Diffuz
toksik
buqoqni konservativ davolash jarayonida remissiyalar va bemor ahvolining
vaqtincha yaxshilanish davridan aldanish yaramaydi, chunki ular aksariyat
muolaja natijasida yuz beradi va undan keyin tezda o’tib ketadi. Kasallik
muddatlari va og’irligi oshgan sayin, ayniqsa davomli va kam ta’sirchan
davolashda operatsiya xavfining kuchayib borishini unutmaslik kerak.
Xirurgik davolashga ko’rsatmalar: III daraja va undan yuqori kattalikdagi
diffuz buqoq, traxeyaning ezilishi yoki siqilishi holatlari, tugunli va aralash
buqoqlar, yod moddasi bo’lgan preparatlarga allergiya, kasallikka va yurak-qon
tomir tizimi tomonidan bo’lgan o’zgarishlarga muolajaning ta’sirsizligi.
Bemorning yoshi (keksa, yosh bola) qalqonsimon bezda operatsiya o’tkazishga
monelik qiladigan hol hisoblanmaydi, biroq bu yoshlarda operatsiya turini
tanlashga birmuncha ehtiyotlik bilan yondoshish lozim.
Tireotoksikozning engil turlarida, qo’shilib kelgan (yondosh) kasallik o’ta
og’ir bo’lgan vaqtda, keksa bemorlarda jigar, buyrak, yurak-qon tomir
sistemasining qaytmas o’zgarishlari bo’lsa, ruhiy kasallarda, diabetning og’ir
turida – operatsiyadan voz kechish lozim bo’ladi. Homiladorlikning birinchi
oylarida tireotoksikoz klinikasi orta borganda esa, xomilani bartaraf etib,
so’ngra muolaja qilish, u ham naf bermaganda operativ davolash maqsadga
muvofiq bo’ladi.
Tireotoksikozning og’ir turlarida, bemorlarni operatsiyadan oldin
tayyorlashni endokrinologiya bo’limida vrach-endokrinolog, jarroh va
anesteziolog bilan hamkorlikda o’tkazilishi maqsadga muvofiq bo’ladi.
Diffuz toksik buqoqni xirurgik davolash.
Tireotoksik buqoqda
operatsiyalarni endotraxeal narkoz ostida boshqariluvchi sun’iy nafas olish yo’li
26
bilan bajargan ma’qulroq, bunda bemor osoyishta sharoitda operatsiya qilinadi,
ruhiy shikastlarning oldi olinadi, barqaror arterial bosim va normal nafas olish
ta’minlanadi. Tireotoksikozning og’ir turlarida, ayniqsa asab buzilishi chuqur
kechayotganda, bemorni operatsiya xonasiga uxlagan holda olib kirilishi, bemor
uchun katta ahamiyatga ega.
Diffuz toksik buqoqda, qalqonsimon bezni O.V. Nikolaev taklif etgan usul
bo’yicha – subtotal subfastsial strumektomiya amaliyotini bajarish – eng radikal
usullardan biri hisoblanadi. Bunda bez to’qimasining traxeya oldidagi har bir
bo’lagidan ≈ 4-8 grammgacha kattalikdagi qismi qoldiriladi. Qolgan ko’pchilik
usullar (Drachinskaya, Breydo usullari va b.), ushbu operatsiyaning
takomillashtirilgan turlaridan bo’lib, bez to’qimasidan qaerda va qancha
qoldirilishi bilangina farqlanadi. Jarrohlik amaliyoti jarayonida qon ketish xavfi
bo’lganda, avvalo qalqonsimon bez arteriyalari Koxer usuli bo’yicha
bog’lanishi, so’ngra mo’ljallangan operatsiya bajarilishi maqsadga muvofiq
bo’ladi.
Buqoqning tugunli va aralash turlarida ilgari ”enukleatsiya” (tugunni
to’qimadan sidirib olish) operatsiyasi bajarilib kelinar edi. Operatsiyadan
keyingi davrda, bu toifa bemorlarning ba’zilarida tugun yonidagi bez
to’qimasida joylashgan, ko’zga ko’rinmaydigan (mayda) tugunchalarning
keyinchalik rivojlanib, kasallik retsidivini (qaytalanishi) yuzaga keltirishi
mumkinligi aniqlandi. Buni hisobga olgan holda, keyingi yillarda qalqonsimon
bez tugunini yon to’qimalari bilan Mikulich usuli bo’yicha rezektsiya qilish
operatsiyasini qo’llash, yaxshi natijalar bermoqda.
Odatda, bu bemorlarda: operatsiya davrida yuzaga kelishi mumkin bo’lgan
(intraoperatsion) asoratlar, operatsiyadan keyingi davrda yuzaga kelishi mumkin
bo’lgan (postoperatsion) ertangi va kechki asoratlar tafovutlanadi.
Intraoperatsion asoratlar: qon ketishi, qaytuvchi nervlar zararlanishi, havo
emboliyasi, paraqalqonsimon bezlarning shikastlanishi. Ikkala qaytuvchi nervlar
zararlanganda bemorda o’tkir asfiksiya holati yuz berishi mumkin, bunda
27
traxeyani zudlik bilan intubatsiya qilish yoki traxeostomiya bemorni qutqarib
qolishi mumkin.
Operatsiyadan keyingi erta davrda yuz beradigan xavfli asoratlardan biri –
tireotoksik krizning rivojlanishi hisoblanadi. Tireotoksik krizning ilk belgilari:
tana haroratining 40º gacha va undan yuqoriga tez fursatda ko’tarilishi, tobora
ortib boruvchi taxikardiyaning boshlanishi Arterial qon bosimi avvaliga ortadi,
keyin esa pasayadi, bemorda ruhiy (psixik) buzilishlar kuzatiladi. Uning
rivojlanishida buyrak usti bezlari po’stlog’i faoliyatining operatsion stressga
bog’liq holda, uning etishmovchiligi muhim o’rin tutadi. Krizni davolash
detoksikatsion muolaja bilan birga, buyrak usti bezi po’stlog’i etishmovchiligiga
qarshi muolaja olib borish lozim bo’ladi.
Paratireoid tetaniya, rezektsiya qilingan qalqonsimon bez bilan birga yoki
atipik joylashgan paraqalqonsimon bezlar operatsiya jarayonida olib
tashlanganda, yoinki ular gematoma yoki shish bilan ezilganda,
paraqalqonsimon bezlar etishmovchiligi tarzida yuzaga keladi. Bemor qo’l
mushaklarida tetanik talvasa rivojlanadi, yurak mushaklari ishi keskin buziladi,
yuz niqobsimon qiyofaga kirib, zo’rma-zo’raki jilmayish paydo bo’ladi, bemor
og’zi “baliq og’zi”ga o’xshab qoladi. Talvasalar oyoqlarga tarqaladi, tonik
xarakterga kiradi, og’riydi. Paresteziya yuz beradi, oyoq-qo’llar muzlashi,
tovushning bo’g’ilishi, “doya qo’li” belgisining kelib chiqishi kuzatiladi. Og’ir
hollarda o’lim sodir bo’ladi. Paratireoid tetaniyani davolash masalalarida
to’xtalganda, organizmni qonda etishmayotgan kaltsiy preparatlari bilan etarli
darajada to’yintirishning muhimligini qayd etish lozim.
Traxeomalyatsiya. Uzoq muddat mavjud bo’lgan buqoqda, ayniqsa uning
retrosternal (to’sh suyagi ortida) joylashuvida, buqoq bo’lgan bezning traxeyani
doimiy ezib turishi oqibatida, traxeya xalqalarida degenerativ o’zgarishlar
yuzaga kelib, ularning yupqalashishiga olib keladi (traxeomalyatsiya). Buqoq
olib tashlangandan keyin, traxeyadan intubatsion nay chiqarilgach yoki
operatsiyadan keyingi ilk davrda, traxeya yumshab qolgan kismida buralish yoki
devorlari bir-biriga yopishib, bo’shlig’i torayib qolishi mumkin. Bu holatda,
28
bemorda o’tkir asfiksiya rivojlanadi va bemorga shoshilinch traxeostomiya
qo’yilmasa yoki sun’iy nafas olishga o’tkazilmasa, bemor o’limga mahkum
bo’lishi mumkin. Qalqonsimon bezning traxeya devoriga o’sib kirgan rak
o’smasi (saraton) olib tashlanganda ham traxeomalyatsiya yuz berishi
mumkinligini yodda tutish zarur.
Operatsiyadan keyin yuz beradigan gipotireoz qalqonsimon bez
faoliyatining etishmovchiligidan, ya’ni qalqonsimon bez butunlay olib
tashlanganda rivojlanadi. Bu asorat, umumiy behollik, uyquchanlik, doimiy
charchoq sezish, loqaydlik, bemorlar harakatining sustlashishi tarzida namoyon
bo’ladi. Bemor tanasining terisi quruq, ajin bosgan, biroz shishgan bo’ladi.
Uning sochlari to’kila boshlaydi, oyoq-qo’llarida og’riq paydo bo’ladi, jinsiy
faoliyati sustlashadi. Bunda bemor terisi ostiga tireoidin yoki qalqonsimon
bezning boshqa preparatlari tayinlanadi. Hozirgi davrda, mikroxirurgiya
texnikasining rivojlanganligi tufayli, bemorlarga bez transplantatsiyasi qilish
imkoniyati paydo bo’ldi. Taassufki, bu operatsiyalar vaqtincha naf beradi,
amalda esa asosan o’rnini bosuvchi muolaja qilinib boriladi.
Qalqonsimon bezda bajarilayotgan operatsiya vaqtida qaytuvchi nervning
shikastlanishi, ko’p uchraydigan asoratlardan biridir. Bu xavf, pastki
qalqonsimon arteriyalarning qaytuvchi nervlar bilan o’zaro anatomik bog’liq
bo’lganida, ularni bog’lash vujudga kelganda yuz beradi. Nerv bir yoki ikki
tomonlama shikastlanishi mumkin. Keyingi holda asorat fojiaga aylanadi,
chunki jarroh darhol traxeostomiya yoki traxeya intubatsiyasi o’tkazmasa,
asfiksiya holati yuzaga kelib, bemor operatsion stolda qolishi mumkin.
Nervning bir tomonlama shikastlanishi, operatsiyadan keyingi davrda
tovush yorig’i boylamlarining bir tomonlama parezini yuzaga keltiradi va bu
holatda tovushning buzilishi kuzatiladi (afoniya). Vrach-foneator tomonidan
tegishli muolaja qilingach, odatda 1-5 oy orasida parez yo’qoladi. Ba’zan esa,
muolaja kerakli natija bermaydi va bemorda tovushning buzilishi doimiy
saqlanib qoladi.
29
Havo emboliyasi. Bo’yin venalari ochilganda yoki buqoqda bez kesilganda
ro’y berishi mumkin bo’lgan, g’oyat kam uchraydigan asorat sanaladi. Odatda
havo emboliyasi nomsiz, o’mrov osti, ichki bo’yinturuq venalari, miyaning
venoz sinuslari shikastlanganda paydo bo’ladi. Venaga havo kirganligi sezilmay
qoladi, biroq emboliya belgilari: tsianoz, ko’z qorachig’ining kengayishi, nafas
maromining (ritmi) buzilishi yoki uning to’xtashi, xatarli asoratdan darak beradi.
Davolash. Traxeyani intubatsiya qilish va sun’iy nafas oldirish, qon quyish,
yurak massaji, yurakning o’ng qorinchasini punktsiya qilib, havo bilan
aralashgan qonni evakuatsiya qilishdan iborat.
Asfiksiya qator sabablar bilan izohlanadi: markaziy nerv sistemasida
bo’ladigan asoratlar, traxeyaning jarohatlanishi, traxeomalyatsiya, gematoma
ta’sirida bosilishi, qaytuvchi nervlar shikasti va boshqalar.
Traxeyaning jarohatlanishi – operatsiya jarayonida kamdan-kam bo’ladigan
asorat bo’lib, xavfli asoratlardan sanaladi. Shikast o’z vaqtida payqab qolinsa,
xavf-xatar bo’lmaydi, traxeyaga atravmatik nina bilan chok qo’yiladi,
mushaklari plastika qilinadi, zarurat bo’lsa traxeostomiya bajarilib, traxeyaga
naycha o’rnatiladi.
Jarohatdan qon ketishi va gematomalar. Odatda operatsiyadan keyingi 1, 2-
kunlarda kuzatiladi, hamda bu asorat ko’pincha qonning bo’yin a’zolari va
to’qimalariga shimilishi yoki gematoma paydo bo’lishi bilan o’tadi. Bunday
hollarda, qon oqishi gemostazning ishonchli emasligini, bog’langan iplarning
sirpanib tushishi, mo’rt yoki yupqa tomirlarda bog’langan iplarning sitilishi
mumkinligini ko’rsatadi. Bu holatda, barcha bemorlarda jarohat ochiladi va
keng taftish qilinib, zaruriy choralar qo’llaniladi. Ayni vaqtda, gemotransfuziya
va shokning oldini oluvchi muolajalar qilinadi.
Qolgan asoratlar, boshqa operatsiyalarda ham yuz berishi mumkin bo’lgan
asoratlardir. Ularga shok, zotiljam, jarohatning yiringlashi kiradi. Bu asoratlar
qalqonsimon bezdagi operatsiyalarda kam uchraydi, shu tufayli, ular ustida fikr
yuritmaymiz. Qalqonsimon bez operatsiyasida og’riqsizlantirish usulini to’g’ri
30
tanlash, aseptika va antiseptika qoidalariga qat’iy amal qilish, hamda
operatsiyaning hamma bosqichlarini qunt bilan ado etish yaxshi natija garovidir.
Do'stlaringiz bilan baham: |