С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

Етим қандни шимар экан, конфетнинг ранги ва кумушсимон
қогбзларини очиб, бир қўлида қоғозларни ва бир қўлида жигарранг
шоколадни ушлаб, қоғоз ва конфетга таажжуб ва шубҳа билан
қарар эдн, чунки у бунақа нарсани ҳаётида биринчи марта
кўрмоқда эдн.
Таржимон Етимга кулумсираб қаради ва конфетни кўрсатиб:
— Буннсини егин,— қоғозларнн кўрсатиб:
— Бунисини ташлагин,— деди.
Етим конфетни огзига солди. У қанддан ҳам лаззатли ва
ёқимли туюлди. У конфетни чайнаётганда қоғозларни бирма-бнр
назардан ўтказди ва зар қогозни тирногига суркаб кўрди.
— Буларни нима қиласан, ташла! Бу керакмас қоғозлар! —
деди таржимон Етнмга.
У конфетнинг охирги бўлакларини ютар экан, унинг қогоз-
ларини истар-истамас, кўзи қиймай ерга ташлади, лекин кўзла-
рини қоғоздан узмас эди. Ёнидагилар бирон нарсани сўраса, жавоб
берар ва яна конфет қоғозларига кўз ташларди. Шоколодни егач,
Етимда куч пайдо бўлди: энди у қалтирамас, ранг-рўйига ҳам
сал қон югурганди.
Етимни ушлаган кшнилар уни таржимон билан заставага олиб
бормоқчи бўлиб йўлга тушдилар.
* * *
Чегарачилар Етимни заставага олиб келганда, унинг эгнида
бир чолвордан бошқа ҳеч нарса йўқ эди. Бу ерда унга тоза ва
янгн уст-бош кийгизиб, кпчкнна хонага олиб кирднлар. Хонада
Етимни ушлаб келган кишиларга ўхшаш кийинган бир киши
ўтирар эди.
Бу киши ҳам боягн саволларнинг худди ўзнни такрорлади.
Етим ҳам дарё лабидаги жавобини қайтарди. Олдинги сўроқдан
бунинг фарқи шунда эдики, савол-жавобларнинг ҳаммасини бнр
қоғозга ёзиб туришди...
Савол-жавоб тугагач, сўроқ қилувчилар:
— Олиб чиқинглар, овқат беринглар, ухласин, дам олсин.
Уёгини кейин кўрамиз,— деди.