Microsoft Word navoiy tarixi anbiyo va hukamo lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
2
qildikim, bori taolo Qobil tilidinkim, «A’-jaztu an akuna misli hazal g‘urobi»
6
karimasin ado qilur. Va 
qurbon qilmoq bu erdikim, qo‘y o‘lturub, tog‘ ustida qo‘yarlar erdi. Osmondin o‘t tushub, qaysini 
kuydursa erdi, qabul nishonasi ul erdi. Chun Qobilning qurboni kuymadi, shayton anga bu nav’ bozi 
berdikim, o‘t sendin ranja bo‘lubdurkim, qurboningni kuydurmadi. O‘tqa sajda qilsang, sendin 
xushnud bo‘lur. Qobil dag‘i o‘tqa sajda qilib, otashparastlik rasmi bunyod bo‘ldi. Chun Odam a. s. 
Hobil firoqida ko‘b betoqatlik qilur erdi, haq taolo Shis a. s. ni Odamg‘a karomat qildi. Va Shis a. s. 
muhabbati Odamning Hobil motamida iztirobin kam qildi, Iqlimoni anga nikoh qilib, o‘z o‘rnida 
valiahd qildi va hayot vadi’atin arvoh qobizig‘a topshurdi. Va umrin ba’zi ming yil va ba’zi to‘quz yuz 
o‘tuz yil debdurlar. Va Odam a. s. so‘ngra ba’zi uch, ba’zi yeti kundin so‘ngra Havog‘a ajal yetti. 
Madfanlarida ham ixtilof bor. Ammo mavlono sharaful milla vaddin Ali Yazdiy «Zafarnoma» 
muqaddimasida aytibdurkim, Odam a. s. ni Shis g‘usl berib, namoz qildi va Hindistonda dafn qildi. 
Havo ham Odam a. s. yonida madfun bo‘ldi. Ammo Nuh a. s. zamonidakim to‘fon bo‘ldi, Nuh 
alarning muborak jasadlarin kemada asrab, to‘fondin so‘ngra Abul Qays tog‘ida va ba’zi debdurlarkim, 
Baytul-muqaddasda dafn qildi. Va Odam a. s.ning Hobilg‘a marsiyasi bor. 
R u b o i y: 
Odamniki, haq lutf ila mavjud etti, 
Majmu’i mulk xaylig‘a masjud etti. 
Oxir tanidin ruhni manqud etti, 
Ul nav’ki, nobud edi, nobud etti. 
Shis a. s. – Odamdin so‘ngra aning o‘rnida o‘lturub, aning avlodig‘a muhofazat boshladi. Va bori 
taolo Shisg‘a nubuvvat karomat qildi va anga sahifa nozil bo‘ldi. Va Ka’ba binosin tosh va gach bila 
Shis a. s. imorat qildi. Va Qobil avlodikim, kufr va inod ahli bo‘lub, otashparastliqqa mashg‘ul erdilar, 
qolin bo‘lub, Odam avlodig‘a zararlar tegar erdi. Shis a. s. chun bag‘oyat dalir va shujo’ erdi, alar 
ustiga sipoh tortib, fasodlarin daf’ qilib, alar berk tog‘larda maskan qilib, musta’sal va parishon 
bo‘ldilar. Va Shis a. s. Bobilda Sus shahrin bino qildi. Va yeti o‘g‘li bor erdi. Chun nubuvvatidin qirq 
besh yil o‘tti, o‘g‘lonlarig‘a Qobil avlodining harb va daf’in vasiyat qildi. Anushkim, ulug‘roq erdi, o‘z 
o‘rnida valiahd qilib, olamg‘a vido’ etti. Va ani Odam a. s. yonida dafn qildilar. Va yoshi to‘quz yuz 
o‘n iki yilg‘a yetti. 
R u b o i y: 
Gar Shis va gar Qobil erur, gar Hobil, 
Yoshlari agar yuz yil erur, gar ming yil, 
Bir necha kun etsalar jahonda ta’til, 
Oxir borig‘a ajal buyurur ta’jil. 
Anush payg‘ambar emas erdi, ammo valoyatdin nasibi bor erdi. Va odil va saxiy kishi erdi. Atbo’ 
va avlodin Odam diniga da’vat qildi va avval kishikim, xurmo yig‘ochi ekti, ul erdi. Va avval 
kishikim, sadaqa rasmi paydo qildi, ul erdi. Ul sababdinkim, aning zamonida rafoxiyyat ko‘p bo‘ldi. 
Va oncha qo‘y va o‘y va soyir bahonim paydo bo‘ldikim, hech hisobin bilmas erdi. Ul buyurdikim, 
chun haq taolo hisobdin ortuq mol karomat qilibdur, har mingdin birin ayirib, muhtojlarg‘a bering. 
Va tarixi Ja’fariyda bitibdurkim, aning zamonida Suvod mulkida bir ajdaho paydo bo‘lub, 
xaloyiqqa ko‘b nuqsonlar yetkurdi. Anush borib, ul ajdahoni Odam a. s. bihishtdin chiqarg‘on aso bila 
o‘lturdi. Dedilarkim, Muso a. s.g‘a tekkon hamul asodur. Aning zamonida jin xayli odamizod orasig‘a 
kirib, zarar yetkurur erdi. Va aning o‘n iki farzandi bor erdi. Qinon ulug‘roq erdi, ani valiahd qilib, 

---

Alisher Navoiy. Tarixi anbiyo va hukamo