O‘zbekiston respublikasi xalq ta’limi vazirligi abdulla qodiriy nomidagi jizzax davlat pedagogika instituti o‘zbek tili va adabiyoti fakulteti

sassiq so‘z 
(146), 
vazmin qadam 
(205), 
mo‘jizakor kuch 
(182), 
shifobaxsh so‘z 
(211), 
g‘ussa changi 
(57) singari 
ohori to‘kilmagan, ammo an’anaviy, badiiyatimizda bor bo‘lgan epitetli birikmalar 
uchraydi. Ammo e’tiborli tomoni shuki, romandagi epitetlarning aksariyati 
original, Oybekniki. Uni boshqa hech bir ijodkor xuddi shu tarzda yana qo‘llay 
olmasligi mumkin: 
Xumraygan daraxtlar 
(88), 
buyuk g‘azab 
(181), 
manxus sado 
(75), 
ko‘krakdor sahn 
(173), 
muqaddas sharafgoh 
(173), 
bujraygan dala 
(55), 
miyiqsiz yigit 
(98), 
mehnatda qayrilgan kuch 
(33), 
anvo musibat 
(132), 
do‘lvor 
dehqon 
(185), 
tetiklovchi ovoz 
(150) kabi. Ularning ayrimlarini matn tarkibida 
keltiramiz: 
Mayorning arpa bo‘yi dag‘al soqol bilan qoplangan, kirroq ko‘ringan 
yuzidan kinoyali qiyshiq tabassum bir oz o‘chdi 
(189); 
Yodimda bor, urushning ilk 
haftalari edi. Tun – tun qiyg‘os jang 
(194); 
Kamol qayerdan chiqmasin, beixtiyor 
ko‘zlarini girdoblanib ko‘tarilgan paxmoq olovga tikardi 
(196); 
Kamolning 
burgutlari, hamma sovet to‘pchilari singari har yerda, har qachon dushmanni olov 
bo‘roni bilan qarshilab ajoyib, mu’jizador jonbozlik ko‘rsatardilar
(194); 
Biroq 
samolyotlar balodor yuklarni aniq «tartib» ham «vazn» bilan ag‘darib, yangi yuk 
uchun balandlashib jo‘narkan, nogahon qandaydir qizil yulduzli samolyotlar 
o‘qday uchib keldi 
(54); 
Allaqanday xayoliy, qo‘rqinchli, bosiriqli kecha...
(45); 
Bular orasida, siz aytgandek, loyqaroqlar ham uchrab qoladi. Biroq ko‘pchiligi 
urush gardini ko‘rgan kishilar 
(154). (Ayrim epitetlarni, masalan,