4. QORAXONIYLAR DAVRIDA IJTIMOIY-SIYOSIY VA
IQTISODIY HAYOT
Qoraxoniylar hukmronligi davrida Movarounnahrda bir qator
ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy o ‘zgarishlar amalga oshirildi. Bu
o ‘zgarishlar va tadbirlar siyosiy va iqtisodiy hayotning hamma
sohalarini o ‘z ichiga qamrab olgan edi. Ular nimalardan iborat?
Birinchidan, somoniylar hukmronligi davrida vujudga keltiril-
gan markazlashtirilgan davlat boshqaruvi tugatildi. Qoraxoniylar
markazlashtirilgan davlat boshqaruvi o ‘miga mamlakatni ulus tizimi
asosida boshqarishga o ‘tdilar.
Qashg‘ardan tortib Amudaryogacha bo‘lgan hamma yerlar qo
raxoniylar xonadonining shaxsiy mulki hisoblanib, uning tepasiga
ulug‘ xon turdi. U ko‘pincha Qashg‘arda, onda-sonda Bolosog‘unda
bo'lgan. Qoraxoniylar xonadonining boshlig‘i xuddi Erondagi sin-
gari «xonlar xoni» (shahanshoh), «Sultonlar sultoni» nomi bilan
yuritilgan. Manbalarda qoraxoniylar xonadonining boshlig'i —
xonlar xoni «tamg‘achxon» yoki «tobg‘aehxon» deb nomlangan.
Turklar Xitoy imperatorini ham shu nom bilan ataganlar. Xonlar
xoni idora qilayotgan qoraxoniylar davlati bir necha boiaklarga,
qism larga— udellarga boiingan. Bu udellaming tepasida qoraxo
niylar xonadonining avlodlari vakillaridan iloqxon unvonini olgan
a’zolari turardi.
Qoraxoniylar va saljuqiylar tarixining bilimdoni, X I11 asr
boshlarida yashagan arab tarixchisi Ibn A1 Asir 1043-1044-yillarga
aloqador qimmatli misollami keltiradi. Bu davrda qoraxoniylar
davlatini boshqargan tom g'achxon Sharaffuddavla o ‘ziga qarashli
viloyatlaming hammasini aka-ukalari, o ‘g ‘illari va qarindosh-
urug‘lariga b o iib bergan. Jumladan, ukasi Arslontakinga k o ‘pchilik
turk shaharlarini, ikkinchi ukasi B o 'g iax o n g a Torozni, Islijobni
amakisi T o‘g ‘onxonga Farg‘onaning hammasini bergan. CTziga esa
faqat Qashg‘ar bilan Bolosog‘unni qoldirgan, xolos.
Markaziy xonlar xoni bilan iloqxonlar o ‘rtasida aloqa mustah-
kam boim agan. Iloqxonlar bir-birlari bilan doimo dushmanlik kay-
fiyatida yashaganlar va har biri o ‘zicha mustaqil b o iish g a intilgan.
Somoniylar inqiroziga qadar qoraxoniylar davlatining markazi
Bolosog‘un bo ig an . XI asrda esa tom g‘achxonlar ko‘pincha Qash-
g ‘arda turganlar. 0 ‘zgan (hozirgi Q irg‘ziston hududida) shahri ham
bir vaqtlar qoraxoniylar davlatining markazi vazifasini bajargan.
Tom g‘achxonlar mis tanga pullar zarb qilganlar.
VI bob. M ovarounnahr va X urosonda m ustaqil davlatlarning tashkil topishi
187
Ulus xonliklar orasida Movarounnahming ahamiyati katta edi.
Movarounnahming iloqxoni Samarqandda yashagan.
Ikkinchidan, yozma manbalarda uluslami — iloqxonlami bosh-
qarish tartiblari tasvirlangan. Idora ishlarini tashkil etishda qoraxoniy
iloqxonlarga somoniylar hukmronligi davridagi fuqaro amaldorlari
b o ‘lib ishlagan shaxslar yordam berganlar. Qoraxoniylar ulami
taqib qilmadilar. Somoniylar davrida idora etish tartib-qoidalarining
ko‘pchiligi qoraxoniylar davrida ham saqlanib qolindi. Iloqxonlar
qoshida vazirlar, sohibberdilar, mustafiylar b o ‘lgan. Shaharlarda
hokimlar, raislar, muxtasiblar somoniylar davridagidek tartibda edi.
Qoraxoniylar ruhoniylar bilan tezda umumiy til topdilar. Imomlar,
saidlar, shayxlar, sadrlar bu davrda har qachongiga qaraganda ham
katta obro‘- e ’tiborga ega bo‘ldilar.
Uchinchidan, qoraxoniylar hukmronligi davrida o ‘troq dehqon
aholisi o ‘rtasida yer egaligi munosabatlarining rivoj lanish jarayoni
ancha tez sur’atlar bilan borganligi, sinfiy tabaqalanish kuchayganligi
ko‘zga tashlanadi.
Aholini to ‘rtta toifasi: boylar, o ‘rtahollar, chig‘aylar (kam-
bag‘allar), shuningdek, mulksizlar — qora avom (budun) aniq
belgilar kasb etadi. Chorikorlar sifatida feodallar yerlarida ishlagan
yersiz va kam yerli dehqonlar — «akkarlar» o ‘troq dehqonlar
ommasini tashkil etardi. Akkar yemi ijaraga olganda hosilning bir
qismini davlatga, boshqa qismini yer
egasiga berishi, qolganini o ‘zi olishi
kerak edi.
Qoraxoniylar davrida aholi deh
qonchilik, hunarmandchilik chorva-
chilik, ovchilik va savdo-sotiq bilan
shug‘ullangan. K o‘chmanchi chorva-
dorlar oilasidan chiqqan qoraxoniylar
xonadoni a’zolari bilan mahalliy o ‘t-
roq xalq orasidagi munosabatlar juda
e ’tiborlidir. Bu borada Yusuf Xos
Hojib Bolosog‘uniyning 1069-yilda
yozgan «Qutadg‘u bilig» («Qutga,
ya’ni
baxt-saodatga
erishtimvchi
bilim») asari bizga juda k o ‘p mu-
ammolami yechib beradi. Yusuf Xos
Hojib
Bolosog‘un va
Qashg‘arda
b o ‘ladi, xon saroylarida yashab, saroy
188
VA TA N T A R IX I
muhiti bilan tanishadi. Tom g‘ach xonlardan biriga bag‘ishlangan bu
asarda u ijtimoiy hayotning o ‘troqlik va k o ‘chmanchilik tartibiga
baho berishda hech ikkilanmasdan ijobiy fikr yuritadi. Yusuf Xos
Hojib fikricha feodal jamiyatning asosiy kuchlari bo‘lgan dehqonlar,
hunarmand-kosiblar, olim-u donolar va savdogarlar ko‘chmanchi
chorvadorlarga nisbatan jamiyat uchun foydaliroqdir. Shu munosabat
bilan u o ‘zining didaktik asarida Tom g‘achxonga murojaat qilib,
ularga qanday munosabatda b o iish kerakligini bildiradi.
Qoraxoniylar davlatida butun siyosiy tizim g ‘oyat ulkan yer
fondi hisobidan yashagan. Bu yer fondi bir necha turlarga b o ‘lingan:
1. Sulton yerlari. Bu yerlar davlat xazinasiga tushadigan asosiy
soliq tushumlari va iqta taqsimoti fondining manbayi hisoblangan.
Qoraxoniylar davrida iqtani meros qilib o ‘tkazish tez-tez uchrab
turgan. 2. V aqf yerlari, qoraxoniylar hukmronligi davrida islom
dinining o ‘mi va ahamiyati oshdi, u davlat dini darajasiga k o ‘tarildi.
Hatto olib boriladigan urushlar g ‘azovot shiori ostida uyushtirilgan.
Ruhoniylar o ‘zlarining davlat oldidagi bu xizmatlari evaziga katta-
katta yerlar va mulklar olar edilar. Bunday turli xildagi qo‘zg‘aluvchi
va qo‘zg ‘almas mulkni masjid va madrasalarga vasiyat qilib qoldirish
tartibi keng tarqalgan. Bu vaqf yerlari deb atalardi.
Qoraxoniylar va saljuqiylar istilosi tufayli Movarounnahr va
Eronga juda ko‘plab ko‘chmanchi turk qabilalari kelib joylashdilar.
Ulaming ko‘pchiligi o ‘troqlasha boshladilar va o ‘troq mehnatga
ko ‘chdilar. Ammo qoraxoniylaming qo‘shin boshliqlari o ‘troq
turmush sharoitiga o ‘tishni o ‘zlari uchun zarar deb topmadilar.
Chunki, ulaming juda ko‘p poda mollari va yaylovlari bor edi. Ular
iloq xonlarga zamr b o ig a n hollardagina shaharga tushar va xizmatni
ado etardilar.
Qoraxoniy hukmdorlar aholidan olinadigan iqta toiov in i
olish uchun doimiy suratda shaharda-qo‘rg ‘onda bo iishlari shart
emas edi. K o‘chmanchi — iqtador o ‘z ko‘chmanchilik hayotini
bemalol tinchgina davom ettirishi va o ‘ziga qarashli qishloq yoki
qishloqlardan keladigan foydalami yilning m a iu m bir muddatida o ‘z
vaqtida olib turishi mumkin edi. Bunday to io v lar bug‘doy, paxta,
uzum, qumq, meva, mato, pul shaklida bo iardi. Ammo bundan XI
asrda turklar hukmronligidan so‘ng yirik shaxsiy yer egaligi tugatildi,
deb o ‘ylamaslik lozim. Iqta faqat yer egalaridan daromad olishning
asosiy shakli edi, xolos. Iqtani faqat turk harbiy boshliqlariga
berilgan, deb o ‘ylash ham xatodir. Iqtador b o iish har bir yirik
zodagon yoki hokim tomonidan amalga oshirilishi mumkin edi.
VI bob. M ovarounnahr va X urosonda m ustaqil davlatlarning tashkil topishi
189
Iqta o ‘zgarmas, qotib qolgan shakl bo‘lmagan. Yer egaligining
boshqa shakllari evolyutsion o ‘zgarishni o‘z boshlaridan kechirgan-
liklari singari, iqta ham xuddi shunday evolyutsion o ‘zgarishni o ‘z
boshidan kechirdi. Jumladan, iqta keyinchalik vaqtinchalik in’omdan
muddatsiz in’omga, muddatsiz in ’omdan merosga aylana bordi.
Shunday qilib, somoniylar, undan so‘ng esa qoraxoniylar
hukmronligi davrida feodal yer mulkchiligining eski shakli qoldiqlari
bilan bir qatorda yer egaligining yangi shakllari ham paydo b o id i va
tez rivojlandi. Bu yangi shakl XI asrda jamiyatda hukmron mavqega
ega b oidil.
Do'stlaringiz bilan baham: |