278
Одоб-ахлоқ, ҳаё-ибо, ор-номус, диёнат каби фазилатлар азалдан халқимиз маънавий
оламининг ажралмас қисмига айланган. Бугунги глобаллашув шароитида “оммавий
маданият” ниқоби остида ёшларимизга турли ёт ғоялар, маънавий тубанликларни
тарғиб этишга уринаётган айрим қабиҳ ниятли кучлар айнан ана шундай қад-
риятларимизга чанг солаётгани сир эмас. Биринчи Президентимиз “Юксак маънавият –
енгилмас куч” китобида “Ҳозирги вақтда ахлоқсизликни маданият деб билиш ва
аксинча, асл маънавий қадриятларни менсимасдан, эскилик сарқити деб қараш билан
боғлиқ ҳолатлар бугунги тараққиётга, инсон ҳаёти, оила муқаддаслиги ва ёшлар
тарбиясига катта хавф солмоқда ва кўпчилик бутун жаҳонда бамисоли бало-қазодек
тарқалиб бораётган бундай хуружларга қарши курашиш нақадар муҳим эканини англаб
етмоқда”, дея маънавий таҳдидлардан ёш авлодни асрашимиз зарурлигини
таъкидлаганлар.
XXI асрда турли ҳаёт тарзлари ва ғоялар рақобатга киришди. Бунда муваффақиятга
эришиш учун ҳар бир давлат ўзлигини сақлаган ҳолда диний ва миллий қадриятларини
бошқаларга англатишни асос қилган мафкурага эга бўлиши лозим. Акс ҳолда, ўзликни
йўқотиш, бебаҳо қадриятлардан воз кечиш кишини тараққиётдан ажратиб, уни тобе,
мустақил фикри йўқ манқуртга айлантириб қўяди. Ҳозирги кунда ғаразли мақсадларни
амалга ошириш учун зимдан олиб борилаётган фитналар баъзи миллатларнинг
ўзлигини йўқотишга қаратилганини сезиш мумкин. Бунда эътибор ҳудудларни эгаллаш
эмас, инсон онгини эгаллашга йўналтирилган.
Маънавий даражада глобаллашувнинг салбий томони инсонни фақат истеъмолчига
айлантиради. Бунда бахт-саодат моддий фаровонлик билан белгиланади. Яшашдан
мақсад ҳаётдан энг юқори даражада лаззатланишдан иборат бўлиб қолади. Руҳий-
маънавий қадриятлар, эзгулик, савоб, беғараз ёрдам кўрсатиш каби олий тушунчалар
унутилади. Инсонлараро муносабатлар фақат фойда ва зарар қонуни асосида ишлайди.
Кўнгилхушликларнинг кўз кўриб, қулоқ эшитмаган турлари юзага келади.
Олим ва мутахассисларнинг фикр-мулоҳазаларига таянган ҳолда, ғарбга таҳдид
солаётган хавф-хатарларни санаб ўтайлик:
Биринчиси,
ғарб мамлакатларида туғилиш даражасининг кескин пасайиши. Бу ҳакда
ғарб олими бундай ёзади: “Ғарб том маънода “ўлмоқда”, деярли барча ғарб
мамлакатлари аҳолиси ақл бовар қилмас даражада камайиб бормоқда. Ўн тўртинчи
асрда Оврупа аҳолисининг учдан бир қисмини қириб юборган “қора ўлат” офатидан
буён Ғарб тамаддуни ҳали бу қадар хатарли таҳдидга дуч келмаган. Бу офат бутун ғарб
аҳолисини қириб юбориши ҳеч гап эмас. Ҳозир Оврупа мамлакатларининг кўпида
ўлим кўрсаткичи туғилишдан анча юқоридир.
Иккинчиси,
дин ва одобга зид бўлган ғоя, қарашларнинг сингдирилиши оқибатида
миллий қадрият, урф-одат ва анъаналар емирилмоқда. Маълумки, ғарб мамлакатлари
тараққиётнинг юксак чўққиларига кўтарилишида диний қадрият, урф-одат ва
анъаналар, ахлоқнинг аҳамияти катта бўлган.
Учинчиси,
ғарбда миллий қадрият ва анъаналар сиқиб чиқарилиб, ёш авлод қалби ва
онгига ғайриинсоний ғоялар сингдирилмоқда. Бунинг оқибатида Ғарб мамлакатларида
“оммавий маданият” тушунчаси юзага келди. У ғарб дунёсида ўтган асрнинг иккинчи
ярмида шаклланди.
Гарчи “маданият” деб аталса-да, аслида, мазмун-моҳиятига, ният-мақсадига кўра,
“оммавий маданият” ҳақиқий маданиятнинг кушандаси. “Оммавий маданият” кўпдан-
кўп шаклларда ўзини намоён этади. Масалан,
Do'stlaringiz bilan baham: