N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

ochilur», «Yosh o'ynoqi ko'zlarim shuur olar kitobdan» kabi istioralami

---

ishlatib, she’ming badiiy ta’sirchanligini yanada oshiigan.
Zafar Diyor ikkinchi jahon urushi yillarida hozirgi «0‘zbekiston
ovozi» gazetasida adabiy xodim bo‘lib ishladi. Ayni choqda, u tinmay,
samaraii ijod etdi. Shoirning «G‘unchalar», «Serquyosh o‘lka», «Ona
qo'shig'i», «Bizning oila», «Qahramon», «Tankist», «Ulug‘ bayram»,
«Qurol bering menga ham», «Qahramonning kelishi», «Biz yashamoq
istaymiz», «Qo'riqchilikda» singari jangovar she'rlari shu yillarda
yaratilgan.
Zafar Diyor bahomi sevgan, go'zal ko'klam oshig'i bo'lgan shoir edi.
U o'z ijodida bahor mavzuiga qayta-qayta murojaat qilgan va bu haqda rang-
barang she’rlar yozgan shoirdir. Bu o'ynoqi, quvnoq she’rlarda u to'la ehtiros
bilan bahomi quchar, quyosh nurini simirib ichar, bahor gullarini asalariday
to'yib-to'yib hidlar va bol — ilhom yig'ar edi. Bahor haqidagi she’rlarining
biigina ro'yxatiyoq uning bu mavzuga qanchalik oshiq bo'lganini yaqqol
ko'rsatuvchi dalildir. «Bahor yaqin», «Navbahor», «Bahor keldi», «Bahor»,
«Bahor keldi, o'rtoqlar!», «Gunafsha» va hokazo...
Bu she’rlar tobora bir-birini to'ldirib, o‘quvchisini bahor qo‘yniga,
qizg'in mehnat quchog'iga, quyosh bag'riga chorlaydi.
Shoir «Bahor yaqin» she'rida:
0 ‘tib ketdi
Qishning sovuq,
Ham bo ‘ronli kunlari.
Ortda qoldi
Oy-yulduzsiz
Tim qorong'u tunlari...
deb kuylasa, «Bahor keldi» she'rida:
Bahor keldi,
Gul ochildi,
Nur sochildi borliqqa;
Oh qandayin