Microsoft Word vijdon azobi ziyouz com doc

 

OH, OLMONIYA SEN MENI KUYDIRDING 

 

Komil bilan turmush qurganimizdan so'ng qiyin kunlarni boshdan kechirdik. Kichik bir 

honada qaynonam, qaynsinglim, hammamiz birga turar, tunlari shu honaning bizga 

ajratilgan honaga o'tardik. Mashaqqatli, og'ir kunlar edi... Bir nech oydan keyin 

homiladir ekanligimni bilgach, aqlimdan ozguday bo'ldim. Bu qadar kichik uyga, biror 

marta ham dasturhonga ikki hil taom topolmay turganimizda yana bir sherik 

qo'shilmoqchimi... Komil doim taskin-tasalli berardi. "Alloh buyuk... bizning topganimizni 

topolmayotgan, bizdan ko'ra quyin ahvolda yashayotganlar bor, shukr qil, sabr qil... 

"Sabr etmoqqa holim bormidi! Tuzum yetishtirgan, ko'chalarda ulg'aygan qiz edim. 

Komil bilan istirohat bog'ida tanishdik, bir-birimizga ko'ngil qo'ydik, turmush qurdik. 

Ammo bu shartu sharoitlarni bilmas, uyimdagilarga ham biror narsa deyolmasdim. 

Chunki o'zim pishirgan oshni aylanib ham o'rgilib ham o'zim ichishim kerak. Farzandimiz 

tug'ilishiga uch oy bor edi. Bir dugonamning eri Olmoniyaga ishchi bo'lib ketganini 

eshitib, uyga yugurdim. Komil uhlayotgan ekan, shoshib uyg'otdim: 

---

Vijdon azobi. Amina Shanliko’g’li