Microsoft Word aldangan aysel ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
13
qancha odamlar o’ladi. Qayerdasiz? Shofyorlarning ustaligi menga kelganida ish 
beradimi? Haydang, bitiring shu ishni. Yo’q…Bo’lmaydi…Go’yo bir kuch bunga to’sqinlik 
qilardi.
Yotoqxonaga keldim. Umuman karaxtman. Necha kunki yeyish – ichish yo’q. Maktabga 
ham bormasdim. Yiqilgandim, tamom bo’lgandim, ortiq yashagim kelmasdi. Yagona 
do’stim, sirdoshim Amina edi. Necha marotaba yonimga keldi. Hatto bir safar onasini 
ham olib keldi. Qaysarlik qildim. Hammasi tugadi, o’lishim kerak.
Aminaning qistovi bilan bo’lgan voqeani gapirib berdim. Amina go’yo bu voqeani 
oldindan bilan va meni necha bor ogohlantirmoqchi bo’ldi. Uning aytgani bo’ldi. Men 
nega bilmadim, nega o’ylamadim? Bu holatimni tushuntirish uchun Chag’dashning 
dadasini oldiga bordim. Boshimdan o’tgan va o’g’li tomonidan menga qo’yilgan jirjanch 
tuzoqni yig’lab gapirib berdim. Mening faryodlarimni eshitishni ham istamadi. Kulgili va 
navbatdagi oddiy hodisani eshitgan kabi “qah-qah” urib kuldi.
-Sen birinchi ham emassan, bu ketish bilan oxirgisi ham bo’lmaysan. Ko’zingga qara edi, 
qizim, -dedi. Qo’limdan sudrab chiqarib yubordi. Dardu iztiroblarim bilan yolg’iz qoldim. 
Butun umidim so’ngandi. Ehtimol, dugonam Amina hech tildan qo’ymaydigan bir shiorda 
haqiqat bordir:”Qaysi bir insonda Allohdan qo’rqish va hisob berishga ishonch bo’lmasa, 
u barcha yomonliklarni qiladi”. Hoh ishon, hoh ishonma. Bir insonni to’xtatishning, 
tinchlantirishning, nazorat ostiga olishning yo’llaridan biri ham shudir aslida.
Yana falsafa qilishni boshladim. Ba’zan shunaqa bo’lib qolaman. Ichimda o’chmagan 
izlar, malham qo’yilmagan yaralarim meni yillar bo’yi azoblaydi, huddi shu sahnani 
yangidan o’ynatib, tiklaydi. Chag’dash dunyoyimni zulmat qilgan kun bir telba kabi “Agar 
bor bo’lsang, qudratingni ko’rsat, Alloh, menga yordam ber. Mushkul ahvoldaman”, 
degan edim. Bu ahyqiriq go’yo samoga uchgan o’qdek nishonini topgandi. Bugun ham 
yechilmagan, tushunolmaganim bir voqeaoydinlashdi. Aminaning fikricha, bu Allohning 
bir mazlum faryodiga javobi edi.
Nima bo’ldi deysizmi? Haligacha nafratim kuchli, yurakdagi dog’larim katta bo’lganidan 
bir maromda gapirolmayapman. O’shanda men o’zimni yoki Chag’dashni o’ldirishni 
rejalashtirib qo’ygandim. Kutilmaganda yotoqxonaga dugonam Amina keldi… 
Shoshib hayajonlanib…