Бошланғич таълим педагогикаси ва методикаси факулктетлари

йиб, болам деб суйиб, ҳар қайсиси ўз уйларида пар-
вариш қилиб тарбия қилар эди.
Икковини катта қилди. Авазхон билан 
Ҳасанхон
ҳам шер ҳайбатли, йўлбарс келбатли, қоплон юракли,
арслон билакли йигитлар бўлди...
Аваэхон бир-икки йилдан сўнг 
бир қиэли 
бўлди.
Гўрўғлибек қувониб, суюниб бунга ҳам тўйлар қилиб,
отини Гуланор қўйди. Энагалар парвариш қилиб, бо-
қиб, бачаларни тарбия қилиб катта қилди...
Гуланор кўп сулув: яхши суратли, ширин 
сўзли,
қуралай кўзли, тор биқин, ўрта бўйли, узун ўйли, кенг
кўкрак, хушхаёл, зеҳни тез серфаҳм қиз эди.
(«Равшан» достонидан)
6 - вариант
Тахтига такя қилган Худоёр икки кўэи тўғрисига 
&
икки жаллодни қўйиб, ёнидаги домла шоғовул, Тур-
134
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

син оталиқ ва ғайри бир неча аъёнлар билан суҳбат-
лашар зди.
— Пушти паноҳо!— деди ҳудайчи,— хиёнаткор 
ўз
ихтиёри билан келиб, доми адолатингизга таслим бўл-
моҳчи.
— Хиёнаткоринғ ким?
— Мирзо Анвар!
— Хон сесканиб кетди, ҳамнишинлар ҳам аланг-
жаланг бўлдилар.
— Келтир)
Ҳудайчи қуллуқ қилиб, орҳаснгэ кайтди. Даҳлиз-
даги Анвар биринчи хонадаги аъённи ҳайратга 
солиб,
иккинчи танобнйнинг бўсағасида, жаллодлар ўртаси-
да тўхтади ва хонга таъаим адо қилди.
Рақнбнн бу қадар жасоратда кўрган Худоёрнинг:
киприк остлари учиб, соқол туклари силкинди ва бир
оз сўз тополмагандек тамшаниб турди.
— Сен бизга хиёнат қилдинғ, ит увли!
Анвар бош ирғатди.