Бошланғич таълим педагогикаси ва методикаси факулктетлари

лаш учун ҳам, ўзи бояги 
чўпонга ўхшаш 
қасоскор-
ларнинг тасодифий қурбони бўлиб кетмаслиги 
учун,
даҳкатлик кадхудонннг туэини оқлаш учун ҳам Бобур
яна қайтадан қурол-яроғ тақишга ва одамларига бош-
чилик қилишга мажбур эканини, ҳозир шундан бош-
қа иложи йўқлигини ҳис қилди-ю, оғир «уҳ» тортди:
— Шоҳлик тақдиримдан яланг оёқ қочиб қутулол-
мас эканмен! Жаноб Шеримбек! Сиз энди Қосимбек-
нинг ўрнида амирал умаросиз!
Бобурни 12 ёшида Олатоғ томонларга олиб қочиб
кетиб қутқармоқчи бўлган кекса Шеримбек 
тоғойи
қувониб таъзим қилди:
— Иноятингиздан 
сарафрозмен, 
амирзодам!— де-
ди.— Буюринг!
— Одамларимиэнинг барчасига амримиэни 
етка-
зинг. Кўч-кўронни йиғиштирсинлар! Шу бугун кечаси
Даҳкатдан жўнаб кетгаймиз!
— Муборак буйруғингиз алҳол адо этилур, амир-
зодам!
Яна зирҳли кийимлар кийган, қурол-яроғ таққан
Бобур ўша кеча тоғдан-тоққа ошиб кунчиқиш томонга
— Исфарага қараб кетди.
3 - вариант
( П. Қодировдан),
4- вариант
— Ҳар кимса ҳам нушти паноҳнинг марҳаматла-
рига лойиқ кўрила олмайдн. Пушти паноҳ 
ўэларини
домодликка чоғлаб бу башоратни бизлар орқали сиэга
етказишга амр қилдилар...
— Тақсиримда 
ожиза 
борлигини 
пушти 
паноҳ
эшитган эканлар...— деди тунқотар.
— Мирзо Анвар каби донишманд етиштирган 
ки-
иш оқила ва жамила қиз ҳам тарбия қилмаганмукнн
деган андишага борибдирлар. Шогирдингизга қнлган
марҳаматни жанобингиз ва каримангиз учун ҳам