С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

тушди.
* * *
Етим гупсарга минмай, уни билагига боғлаган ҳолда, сувнинг
оқишига қараб бораверди. У кўпинча сув остида борар, нафаси
қайтар, сув юзига чиқиб нафас олиб, яна сувга шўнғир эди...
Қарши томондан отилган ўқларнинг овози ҳамон эшитилар,
уларнинг кўпчилиги келиб кемага тегар эдп. Бу ҳолат кема тўлиб,
чўкиб кетгунча давом этди. Етим тахминан икки соатча гупсарга
минмади, гоҳ шўнғиб, гоҳ юзага чиқиб, сув оқимига томон кетавер-
ди. Милтиқларнинг овози тамом тингач, у гупсарга минди ва паст-
роққа бориб сувдан чиқмоқчи бўлиб, сув оқимига қараб кетишда
давом этди.
Яна бир соатлардан кейин Етимнинг қаршисида бир оролча
кўринди. Етим жуда чарчаган ва ҳолдан тойгани учун шу оролда
дам олмоқчи бўлиб сувдан чиқди ва гупсарни ҳам олиб чиқди. Ле-
кин оролга чиқиши билан оёғи ботиб қолди, чунки орол яқинда
пайдо бўлган бўлиб, чеккалари ҳали лой экан. Етим оёқларини зўр-
ға лойдан суғуриб, оролнинг ўртароғига борди, у ер қуруқ эди. У
дам берилган гупсарни бошига қўйиб чўзилди. У ҳам чарчаган,
ҳам очиққан, ҳам совқотган эди. Шунинг учун Етим худди безгак
тутган одамдай қалтирар, тишлари бир-бирига тегиб такилларди.
Етим бир неча минут ухлади, лекин ором олиш ўрнига аҳволи
тобора ёмонлашаверди. У бошини кўтариб азиз ватани томонни
кўздан кечирди, қирғоқ яқин эди. Дарё лабидаги қамиш ва
ўтлар аниқ-таниқ кўриниб турар эди.
«Бу ерда ўлиб кетишим ҳеч ган эмас. Аммо мақсад бўсағасида
ўлиб кетмоқ жуда аламли. Сафаримни давом эттирганим яхши,
агар ўлсам ҳам меҳрибон онам — азиз ватанимга бир қадам бўлса
ҳам яқинлашиб ўламан», деди кўнглида у.
Ватанига бўлган муҳаббат унга қувват бахш этди. Ўрнидан
туриб гупсарни кўтариб орол чеккасига борди, гунсарни сувга