www.ziyouz.com kutubxonasi
8
o'yladim. Otamni ushlab tortdim. Otam turdi, tig'li narsalarni izladi, topolmagach meni
urdi... Otam topgan maoshini ichkilikka sarflardi, orada onamga ham berardi. Bozorga
borilmas, tuzukroq ovqat ham yemasdik.
Aroqxo'r odam hayvondan ham battar bo'larkan. Otamiz uyda yalang'och yurar,
hojathonaga ham chiqmas, uyda, tog'oraga yozilardi. Tog'orani ham biz yoki onam olib
kelardik. Hayvonga o'hshab bo'kirardi. Agar tog'orani kaltiravermasak, uyning duch
kelgan joyiga katta-kichik yozilaverardi. Ha, bular ichkilikni hunarlari edi... Onam otamni
o'ldirishidan bir kun avvalgi oqshom ham u mast edi. Onamni, meni Chingizni urdi. Daf
bo'lishimizni, yo'qsa hammamizni o'ldirishini aytdi. Yillar tinglagan tahdidlarimiz edi bu.
Ertalab maktabga ketdim, shomga yaqin soat beshlarda amakimning qahvahonasiga
o'tdim. Amakim otamni ko'rsatib:
- Eplay olmayapti, -dedi. Otam odatdagiday mast, choy quymoqchi bo'lar, lekin to'kib
sochardi. Otamni uyga olib keldik. Ukam maktabda. Onam o'tinlarni maydalab teshani
poygohda unutib qoldirgandi. Otam ichkariga kirishi bilan odatdagiday baqirdi. Otamni
poyafzalini yechmoqchi bo'lgan onamni tepib yubordi. Va boltani olib onamga tashlandi.
Onam qo'liga nogohon tushib qolgan tesha bilan otamni boshiga urdi. Onam kamzul
kiyib eshikni qulflab chiqqanlarida maktabdan ukam kelgandi. Onam buni yo'lda ukamga
aytmagani uchun u otam onamni urib qarindosh;larinikiga ketgan deb o'ylagan, albatta,
keyinroq hammasidan habardor bo'lgandi. Onam vaziyatni tog'amning o'g'liga
tushuntirgach, u:
- Bor, taslim bo'l, -dedi. Onam qotil kabi mahkamaga bordi. Holbuki, onam qotil
emas, 19 yillik azobga nuqta qo'ygan, o'zini himoya qilgan ayol edi. Agar onam otamni
o'ldirmaganida u onamni o'ldirardi... Lekin voqeani halqqa yoygan gazetalar o'zi
istagandayyolg'on yashiqni yozmoqdalar. Bu o'zini himoya qilgan odamga tuhmatdan
boshqa narsa emas. Mana shu gazetalardan birini habari:" Mast erini o'ldirgan hotin -
ikki bolaning onasi o'zini mirshabga topshirdi. Ichkilik va tayoq 19 yillik oilani buzdi,
vayron qildi. Orqada otalariami onalarigami yig'lashni bilmgan ikki bola qoldi. Er hotin
o'rtasida 19 yildan beri davom etib kelayotgan janjal o'tga kuni jinoyat bilan yakunlandi.
Bolalar maktabdaligida erini eshikortida yashirinib kutgan Oisha Qushchi uni ichkari
kirar-kirmas ilgaridan hozirlab qo'ygan tesha bilan boshiga urdi. " Meni ezayotgan
erimning o'limi ema, bolalarimning ham onasiz, ham otasiz qolishgani" deydi". Fodiyi
onajonimiz eng qiynalgan vaqtida ham bizlarni o'ylardi. O'n yillarki, o'sha azoblarga bizni
deb chidab kelmadimi? Bizni ezyotgan narsa ham onamizdan ajralishimiz edi. Otamiz
har kuni so'kar, telbalar kabi baqirardi. Onam tesha bilan urib, uni tinchitdi. Hech
bo'lmaganda otamizning dunyoda chekayotgan azoblariga yakun yasagandi. Ba'zan
onamga zulm qilgani esimga tushib ketsa, yahshiyam o'ldi, deb yuboraman. Qisqasi,
o;ylab qarasam, otamning o'limiga sevinar ekanman. Otam o'z qarindoshlariga ham
isnod keltirgan, ular biznikiga kelishmasdi. Onam qamalgunicha otam uchun namoz
o'qidi. Dinsiz otamni janoza namozni o'qib, uni musulmonlardek ko'mdilar. Onam
qamalgach sinovli kunlar boshlandi. Bir kuni u, bir kuni bu qarindoshimiznikida turamiz.
Ovqat berib kuzatadilar, kuzatadilar emas, ketkazadilar. Keyinroq ba'zi musulmonlar
bizlarga yordam berishdi. Hozir shu musulmonlar yonidamiz. Biz o'qib dinimiz uchun
foydali inson bo'lishni niyat qilamiz. Eng ulug' tilagimiz:Onamiz biroz oldinroq bo'lsada
ozod bo'lsa, to'yib to'yib bizni bag'riga bosishi, boshimizni silashini kutamiz. Dinimizni
o'rganar ekanmiz, ismlarimizni o'zgartirdik. Men Abu Bakr, ukam Ali nomlarni oldik.
Ammo dinni o'rganganimizdan keyin, otamizni ibodatsiz, balki iymonsiz o'lganiga
qayg'urdik, g'ussalarga cho'mdik...
Vijdon azobi. Amina Shanliko’g’li
Do'stlaringiz bilan baham: |