С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

Югуриб келаётган киши дарё лабига етиб келиб:
— Тўхта, ўғри! Орқангга қайт! Бўлмаса отаман,— деди баланд
овоз билан. Етим бу овозни таниди — у охирги хўжайини — кема-
чи туркманнинг овози эди.
Етим хўжайиннинг доимий одатига хилоф равишда келишидан
бирон серпул қочоқ топилибднмикан, деб ўйларди. Эҳтимол орқа-
да аста-секин келаётган одам қочокднр. «Агар ҳозир унипг қўлига
тушсам, мени отиб ташлайди, вақтини ганимат билиб, қочганим
маъқул», деб ўйлади ичида Етим. У ана шундай мулоҳаза билан
кемани қўш эшкаклаб дарё ичкарисига ҳайдадм.
Туркман милтиғини Етим томонга қаратиб отди. Шу пайт
қаршидан — Етимнинг ватани томондан бир неча милтиқ кетма-
кет отилгани эшитилди. Шундан сўнг ҳар икки томондан ҳам
отишмаларнинг овози эшитила берди.
Туркманнинг ўқи ке.мага яқинлашмай. бошқа томонларга учиб
192
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

кетаётган бўлса ҳам, қаршидан отилаётган ўқлар кеманинг чор
атрофидан вазиллаб ўта бошлади.
Бундан Етим қўрқди ва дастлабки ўқлар тепароқдан ўтиб
кетган бўлса ҳам, «кейингиларининг менинг бошимга ёки кемага
келиб тегиши муқаррар», деб кемани сувнинг оқишига — ўз ҳоли-
га қўйиб юборди. Ўзи эса кеманинг остига чўзилди, қўл узатиб
гупсарни олдн ва ётган жойида уни пуфлаб шишира бошлади.
Қарши томондан келаётган ўқлар кемага ва 
унинг ичига
келиб тега бошлади. Етим хавфли ва огир вазиятда қолган эди:
бир томондан, ўқ тегиб ҳалок бўлиш хавфи: иккинчи томондан,
ўқ тешган жойлардан кемага сув кириб, ғарқ бўлиш хавфи туғил-
ганди. У бу фалокатдан қутулиш учун дам берган гупсарнинг бан-
дини билагига ўради ва кеманинг бир четидан гупсар билан сувга