Microsoft Word musaffo osmon ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
8
ko‘zlarida sho‘x jilva uchqunlari chaqnadi. 
Qizlar xoxolab kulib yuborishdi. Ularning oldiga yugurib kelgan Jamila qiziqsinib so‘radi: 
— Nima gap? Nima bo‘ldi o‘zi? Mengayam aytinglar. 
— Aytarli hech nima bo‘lgani yo‘q, — javob qildi Ishoq. — Shunchaki, qizlar mendan bug‘ bosimi 
haqida so‘rashuvdi. Bor gap shu. 
— Bug‘ bosimimi? — dedi bu yerga yetib kelgan Mo‘ltoniy javob berishga shaylanib. — Bug‘ bosimi 
atmosfera bosimidan farq qiladi. Agar gazning miqdori... 
— Yuringlar, yuqoriga chiqamiz! — dedi Mo‘ltoniydan cho‘chib ketgan Jamila uning so‘zini bo‘lib. 
* * * 
Hammalari palubaga ko‘tarilib, yana kayutaga yig‘ilishdi, vaqtixushlik tungi soat o‘n birgacha 
davom etdi. Qizlar yana ikki shisha shampan vinosini ichib tugatishdi, lekin ularda hech qanday 
sezilarli o‘zgarish yuz bermadi. Ishoq bir shisha viskining uch choragini kemtik qilgan bo‘lsa ham, 
kayfi kesilib, endi yana hushyor tortdi. Butun oqshom faqat suv ichib o‘tirgan Mo‘ltoniygina chinakam 
sarmast odamga o‘xshardi. Uning ikki yuzi loladek qizarib ketdi, ko‘zlarida xatarli chaqin chaqdi va 
Jamilaga shunday tikilib qaradiki, niyati nima ekanligini: uni quchib bag‘riga bosmoqchimi yo g‘ajib 
tilka-tilka qilib tashlamoqchimi — bilib bo‘lmasdi. Uning gapidan ma’lum bo‘lishicha, “Nizom” uch 
kundan keyin dengiz safariga chiqarkan, demak, Mo‘ltoniy Jamila bilan kamida yarim yilga 
xayrlashadi. Yarim yilgacha u Bebisini ko‘rmaydi! Mo‘ltoniy shuni o‘ylarkan, bu judolikdan esi og‘ib 
qolayozdi. 
Soat o‘n birlarga yaqin Mo‘ltoniy bilan Jamila kayutadan chiqishdi, lekin bir necha daqiqa o‘tar-
o‘tmas yana qaytib kirishdi. Bir ozdan so‘ng Mo‘ltoniy o‘rnidan turdi. 
— Hademay soat o‘n bir bo‘ladi, — dedi u. — Vaqt o‘n birdan oshganda begonalarning kemada 
qolishi man etiladi. Ishoq, sen Bebini uyiga kuzatib qo‘ya olmaysanmi? O’zim ham kuzatib qo‘ysam 
bo‘lardi-yu, lekin soat o‘n birdan boshlab vaxtada turishim, ya’ni navbatchilik qilishim lozim. Y am 
very grateful1 , bilding? 
Ishoq hamma gapga tushungandi. U Mo‘ltoniyning qo‘lini mahkam siqdi va xayrlasharkan, olti 
oydan keyin uning life-storysini albatta eshitishga so‘z berdi. 
— Keyin uni kitob qilib yozasan-a? 
— Albatta, yozaman. 
— Mening hayotim juda murakkab. 
— Ha, shunaqaga o‘xshaydi. 
— Sen hammasini batafsil yozasan. 
— Yozaman, albatta. 
— Good bye2 , Bebi! 
— Good bye, Mo‘ltoniy! — Jamilaning ovozida ham nozlanish, ham taqdirga tan berish ohangi 
yangradi... 
Shakuntalaning “morris” rusumli yashil mashinasi portdagi labirintnamo qing‘ir-qiyshiq yo‘llardan 
chiqib olgach, bu paytda huvillab qolgan katta ko‘chalardan o‘qday uchib ketdi. Qizlarning yana odatiy 
xushchaqchaqligi boshlandi, ular sho‘x-sho‘x kulishar, baralla qo‘shiq aytishardi. Ishoq orqa 
o‘rindiqda, ikki yog‘idan pinjiga suqilib kirib olishgan Jamila bilan Sanjana o‘rtasida o‘tirardi. 
Shakuntala esa uning tizzasidan joy olgandi. Uchala qiz anchagina salmoqli edi, albatta, lekin 
shunday damlar bo‘ladiki, ayol kishining vazni butkul sezilmaydi, u vaznsizdek bo‘lib tuyuladi, 
vaholanki, tabiatda mavjud bo‘lgan jismlarning bari o‘z vazniga egadir. Buni fan isbotlab bergan. 
To‘g‘ri, ayol kishi ishtirok etgan sharoitlarda fan zaiflik qilgan paytlar ham bo‘lgan. “Chamasi, bunga 
sabab — ayol o‘zi alohida bir fandir”, — deb Ishoq o‘z xulosasini dilida donishmandona qayd qildi. 
— Eringiz nima ish bilan shug‘ullanadi? — so‘radi u Shakuntaladan, shunda Shakuntala birdan 
uning quchog‘idan otilib chiqdi, lekin zum o‘tmay, uning tizzasiga yana ham joylashibroq o‘tirib oldi. 

---

Musaffo osmon (qissa). Krishan Chandar