Зиёвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

билан одамлар орасида чиққан 
тортишувларга ҳакам бўлсин, деб Ҳақ Китобни 
(Таврот ва Инжилни)
нозил қилди...”
(“Бақара” 
сураси, 213-оят). 
Инсоният Одам алайҳиссалом ва унинг жуфти Ҳавводан, уларнинг фарзандларидан иборат эди. 
Барчалари Одам алайҳиссалом динига амал қилиб яшардилар. Вақт ўтиши билан уларнинг сони кўпайиб 
борди. Шу билан бирга фикрлари, эътиқодлари ҳам ҳар хил кўриниш олди. Шундан кейин турли 
ихтилофлар, келишмовчиликлар пайдо бўлди. Чунки ҳар кимнинг ўз қараши, қизиқиши бор. Ҳар ким 
ўзини ҳақ деб билади, ўзиникини маъқуллайди. Бундай вазиятда ким аслида ҳақлигини қаердан билса 
бўлади? Бунинг учун ҳамма нарсани қамраб олувчи илм эгаси, ҳеч нарсага ҳожати тушмайдиган, бекаму 
кўст, нуқсонсиз, баркамол сифатларга эга зот керак бўлади. Ана ўша Зот Аллоҳ таолодир! У Ўзи яратган 
бандалар ихтилоф қилган ва қиладиган масалалар ечими қандайлигини, бу борада қандай ҳукм 
чиқаришни ҳам билади. Аллоҳ таоло бандаларига лутф кўрсатиб, уларга пайғамбарлар юборди, илоҳий 
китоблар нозил қилди. Пайғамбарлар мўминларга дунё ва охират саодати, ажр-савоб, жаннат башоратини 
етказдилар, кофирларни гуноҳ-маъсиятлар оқибатидан, жаҳаннам азобидан огоҳлантирдилар, одамлар 
орасида чиққан ихтилофларни ҳақ китоб билан ҳал этиб, ҳақни ҳаққа, ботилни ботилга ажратдилар. Мана 
шу анбиёлар вазифасидир. Улар инсониятни икки дунё саодатига бошлашган, ёмон иллатлардан 
покланишга, Аллоҳга ҳақиқий қуллик қилишга чақиришган. Пайғамбарлар инсоният тарихида мисли 
кўрилмаган буюк ишларни бажаришган. 
Бошқа ўринда шундай дейилган: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“ 
“
(Эй Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам,)
Биз Сиздан илгари юборган ҳар бир 
пайғамбарга: “Албатта, Мендан ўзга илоҳ йўқ. Шундай экан, Менга ибодат қилинг!” деб ваҳий 
юборганмиз”
(“Анбиё” сураси, 25-оят).
Ўтмишда ўтган барча пайғамбарлар Ёлғиз Аллоҳ ибодатга муносиб эканини, Ундан ўзга ҳақ маъбуд 
йўқлигини тушунтиришган, фақат Аллоҳга ибодат қилишга, итоат этишга чақиришган. Буни “тавҳид” 
дейилади. Ҳамма пайғамбарлар ақидаси шундай бўлган. 
Аллоҳ таоло Ўзининг охирги Пайғамбари Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва салламга марҳамат 
қилиб айтган: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“