Ish o‘rinlarini tashkil etish, uni rejalashtirish va xizmat ko‘rsatish.
“2013 yili ko‘rilgan amaliy choralar natijasida mamlakatimizda 940 mingdan ziyod
yangi ish o‘rinlari yaratildi, ularning 500 mingdan ortig‘i qishloq joylarda tashkil etildi.
465
Kichik biznes sohasida 390 mingdag ziyod, shu jumladan, xizmat ko‘rsatish sohasida 270
mingdan ortiq yangi ish o‘rinlari ochildi.
Bu borada ko‘rilgan chora-tadbirlar mamlakatimiz iqtisodiyotini ortiqcha yukdan
xalos qilish, byudjet va ish haqi bo‘yicha umumiy miqdori 1 trillion so‘m kreditorlik
qarzini uzish, bankrot korsonalar negizida 100 dan ortiq yangi turdagi ishlab chiqarish
quvvatlarini tashkil etish, qo‘shimcha ravishda 17 mingdan ortiq ish o‘rni yaratish
imkonini berdi. Keng ko‘lamli ishlab chiqarishni mahalliylashtirish dasturi doirasida
o‘tgan yili 840 dan ortiq loyiha amalga oshirildi va bu mahalliylashtirilgan mahsulot
ishlab chiqarish hajmini 2008 yilga nisbatan 2,3 barobar oshiishni ta’minladi.
Neft-gaz uskunalari, kimyo sanoati mahsulotlari, avtomobil sanoati uchun butlovchi
qismlar va boshqa 120 dan ortiq yangi turdagi mahsulot ishlab chiqarish yo‘lga qo‘yilib, 2
mingga yaqin yangi sh o‘rni yaratildi”
27
.
Ish o‘rni — ishlab chiqarish makonining bir qismi bo‘lib, unda barcha asosiy va
yordamchi texnologik usqunalar, moslamalar, asboblar, ish mebellari va maxsus
qurilmalar joylashgan bo‘ladi va ular muayyan turdagi ishlarni bajarish uchun
mo‘ljallangan bo‘ladi. Ish o‘rni ichida ish zonasi ajratiladi, bu uch o‘lchovli makon bo‘lib,
uning doirasida xodimning barcha asosiy mehnat harakatlari amalga oshiriladi. Bu zona
ish o‘rninint eng faol qismi hisoblanadi va uni tashkil etishga alohida talablar qo‘yiladi:
insonning antropometrik va biomexanik parametrlariga mos kelishi, fiziologik jihatdan
oqilona ish vaziyatini, tana a’zolarinish mehnat ashyolariga, asbob yoki mashinalar va
mexanizmlarni boshqarish organlarigacha bo‘lgan masofa, shuningdek mehnat
harakatlarining xavfsizligini va mehnat sharoitlarining zararsizligini kafolatlash. Ish o‘rni
va ish zonasini tashkil etishga qo‘yiladigan talablarni fanning maxsus tarmog‘i —
ergonomika tomonidan ishlab chiqiladi. Bu fanning vazifasi — insoning mehnat
jarayonlaridagi funktsional imkoniyatlarini o‘rganish va eng maqbul mehnat sharoitlarini
yaratish yuzasidan tavsiyanomalar ishlab chiqishdir. Bu sharoitlar asbob-uskunalar,
mehnat sharoitlari va texnologiyalarning tuzilishi inson organizmining psixo-fiziologik
xususiyatlariga mos kelishishini ta’minlaydi.
Bugun ish o‘rinlari bir qator belgilarga ko‘ra tasniflashgiriladi. Ular mexanizatsiya
darajasi bo‘yicha 5 guruhga bo‘linadi: qo‘l, mashina-qo‘l va mexanizatsiyalashtirilgan,
avtomatlashtirilgan va apparaturali ish o‘rinlari.
Qo‘l ishida ish o‘rinlaridagi barcha mehnat jarayonlari qo‘l bilan amalga oshiriladi,
qo‘l asboblari qo‘llaniladi, mehnat ashyolarini o‘zlashtirishning asosiy energiya manbai
odamning jismoniy kuchi hisoblanadi.
Mashina-qo‘lda ish bajariladigan ish o‘rinlarida mehnat buyumlariga mexanizmlar
bilan ishlov berish (o‘zgartirish) va tashqi energiya (elektr, issiqlik, kinetik) hisobiga, lekin
bevosita xodimning ishtiroki bilan ishlov berish kiradi.
Mexanizatsiyalashtirilgan ish o‘rinlari qo‘l va mashina-qo‘dtsa ish bajariladigan ish
o‘rinlaridan shu bilan farq qiladiki, asosiy texnologik jarayoilar to‘la-to‘kis mashinalar va
mexanizmlar bilan amalga oshiriladi, xodim zimmasida esa faqat mashinalarni boshqarish
27
Каримов И.А. “Aсoсий вaзифaмиз – Вaтaнимиз тaрaққиёти вa xaлқимиз фaрoвoнлигини янaдa
юксaлтиришдир” номли 2009 йилнинг aсoсий якунлaри вa 2010 йилдa Ўзбeкистoнни ижтимoий-иқтисoдий
ривoжлaнтиришнинг энг муҳим устувoр йўнaлишлaригa бaғишлaнгaн Вaзирлaр Мaҳкaмaсининг мaжлисидaги
мaърузaсидан. “Халқ сўзи” – 2010 й. 30 январь. №21
466
qoladi, ya’ni insonning quvvati boshqaruvga sarf etiladi, mehnat buyumini o‘zgartirish esa
uning zimmasiga kirmaydi. Mexanizatsiyalashtirilgan ish o‘rinlariga yarim avtomatlarda
ishlaydigan stanokchilar, avtotransport haydovchilari, ekskavator yoki buldozer
mashinistlari, quduqlar qaziydigan parmalovchi ustalar va boshqa ko‘pgina kasblar va ish
turlarini bajaradigan xodimlarning ish o‘rinlari kiradi. Bu erda mashina avtomat tarzida
emas, balki insonning doimiy boshqaruvida ishlaydi.
Avtomatlashtirilgan ish o‘rinlarida butun texnologik jarayoni stanok, mashina yoki
avtomat tarzida harakat qiladigan agregat yordamida inson ishtirokisiz amalga oshiriladi,
xodim zimmasida faqat avtomatni ishga tushirish va to‘xtatish uning ishini nazorat qilish
va zarur bo‘lganda sozlash va yarim sozlash ishlari qoladi. Xodimnint anchagina vaqti
bo‘shab qoladi, bu vaqgdan ko‘p stanokli xizmat ko‘rsatishda va mehnat unumdorligini
oshirishda foydalanish mumkin bo‘ladi.
Apparaturali ish o‘rinlari turli apparatlar bilan jihozlangan bo‘lib, ular yordamida
issiqlik, elektr, kimyoviy va biologik energiya hisobiga mehnat buyumiga ta’sir
ko‘rsatiladi. Avtomatlashgan jarayonlarda bo‘lgani kabi xodim faqat apparaturalar
bajaradigan jarayonlarni kuzatadi va nazorat qiladi, zarurat tug‘ilganda ularni tartibga
soladi.
Ixtisoslashuv belgisi bo‘yicha barcha ish o‘rinlari ixtisoslashgan va universal ish
o‘rinlariga bo‘linadi. Mazqur vazifalarni bajarish uchun jihozlangan ixtisoslashgan ish
o‘rinlarida bir xil yoki operatsiyaning mazmuni va ishlar turi bo‘yicha bir-biriga yaqin
vazifalar bajarilishi mumkin (qoliplovchi, termist, burg‘ulovchi, hisoblash mashinasi
operatori va hokazolarning ish o‘rinlari). Universal ish o‘rinlarida xilma-xil ishlar
bajariladi. Bunday ish o‘rinlari odatda asbob-uskunalar kichik seriyali va bir xil ishlab
chiqarish sharoitida bir ish tarzida tezda boshqasiga o‘tib ishlash imkonini beradigan bir
qator stanoklar va mexanizmlar bo‘ladi (masalan, ta’mirlash — texnika ustaxonalari,
aholiga maishiy xizmat ko‘rsatish va shu kabi sharoitlarda).
Mehnat taqsimoti belgisi bo‘yicha ish o‘rinlarining ikki turi — yakka tartibdagi ish
o‘rinlari va jamoa ish o‘rinlariga ajratiladi. Yakka tartibdagi ish o‘rnida har doim bitta
ijrochi xodim band bo‘ladi. Jamoa ish o‘rinlarida mehnat jarayonlari bir guruh xodimlari
tomonidan amalga oshiriladi (masalan, mehnatni brigada tarzida tashkil etganda, yirik
mashina agregatlariga va apparatura tizimlariga va shu kabilarga xizmat ko‘rsatganda). Bu
o‘rinda kadrlarni tanlash ijrochilar o‘rtasida vazifalarni aniq taqsimlash va xar bir
xodimning jamoa mehnatiga qo‘shgan mehnat hissasiga xolisona baho berish muhim
ahamiyatga egadir.
Xizmat ko‘rsatiladigan asbob-uskunalar soniga karab ish o‘rinlari bir stanokli va
ko‘p stanokli bo‘lishi mumkin. Ikki yoki undan ortiq ish o‘rinlariga yarim avtomat yoki
avtomat asbob-uskuna bilan ko‘p stanokli xizmat ko‘rsatishda bir vaqtning o‘zida xizmat
ko‘rsatiladigan mashinalar va mexanizmlarning mumkin bo‘lgan sonlarini to‘g‘ri aniqlash
zarur. Bundan maqsad ularning bekor turib qolishiga barham berish va ijrochi ishchilarni
unumli mehnat turi bilan band qilishdir. Bunday xizmat ko‘rsatishga ishlab chiqarish
to‘liq yoki qisman avtomatlashgan taqdirda erishish mumkin, har bir stanokda mashina
avtomat vaqgi mavjud bo‘lib, bu vaqt mobaynida ishchi yana bitga yoki boshqa ko‘pgina
stanoklarga xizmat ko‘rsata oladi. Hisoblash quyidagi formula bo‘yicha amalga oshiriladi.
N
KK
= T
MA
/ T
xiz
+ T
ut
467
Bu erda: N
KK
— ko‘p stanokli xizmat ko‘rsatish normasi;
T
MA
— bitga stanokda mashina-avtomat ishining vaqti;
T
xiz
— bitga stanokka xizmat ko‘rsatish vaqti;
T
ut
— bitta stanokdan boshqasiga o‘tish vaqti.
Nihoyat ish o‘rinlari barqarorlik belgisiga qarab tasniflanishi mumkin: ular bitga ish
o‘rnida joylashgan va jihozlangan muhim ish o‘rinlariga (masalan, sganokchilar,
yig‘uvchilar apparatchilarning ish o‘rinlari) makonda doimo joyini almashtirib turadigan
ko‘chma ish o‘rinlari (quruvchilar, kon ishchilari, navbatchi yoki ta’mirlovchi
xodimlarning ish o‘rinlari).
Ish o‘rinlarini tasniflashning boshqa belgilari ham joriy etilishi mumkin. Masalan,
ochiq va er osti kon ishchilarida parmalovchilarning ish o‘rinlari ochiq va er osti ishchilari
uchun, montajchilar uchun — balandlik va er usti yuzasidagi montaj bo‘yicha ishlar uchun
ajratilishi mumkin va hokazo.
Lekin ish o‘rinlari qanchalik xilma-xil bo‘lmasin, ular qanday turkum va guruhlarga
bo‘linmasin, ish o‘rinlarini tashkil etish uchun umumiy, majburiy talablar ham mavjud. Bu
talablarni aynan uchta ibora: ta’minlash, rejalashtirish va xizmat ko‘rsatish degan ibora
bilan ifodalash mumkin. Tashkil etishning bu elementlari juda muhim va e’tibor berishga
molikdir.
Ish o‘rnini ta’minlash deganda unda jamlangan mehnat vositalari:
asosiy
texnologik
va
yordamchi
asbob-uskunalar
texnologik
va
tashkiliy
jihozlar
bilan
aloqa
va
signal
berish
vositalari,
mehnatni
muhofaza
qilish va xavfsizlik texnikasini jami tushuniladi. Asosiy texnologik uskunalarga: stanoklar,
ish manshnalari, agregatlar, avtomat liniyalar, texnologik apparaturalar va shu kabilar,
ya’ni ishlab chiqarish jarayoniga yordam beradigan barcha narsalar kiritiladn
Yordamchi asbob-uskunalar: transportyorlar, rolganglar va boshqa transport
vositalarini yig‘ish, payvandlash va sinash stendlari, turli yuk ko‘tarish qurilmalari va
hokazolar kiradi.
Texnologik uskuna tarkibiga qirquvchi va o‘lchovchi asboblar, turli moslamalar va
texnik hujjatlar kiradi, tashkiliy jihozlar esa ishlab chiqarish mebeli, idishlar, signal berish
vositalari, aloqa yoritish vositalari, to‘sib turuvchi va saqlovchi qurilmalar hamda
mehnatni muhofaza qilish va xavfsizlik texnikasi vositalarini qamrab oladi. Sanoatning
har bir tarmog‘ida asosiy va yordamchi ishchilarning, ayniqsa mashinasozlikning etakchi
tarmoqlaridagi ishchilarning ish o‘rinlarini jihozlashga kiradigan batafsil buyumlar
ro‘yxati ishlab chiqilgan bo‘ladi.
Asosiy va yordamchi texnologik asbob-uskunalarga hamda texnologik va tashkiliy
jihozlash ashyolariga qattiq ergonomik talablar qo‘yiladi. Ergonomika insoniyatning
mehnat jarayonlaridagi funktsional imkoniyatlarini o‘rganadi va ishchanlik qobiliyatini,
yuksak mehnat unumdorligini va ishlovchilar sonini saklashni ta’minlaydigan qoidalarni
ishlab chiqadi.
Ergonomika „Inson — mashina — muhit" tizimini o‘rganadigan, insonning tanasi
antropometrik mezonlarini fiziologik va psixo-fiziologik xususiyatlarini, shuningdek
ishlab chiqarishga qo‘yiladigan sanitariya-gigiena talablarini belgilab beradi.
Mashinalar, asbob-usqunalar va jihozlarni loyihalashtirish va joylashtirish uchun ish
o‘rni va ish zonasining imkoniyatlari bilan makonda mos kelishi (tana a’zolarining etishi
468
mumkin bo‘lgan zonalarini aniqlash, ish harakatlari, traektoriyasi, mehnat jarayonida ish
almashtirishlar va shu kabilar) muhim ahamiyatga egadir. Bu masaladagi eng muhim
narsa inson harakatlari va energiyasini tejash tamoyili hisoblanadi. Ana shu vazifalarni hal
etish uchun insonning antropometrik belgilarini, ya’ni inson tanasining asosiy o‘lchovlari
to‘g‘risidagi ma’lumotlarni hisobga olish zarur. Asbob-uskunalar va ish o‘rinlarini
loyihalashtirishga fiziologik jihatdan oqilona bo‘lgan ish holatini ta’minlaydigan jihatlar
insonning antropometrik jihatdai mos kelish tamoyili (uning tanasi va ishchi a’zolarining
muvofiqligi) va ish o‘rinlarini hamda asbob-uskunalarini jihozlashning moddiy buyumlari
mosligi asos qilib olinadi.
Ish o‘rnini rejalashtirish deganda ishlab chiqarishning o‘zaro bir-biri bilan
funktsional jihatdan bog‘langan barcha vositalari, mehnat buyumlari va xodimning o‘zi
uch o‘lchovli makonda maqsadga muvofiq joylashuvi tushuniladi. Bunda mehnat
vositalari va buyumlarning joylashuvi ikkiga asosiy talabga javob berishi lozim: bir
tomondan ish joyida hamma narsaning bir erda to‘planib qolishiga, ikkinchi tomondan,
ortiqcha harakatlarga mehnat buyumlari jihozlar va tayyor mahsulotlar orasida u yoqdan
bu yoqqa yurishlarga barham berilishi kerak, Mehnat vositalari va buyumlarini
joylashtirish qoidalarishshg buzilishi odatda ish vaqtining unumsiz sarf etilishiga va xodim
kuch-g‘ayratining bekor ketishiga ertaroq charchab qolishi va mehnat unumdorligining
pasayishiga olib keladi. Ish o‘rnini oqilona rejalashgirishni ta’minlash uchun quyidagi
tamoyillarga rioya qilish zarur:
—ish makoni eng kichik bo‘lishi, lekin ish holatlarida antropometrik ko‘rsatkichlarni
hisobga olgan holda barcha mehnat harakatlarining erkin amalga oshirilishi uchun etarli
bo‘lishi lozim;
—asbob-uskunalarning joylashtirilishi asosiy ish zonasida amalga oshirilishi,
ularning boshqarish organlari bo‘lsa xodimning qo‘li etadigan doirada bo‘lishi kerak;
—xodim uchun qulay ish holatining yaratilishi u ortiqcha harakatlardan aylanish,
burilish, egilish va qo‘shimcha charchashni keltirib chiqaradigan ortiqcha kuch-g‘ayrat
sarflashdan holi bo‘lishi lozim;
—barcha hollarda ish holati gavdaning, bosh va qo‘l-oyoqlarning qulay harakat
qilishini ta’minlashi lozim;
—ish zonasining yaxshi ko‘zga tashlanishini, mehnat qurollari, asbob, mexanizm va
priborlarning yaxshi boshqarilganligiini ta’min etmog‘i darkor;
—har bir ish o‘rnining texnologik jihatdan o‘zaro bog‘liqligini, mehnat buyumlari
orasidagi masofani va ularning joylashtirilishini mehnat vositalari va xodimlar mehnat
harakati mazmunini o‘rganish lozim;
ish bajariladigan yuzaning balandligi va xodimning o‘tirish balandligi yoki oyoqlar
ostidagi tagliklar balandligi (tik turib ishlaganda) muhim ahamiyagga egadir. Bu
balandliklar tartibga solib turilishi kerak, bu esa bo‘yi turlicha bo‘lgan ishchilarning
faoliyati uchun qulaylik tug‘diradi;
— ish o‘rnini, ish holatini va ishlab chiqarish mebelini shunday rejalashtirish
kerakki, xodimning ko‘zi bilan mehnat buyumi o‘rtasidaga fiziologik jihatdan maqbul
bo‘lgan masofa alohida aniq bajariladigan ishlarda — 25 sm, aniq ishlarda — 25-35 sm;
ko‘rish idrokiga unchalik yuqori talablar qo‘yilmaydigan ishlar guruhida 35-50 sm, ish
469
bajarishda ko‘rish fokusi ikkinchi darajali ahamiyatga ega bo‘lgan ishlar sohasida 50 sm
dan ortiq bo‘lishi muhimdir.
Ish o‘rinlariga xizmat ko‘rsatish ishlab chiqarish sharoitlarida mehnatni tashkil
etishning juda muhim elementi hisoblanadi. U ish o‘rinlarini mehnat vositalari, buyumlari
bilan ta’minlash va ishlab chikarish xususiyatiga ega bo‘lgan turli xizmatlar ko‘rsatish
bo‘yicha butun bir tadbirlar tizimini qamrab oladi.
Xizmat ko‘rsatish tizimi — bu asosiy ishchilarning ish o‘rinlarini uzoq vaqt
mobaynida — bir smenadan tortib to bir haftagacha, hatto bir yilgacha yuqori unumli, bir
maromda ishlash uchun zarur bo‘lgan barcha kerakli narsalar bilan ta’minlaydigan
yordamchi ishlarni bajarish sohasidagi butun bir tadbirlar majmuidir. Rivojlangan yirik va
yaxshi tashkil etilgan ishlab chiqarishda xizmat ko‘rsatishning 10 ta funksiyasi mavjuddir:
1.
Ishlab chiqarish
— tayyorlash funksiyasn. Unga ishlarni ish
o‘rinlari
bo‘yicha
taqsimlash,
xom
ashyo
va
materiallarni
butlash,
texnik
va
iqtisodiy
hujjatlar
bilan
(chizmalar,
sxemalar,
naryad-
toshpiriqlar
va
shu
kabilar)
bilan
ta’minlash,
shuningdek
turli
yordamchi
materiallar
ishlab
chiqarish
kiradi.
Asosiy
ishlab
chiqarishning muvaffaqiyati ham ko‘p jihatdan yaxshi tayyorlashga bog‘liqdir.
2. Asboblar funksiyasn. Uning vazifasi — asosiy ishlab chiqarishni asbob va
moslamalar bilan ta’minlashdir.
Sozlash funksiyasi. Ishlatiladigan asbob-uskunalar qanchalik murakkab bo‘lsa,
sozlash funksiyasining roli shunchalik ko‘proq seziladi. Dastlabki sozlash, yashi yoki
tuzatilgan jihozni o‘rnatshn, moslash, to‘g‘rilash, ishlashini nazorat qilishdan iborat.
4.Energetnk
funksiya.
Tsexlar,
uchastkalar
va
ish
o‘rinlarini
energiya bilan ta’minlash borasida energetika qurilmalari va moslamalalari bilan
ta’minlashda xizmat ko‘rsatishdir.
5. Ta’mirlash funksiyasi. Asbob-uskunalarni joriy ta’mirdan chikarish va profilaktik
xizmat ko‘rsatishdan, shuningdek tayyor holda olinmaydigan ehtiyot qismlarni tayyorlash
yoki tiklashdan iborat.
6. Nazorat funksiyasi. Mahsulot yoki ishlar sifatini muntazam ravishda nazorat qilib
borishni, shuningdek chetdan olinadigan xom ashyo, materiallar va chala mahsulotlar yoki
butlovchi buyumlarni qabul qilish, sinab ko‘rish va tahlil etishni ta’minlaydi. Uning
muhim vazifasi hisobga olish, tahlil etish mahsulotning yaroqsizligi oldini olishdir.
7. Transport funksiyasn. Uning asosiy vazifasi — xomashyo, material, yarim
mahsulotlar va butlovchi buyumlarni ish o‘rinlariga etkazib berish, mehnat buyumlarini
ish o‘rinlari, uchastkalar va tsexlar o‘rtasida tashish, tayyor mahsulotni ombor yoki
iste’molchilarga etkazish, shuningdek ishlab chiqarish chiqindilarini tashishdir. Bundan
tashqari, transport funksiyasiga ortish-tushirish ishlari va omborlardagi ishlar ham kiradi.
8. Ta’mirlash-qurilish funksiyasi. Uning vazifasiga binolar, inshootlarni ishchi
holatida saklash, ularni joriy va ba’zi hollarda esa o‘rtacha ta’mirlashni amalga oshirish,
avariyalar va tabiiy ofatlar oqibatlarini tugatish, mayda yordamchi inshootlarni qurish,
yo‘llar va kirish yo‘laklarini ta’mirlash kiradi.
9. Xo‘jalik-maishiy funksiya. Ishlab chiqarish va maishiy binolarda tozalik va tartibni
saklashga xizmat qiladi, ishlovchilarni ichimlik suvi, maxsus ovqat (sut, kaloriyali
nonushta, sharbatlar) bilan, shuningdek ishlab chikarishdagi maishiy xizmatning barcha
470
turlari bilan ta’minlaydi.
10.
Ombor funksiyasi. Agar korxonada yuklar oqimi katta bo‘lsa,
murakkab va keng tarmokli ombor xo‘jaligi mavjud bo‘lsa, transport
funksiyasidan ajralib chiqadi.
Xizmat ko‘rsatishni boshqarish markazlashgan va markazlashmagan usullar bilan
amalga oshirilishi mumkin. Bundan tashqari, iqgisodiy jihatdan qulayroq bo‘lgan
ko‘pgina korxonalarda ish o‘rinlariga xizmat ko‘rsatishning aralash usuli qo‘llanadi,
bunda eng muhim va murakkabroq funksiyalar markazlashgan holda (masalan, asbob-
uskunalarni sozlash va profilakgika ishlari), boshqalari — markazlashmagan holda tsexlar
va uchastkalarning o‘z kuchlari bilan amalga oshiriladi.
Ikkinchi tomondan, yordamchi ishchilar o‘zlari asosiy mahsulotni ishlab
chiqarmasligini, lekin butun mahsulot barcha ishchilarga taqsimlanishini ham etiborga
olish kerak. Asosiy va yordamchi ishchilar soni nisbatlariga doir biron bir standart yoki
yagona normativlar yo‘q: bu nisbatlar miqdori muayyan ishlab chiqarish sharoitlariga
bog‘likdir. Faqat shunday umumiy qonuniyatnigina qayd etib o‘tish mumkin: xizmat
ko‘rsatish funksiyalari kanchalik murakkab va xilma-xil bo‘lsa, xizmat ko‘rsatuvchi
xodimlar soni asosiy ishchilarga nisbatai shunchalik ko‘p bo‘ladi va aksincha.
Hozirgi sharoitda mehnat quyidagi xususiyatlari bilan ajralib turadi:
- mehnat jarayonining intellektual potentsiali ortadi, bu esa aqliy mehnat rolining
kuchayishida, xodimning o’z faoliyati natijalariga ongli va ma’suliyat bilan munosabatda
bo’lishining ortishida namoyon bo’ladi;
- mehnat xarajatlari moddiy qismining ulushi ortadi. Mehnat vositalari (mashinalar,
asbob-uskunalar, mexanizmlar va shu kabilar) bilan bog’liq buyumlashgan mehnat
ulushining ko’payishi fan–texnika taraqqiyoti erishgan yutuqlari bilan bog’liq bo’lib,
inson cheklangan jismoniy imkoniyatlari sharoitida mehnat unumdorligi va
samaradorligining ortishida hal etuvchi omil bo’lib xizmat qiladi;
- mehnat jarayoni ijtimoiy jihatining ahamiyati ortadi. Hozirgi vaqtda mehnat
unumdorligining o’sish omillari faqat xodim malakasini yoki uning mehnatini
mexanizatsiyalash darajasini oshirish bilangina emas, balki inson salomatligining ahvoli,
uning kayfiyati, oiladagi, jamoadagi va umuman, jamiyatdagi munosabatlar bilan ham
bog’liqdir. Mehnat munosabatlarining bu ijtimoiy tomoni mehnatning moddiy
rag’batlantiruvchi omillarini to’ldiradi va inson hayotida muhim rol o’ynaydi.
O’zbekiston Respublikasida mehnatga oid munosabatlar mehnat to’g’risidagi qonun
hujjatlari, jamoa kelishuvlari, shuningdek, jamoa shartnomalari va boshqa lokal normativ
hujjatlar bilan tartibga solinadi. Mehnat to’g’risidagi qonun hujjatlariga O’zbekiston
Respublikasining «Mehnat Kodeksi», «Aholini ish bilan ta’minlash tug’risida»gi qonuni
va bu qonunga Mehnat vazirligi tomonidan tayyorlangan sharhlar hamda mehnat va uni
tashkil etish bo’yicha davlat xokimiyatining boshqa vakillik va ijroiya organlari o’z
vakolatlari doirasida qabul qiladigan qarorlar kiradi.
Mehnat vazifasining intellektual darajasi unda mavjud aqliy va jismoniy mehnat
unsurlarining hissasi, shuningdek, ijodiy va oddiy (noijodiy) mehnat hissasiga bog’liq
holda farqlanadi. Mehnat vazifasining malakalilik darajasi uning chegarasi va tarkibi:
471
tarkibiy qismlar va bu tarkibiy qismlarning miqdori, ularning rang–barangligi, yangiligi,
shuningdek, ijro shart-sharoiti orqali aniqlanadi.
Mazkur belgini u yoki bu xodimga tatbiqan baholash qabul qilingan tarif tizimiga
muvofiq uning razryadiga moslab amalga oshiriladi. Shunday qilib, mehnatning tabiati va
mazmuni tasnifiy alomatlar sifatida o’zaro aloqadordir.
Mehnat predmeti va mahsuli bo’yicha mehnat turlarining tasnifi mehnatni
professional, funksional va tarmoq nuqtai nazaridan farqlashga asoslanadi. Mehnatning
professional belgisiga ko’ra, ilmiy yoxud tadqiqotchilik, muhandislik, boshqaruv, ishlab
chiqarish, ma’rifiy, tibbiy va boshqa turlarini, ajratib ko’rsatish mumkin. Funksional
belgisiga ko’ra, mehnat turlari ularning qay maqsadga yo’naltirilgani, tatbiq etilish sohasi
va xo’jalik faoliyati iqtisodiy turkumidagi funksional roliga bog’liq holda tarkibiy
qismlarga ajratiladi. Uch bosqich – ishlab chiqarish, taqsimot va iste’molni bo’lib
ajratuvchi ma’muriy – rejalashtirish tizimida amal qilinganidan farqli o’laroq, bozor
iqtisodiyoti sharoitida iqtisodiy turmushning tarkibi tubdan o’zgaradi.
Mehnatni tahlil etishning eng muhim metodologik jihatlaridan biri mehnat
funksiyalarini bilib olishdir. Bu funksiyalar qanchalik xilma-xil bo’lmasin, ularning
dialektik birligini ham ta’kidlab o’tmasdan bo’lmaydi. Mehnat o’zining asosiy ijtimoiy
funksiyalarida quyidagicha namoyon bo’ladi:
- ehtiyojlarni qondirish usuli (bu mehnatning birinchi va eng muhim funksiyasi
bo’lib, insonning ijtimoiy turmushi ana shundan boshlanadi);
- ijtimoiy boylikning yaratuvchisi (bu shunday faoliyatki, uning yordamida inson
o’z ehtiyojlarini qondiradi, o’zi bilan tabiat o’rtasidagi moddalar almashinuvini bevosita
ifodalaydi, tartibga soladi, nazorat qiladi);
- jamiyat ijodkori va ijtimoiy taraqqiyot omillari (mehnat ehtiyojlarni qondirish va
boylik yaratish bilan butun ijtimoiy taraqqiyotga asos bo’ladi - jamiyatning ijtimoiy
qatlamlarini va ularning o’zaro hamjihatligi asoslarini shakllantiradi);
- insonning yaratuvchisi (inson kishilar hayotining barcha boyliklarini yaratib,
ijtimoiy taraqqiyot sub’ekti sifatida maydonga chiqadi, umuman, jamiyatni mehnatga jalb
qilib, o’z-o’zini ham rivojlantirib boradi, bilim va kasb malakalarini egallaydi, muomala
va o’zaro yordam ko’nikmalarini shakllantiradi).
Mehnat mazmuni nuqtai nazaridan olib qaraganda mehnat jarayoni insonning
mehnat qurollari va buyumlari bilan o’zaro aloqadorligi, har biri muayyan mahsulot
tayyorlanishi bilan tugallanadigan mehnat davrlarining o’ziga xos takrorlanishidir. Ushbu
jarayonda quyidagi funksiyalar: 1) maqsadni belgilash va mehnat jarayonini tayyorlash
bilan bog’liq bo’lgan mantiqiy funksiya; 2) harakatga keltirish va mehnat buyumiga
bevosita ta’sir etish bilan bog’liq ijrochilik funksiyasi; 3) ro’yxatga olish va nazorat qilish
bilan bog’liq texnologik jarayonni, belgilangan dastur bajarilishining borishini kuzatish
funksiyasi; 4) oldindan belgilangan dasturni tuzatish, aniqlashtirish va tartibga solish
funksiyasi.
Mehnatning mazmuni mehnat jarayonida u yoki bu funksiyalarning mavjudligiga
bog’liq bo’ladi va mehnatni tuzilmaviy jihatdan tavsiflaydi. Mehnatning mazmuni
nihoyatda xilma-xilligi bilan ajralib turadi va ishlab chiqaruvchi kuchlar hamda texnika-
texnologiyaning rivojlanganlik darajasini ko’rsatadi. (1-rasm)
472
Do'stlaringiz bilan baham: |