Alisher Navoiy 1 library ziyonet uz

Nasoi m  ul -M uhabbat ( I-  qi sm)  
Alisher Navoiy
 
 
44 
library.ziyonet.uz/ 
 
Ikkinchi tabaqadindur. Oti Ahmad b. Yahyo Kallodur. Abu Turob Naxshabiy va 
Zunnun Misriy q. s.ning shogirdidur va otasining ham. Va Abu Ubayd Busriy bila 
suhbat tutubdur. Va Duqqnyning ustodidur. Bu kun Abulxayr Taynotiy Abu Abdulloh 
Jalloni koʻrdikim, havoda migʻ ichinda borur erdi, ayttikim, tanidim. Ul dedikim, 
tanimading. Shayx ul-islom debdurki, Abulxayr shaxs tanimagʻin debdur va Abu 
Abdulloh maqom va sharaf tanimagʻin. Andin muhabbatdin soʻrdilar. Ul dedikim, 
[Mening muhabbat bilai nima ishim bor? Men tavbani oʻrganmoq istayman]
(1)
. Va 
soʻrdilarkim, [Faqir faqr nomiga qachon sazovor boʻladi]
(2)
. Javob berdikim, [uning 
oʻz nafsigʻa zohiriy va botiniy talablari qolmasa]
(3)
. Shayx ul-islom debdurki, uch yuz 
murid Abu Turob Naxshabiy bila bodiyagʻa kirdilar rikvalar bila. Aning bila ikki 
kishi qoldi, Abu Abdulloh Jallo va Abu Ubayd Busriy q. s. 
121.
 
A
BU 
A
BDULLOH 
X
OQOTS 
S
O
ʻ
FIY Q
.
 S
. 
Bagʻdod soʻfiyasining akobiridin erdi. Shayx Ja’far Xazzo debdurkim, ul sohib 
karomot erdi va ibn Qassob Roziydin naql qilibdurkim, debdurkim, Otamning 
Bagʻdod bozorida bir doʻkoni bor erdi. Men doʻkon eshigida oʻlturub erdim. Nogoh 
birav oʻtti. Menga gumon boʻldikim, Bagʻdodning fuqarosidin bulgʻoy. Va men 
hanuz bulugʻ haddigʻa yetmaydur erdim. Xotirim oning sori tortti. Qoʻpub, anga 
salom berdim va bir diramim bor erdi, onga tutaberdim. Oldi va manga iltifot qilmay 
oʻtti. Men oning soʻnggicha bordim. To Shuniziya masjidigʻa yetdi. Onda fuqarodin 
uch kishi oʻlturub erdilar. Ul diramin alargʻa berdi va oʻzi namozga turdi. Alardin biri 
ul diramgʻa bozordin borib yemak kelturdi. Yedilar va ul darvesh namozgʻa mashgul 
erdi. Chun alar taomdin forigʻ boʻldilar. Darvesh alargʻa boqib, dedikim, 
bildingizmukim, mani na ish sizning muvaffaqiyatingnzdin mone’ boʻldi? Dedilar, 
yoʻq, ey ustod. Dedikim, bir kichik yoshligʻ ul diramin manga berdi va men 
emdigacha haq subhonahu va taolodin tilaydur erdimkim, oni dunyo bandaligʻidin 
ozod qilgʻay va ozod qildi. Ibn Qassob debdurki, men bexost oning ollida oʻlturub 
dedimkim, rost aytursan, ey ustod. Va ul Shayx xoqon Soʻfiy erdi. Ikki yuz yetmish 
toʻqquzda dunyodin oʻtubdur. 
122.
 
A
BU 
U
BAYDULLOH 
B
USRIY R
.
 T
. 
Oti Muhammad b. Hassondur, Abu Turob Naxshabiy bila suhbat tutubdur. Ibn ul-
Jallo r. t. debdurki, [olti yuzta shayx bilan uchrashdim, ulardan toʻrttasining 
oʻxshashini koʻrmadim]
(1)
. Zunnun Mnsriy va Abu Turob Naxshabny va Abu Ubayd 
Busriy va Abulabbos b. Ato. Debdurlarki, Ramazon oyi boʻlgʻach, Abu Ubayd bir 
uyga kirar erdi va buyurur erdikim, eshikni savob berkiturlar erdi va bir toʻshuk 
qoʻyarlar erdi va har kecha bir tah oʻtmak ul toʻshukdin solurlar erdi. Iyd 
boʻlgochkim, eshikni ocharlar erdi, oʻttuz oʻtmak uyining goʻshasida erdikim, bir 
oyda ne taom yeb erdi va ne suv ichib erdi. Va oʻttiz kecha-kunduz bir tahorat bila 
namoz qilib erdi. Ul debdurki, [Ne’matlar Haqdin yiroqlashishga sabab boʻladi. 
Qimki, Haqqa ne’matlari uchun shukr qilsa, ne’matlarsiz qolganida ham shukr qiladi. 
Balo Haqqa yaqinlashishga sabab boʻladi. Agar kimniki, balo yomon yoʻlga 
boshlagan boʻlsa, u Haqdan yiroqlashadi)
(2)
. Bir kun oʻlturub erdi. Bir otligʻ oʻtub 
borur erdi. Keynicha bir qul qoʻngranib, gʻoshiya egnida, yugurur erdi. Chun anga va 
ashobigʻa yetishti dedikim, [Allohim, meni ozod et va uning dastidan xalos qil]
(3)
. 
Abu Ubayd ham dedikim, [Allohim, uni doʻzax olovidan va qullikdan qutqar]
(4)
. 
Filhol ul otligʻni ot yiqti. Otligʻ ul qulgʻa boqib dedi: seni ozod qildim. U qul 

---