RASULULLOH ALAYHISSALOM VAFOTLARIDAN KEYINGI VOQEALAR
Musulmonlar o‘z payg‘ambarlari bo‘lgan Rasulullohni Rabbil olamin o‘z panohiga
olishlikni ixtiyor qilganligini bilgan vaqtlarida ularga juda qattiq qayg‘u va musibat
tushdi. Odamlar ikki toifaga — rost deguvchi va yolgon deguvchilarga bo‘linay deb
qoldilar. Agar Abu Bakrni mana shunday holatda dinning hiybatini hamda Islomning
jiddiyligini saqlagan qattiq turishlari bo‘lmasa edi, ishlar oxiri nima bilan tugashini yolg‘iz
Ollohning o‘zidan boshqa hech kim bilmas edi.
Bu paytda Ali muborak choponlariga o‘rab qo‘yilgan ulug‘ bobolarining bir yonlarida
o‘ltirgan edilar. O’zga tomonlarida esa amakilari Abbos hamda amakizodalari Fazl va
Qusam o‘ltirardilar. Shu vaqt Abbos Aliga qarab: «Ey Ali, qo‘lingizni bering, men sizga
bay’at beraman. Odamlar Rasulullohning amakilari amakivachchalariga bay’at
beraveradi», dedilar. Bunga javoban Ali ko‘zlarini muborak jussaga qaratgan holda:
«Ey amaki, biz Rasululloh bilan mashg‘ulmiz. U kishini janozaga tayyorlashimiz kerak,
zaruri shu», dedilar. Bular bu ahvolda turishgan paytda musulmonlar bani Saidning
Saqifa nomli soyagohida xalifa masalasini maslahatlashuv uchun to‘plangandilar. Oxiri
Abu Bakrga hamma bay’at berishlik bilan ish tugadi. Ushbu kengashda Ali va hamda
bani Hoshimdan biror kishi ham ishtirok etmadi. Zero, ular xalifalikka o‘zgalardan ko‘ra
haqliroqmiz degan e’tiqodda edilar. Umar ibni Hattob Alini bay’at bermoqlikka qistab
ham ko‘rdilar. Biroq Ali bay’at berishdan bosh tortdilar. Chunki xalifani to‘g‘ri
saylanganligiga qanoat hosil qilmagandilar. Axiri ancha vaqt o‘tgandan keyin Ali Abu
Bakrga bay’at qiladilar va bu bilan o‘rtadagi kelishmovchilik barham topadi. Hazrati Ali
Xulafoi roshidiyn. Rizouddin ibn Faxriddin
www.ziyouz.com kutubxonasi
70
Abu Bakrga bay’at qilganliklaridan keyin o‘z ishlari bilan shug‘ullanib yurdilar. Abu
Bakr u janobni qizg‘anib hech bir jangga yubormadilar. O’z oldilarida eng yaqin
maslahatchi qilib ushlab turdilar. Qachon biror diniy ish xususida Abu Bakr hukm
chiqarishda qiynalsalar, darhol Alini chaqirib so‘rardilar. Abu Bakr xastaliklariga
yo‘liqgunga qadar ahvol mana shunday davom etdi. Qachon Abu Bakr kasallari
og‘irlashib ajallari yaqinlashganida, o‘limni sezgach, Usmon ibni Affonni chaqirib
o‘zlaridan keyin o‘zlariga Umar ibni Hattobni valiahd etib qoldirganliklarini yozdirib
muhrlatib qo‘ydilar.
Umar ham Abu Bakr Ali bilan qanday muomalada ish yuritgan bo‘lsalar, shunday ish
yuritdilar. Balki u kishidan ham ko‘proq Aliga murojaat etadigan bo‘ldilar. Umar o‘zlariga
Alini maslahatchi vazir qilib oldilar. Har bir xoh diniy bo‘lsin, xoh dunyoviy ish bo‘lsin
Alidan bemaslahat hukm yuritmas edilar. Umar doimo «gar Ali bo‘lmasalar edi, Umar
halok bo‘lardi», degan gapni qaytarar edilar. Hazrati Alini Umar ibni Hattobning
qoshlarida qanday martabaga hamda hurmat va ehtiromga loyiq bo‘lganliklarini
bilmoqchi bo‘lgan odam Umar xalifalik davrlari xaqida yozilgan bobni qayta o‘qib
chiqsun. Shunda qanchalik Ali Umar nazdlarida ehtiromga sazovor ekanliklarini juda
yaxshi bilib oladi. Alining qanchalik ilmga ega ekanliklarini, adolat bobida qanchalik
mustahkam turishlarini u yerda ochiq-oydin yozib qo‘yilgan.
Do'stlaringiz bilan baham: |