a c a ğ ı m v e s ı r a d a k i k i ş i y e v e r e c e ­
ğ i m .
Ç o k u z a k l a r d a
, 
h iç ta n ım a d ığ ın
b i r i n e . ”
Ö y k ü m ü z
, 
k i ş i s e l l i k
t a ş ı m a y a n bir t a v ı r l a d ü ğ m e y e b a s m a n ı n
k o l a y l ı ğ ı n ı vu rg u la r.
A d a m d a n i s t e n e n , e ğ e r b i r i n e e l l e r i y l e s a l d ı r -
f,5

---

I N C O G N I T O
mak olsaydı, biiyük ihtimalle pazarlığı baştan kabul etmeyecekti.
E vrim im izin erken d ö n em lerin d e d iğer in sa n la rla e lle r in , ay a k ­
ların, belki de bir sopanın izin v ereb ileceğ in d en d a h a u zak m esa fe­
den etkileşim kurm anın yolu y ok tu . Bu etk ileşim m e sa fe si belirgin
ve n ed en -son u ç ilişkilerine bağlıydı. İşte d u y g u sa l tep k ilerim iz de
bu durum u yansıtır. G ünüm üzde durum farklıdır: G eneraller, hat­
ta askerler bile öldürdükleri insanlardan ep e y c e u zak ta bulurlar
kendilerini. Shakespeare’in V /. H e n r y  o y u n u n u n 2 . B ö lü m ’ünde
asi Jack C ade, Lord Say’e sataşarak o n u n sa v a ş a la n ın ın tehlikesini
hiçbir zam an doğrudan yaşam adığı gerçeğin i y ü zü n e vurur: “Ne
zam an vurdun tek bir yum ruk olsu n savaş a la n ın d a ? ” Lord Say
yanıtlar: “Uzaklara uzanır büyük ad am ların elleri. H iç g ö rm ed i­
ğim insanlara çoktur vurm uşluğum . Ve vu ru şlarım la öld ü rm ü şü m -
dür o n la rı.” Artık tek bir düğm eye basarak İran K örfezi ve Kızıl-