Ekologik estetika.
Globallashuv jarayonida yangi estetik qadriyatlar qaror
topib bormoqda. Bu insonning tabiatga va jamiyatga bo‘lgan munosabatida aks etadi.
Hegelning, tabiatda ideal yo‘q, shu sababli u ikkinchi darajali go‘zallik turi, degan
fikri estetikada hukmronlik qilib keldi, ayniqsa, bu fikr tabiatni «bo'ysundirishni»
targ‘ib qilgan marksizm ta'limotida keng e'tirof etildi. Natijada uzoq yillar mobaynida
tabiat estetikasiga e'tibor qaratilmadi. Biz me'moriy obidalarni asrash, tiklash haqida
qayg‘urdik, ularni estetik qadriyatlar deb e’lon qildik, lekin landshaft estetikasini
chetga chiqarib qo'ydik.
Hozirgi kunda shu narsa aniq boldiki, tabiatni eng ulug‘ va mangu estetik
qadriyat deb bilmaslik borib turgan estetik savodsizlikdir. Aniqrog'i, bugun tabiatsiz
estetikani tasavvur qilish mumkin emas. XXI asrda olamni bilish, voqelikni estetik
o‘zlashtirish bilan bir qatorda uni qadriyat sifatida e’zozlashga alohida e’tibor
berilmoqda. Endilikda odamlarning yaratuvchanIk faoliyati yuksalishi barobarida
estetik qadriyatlarga nisbatan munosabati tubdan o‘zgarmoqda. Bu o‘z navbatida
inson mohiyatan eng oliy qadriyat ekanligi, inson manfaatlarining ustuvorligini
ta'minlash barcha islohot va evrilishlarning bosh maqsadiga aylanganligi bilan
belgilanadi.
Insoniyatni o‘rab turgan borliq, tabiiy va ijtimoiy atrof-muhit, tirik va notirik
tabiatning eng muhim tomonlarini ifodalaydigan qadriyatlar umumbashariy
xususiyatga egadir. Bunday qadriyatlar jamiyat uchun hech qachon o‘z ahamiyatini
yo'qotmaydigan, abadiy, mutlaq va muqaddas qadriyatlardir.
Tabiat muqaddas bir dargoh, inson ko‘z ochib ko‘rgan dunyo, ona zamin,
insoniyatning umumiy uyi. Shunday ekan uni avaylab-asrash, atrof-muhitning
394
ifloslanishiga yo‘l qo‘ymaslik, umumdavlat, umuminsoniyat ishidir. Ekologik
muammoni hal etish barcha xalqlarning manfaatlariga mos bo‘lib, sivilizatsiyaning
hozirgi kuni va kelajagi ana shu muammoning hal qilinishiga bog‘liqdir. Bu esa
odamlarning, xalqlar va millatlarning ma’naviyatini yuksaltirish, tabiatga estetik
munosabatini shakllantirishni taqozo etadi. Negaki voqelikka estetik munosabatda
bo‘lish tabiatga bo‘lgan muhabbatdan boshlanadi. Tabiat uning o‘zini
gavdalantiruvchi barcha san’at turlari uchun bitmastuganmas shakllar manbayi bo‘lib
kelgan va shunday bo‘lib qoladi.
Inson
bilimining
ortishi,
tabiat
hodisalarining
mohiyatini
aniqlash,
qonuniyatlarini o‘rgana borish, texnikaning taraqqiyoti inson qudratini oshirishi
natijasida tabiat ustidan hukmronlik o‘rnatishga intilishi boshlandi. Va bu salbiy
oqibatlarga olib keldi. XXI asrga kelib tabiat va inson o‘rtasida yangicha muloqot
vujudga kelmoqda. Inson tabiatning hukmroni emas, uning bir bo‘lagi ekanligi
tabiatga nisbatan qilingan har qanday yomonlik oqibatda insonga qilingan yomonlik
ekanligini anglab yetdi.
Hozirgi zamonning eng katta muammolaridan biri ekologiya ekanligi, uni hal
etish barcha xalqlarning manfaatlariga mos bo‘lib, sivilizatsiyaning hozirgi kuni va
kelajagi ko‘p jihatdan ana shu muammoning hal qilinishiga bogliqligi hammamizga
ayon haqiqat. Xalqimiz yaqin o‘tmishda boshidan o‘tkazgan totalitar, ma’muriy-
buyruqbozlik tizimi sharoitida atrof-muhitga bepisand munosabatda bo‘linib, tabiat
boyliklaridan ochko‘zlarcha foydalanishga zo‘r berilgan edi. O’sha davr bizga
o‘simlik va hayvonot dunyosi genofondiga salbiy ta’sirni, biologik xilma-xillikning
qisqarishi, katta hajmdagi sanoat va boshqa chiqindilarning ko‘payishi, cho‘llanish,
yer va suv resurslari degradatsiyasi, Orol dengizi haloqati kabi mintaqaviy va global
miqyosda yec zarur bo‘lgan muammolarni meros qilib qoldirdi. Bu muammolar inson
hamda uning manfaatlari himoyasi, birinchi navbatda, soglom va musaffo atrof-
muhitga ega bo‘lish huquqini ta’minlash jarayoni amalga oshirilayotgan
islohotlarning o‘zagini tashkil etgan O’zbekiston uchun atrof tabiiy muhitni asrab-
avaylashni va uni sog‘lomlashtirishni yanada dolzarb qilib qo‘ydi.
395
Do'stlaringiz bilan baham: |