Microsoft Word kr vijdon azobi ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
18
дея жим бўлдик. Шундан кейин воиза ҳоним сўз бошлади. Лекин салондаги шовқин босилмади.
Ҳоним ваъзни тўҳтатиб, жамоатдан тинчланишларини илтимос қилди. Жимлик икки дақиқа 
давом этди. Яна шовқин- сурон...
... Бу орада Ҳилол воиза ҳонимдан изн олиб, жамоатга мурожаат қилди.
- Муҳтарам меҳмонлар!Илтимос, жимлик сақлаб ваъзни тингланг. Бу ерда айтиладиган 
гаплар Аллоҳ таолонинг сўзларидир! 
ҳилолнинг бу илтимосидан кейин бир ҳоним жўрттага сигара тутатиб, салон аёлларидай 
юриб, воиза ҳонимнинг олдига келди.
- Бу қолоқликни тўҳтатинг, энди ҳурсандчилик қиламиз, - деди.
Тоқатимиз тоқ бўлди. Ҳилол чидаёлмасдан: 
- Жим бўлишингиз илтимос қиламиз. Эшитишни истамаганлар ташқарига чиқиб туришлари 
мумкин, эшитадиганларга ҳалақит бермасинлар, - деди.
Ҳилолнинг сўзлари тугар-тугамас ўша ҳотин қўлидаги сигарани бир тутатиб, жамоатга 
юзланди: 
- Сизларни ҳайдамоқдалар, нега ҳануз турибсиз? Бошимизни очган бўлсак, ўйнамозчи 
бўлсак, насроний эмасмиз-ку. Қани нега қараб турибсиз? Мана салонни мен биринчи тарк 
этаман, - деди-ю, чиқди кетди.
Ғалаён бошланди. Ҳилол иккимиз жойимизда қотиб қолдик. Бир нарса деёлмас, 
қимирлолмас эдик. Билмадим ўшанда қандай нафас олдим, қандай яшадим. Шу ғалаён ичида 
тўй маросми ҳам тугади. Салон бўшаб, ўртада тўй эгаларига яқин одамларгина қолди. Келин 
келинлик либосида ва бизлар ҳаммамиз тик оёқда турибмиз. Барчамизни сукунат қуршаган...
Бу жимликни Ҳилолнинг кўз ёши ва титроқ овози бузди. У келинойисини қучиб йиғларди: 
- Қандай бўлди?!Нима қилиб қўйишди? энг баҳтли кунни йўқа чиқардилар, Буздилар. Рози 
бўлинг, янга! 
Янгаси ҳам Ҳилолга кўзёшлари биулан жавоб қилди: 
Ҳафа бўлманг, муҳими тўй эмас, Аллоҳнинг биздан рози бўлиши. Вазифамиз Унинг 
амрларига итоатда бўлиш. Биз бунга ҳаракат қилдик. Ғайрат кўрсатдик. Иншааллоҳ, Раббими 
қабул айлагай, -деди.
Eнди Ҳилол, янгаси, мен ва ўсжа ерда ким бўлса - ҳаммамиз йиғлардик... .
Қилинган ҳақсизлик, совуган тўй, ҳақиқий банда эмаслигимиз, кўринмас иплар билан 
боғланганимизга йиғлардик... .
Орадан йиллар ўтди...
Лекин ўша тўй воқеаситаъсиридан ҳали ҳануз қутулган эмасман. Қачон тўйга борсам, 
кўнглимда қандайдир аччиқ туйғуларни ҳис қиламан. Ва мен борган ҳар тўйда бизнинг ўша 
тўйимиз эсимга тушади. Кўзёшларим ичимга оқа бошлайди. Уларни ичимга оқа бошлайди...