Shariat mazhablari (arab. – oqim, yo’l, ta’limot) – islomdagi diniy huquq
sistemalari va yo’nalishlari. Shariatning shakllanishi jarayonida huquqshunoslik – fiqh
sohasida juda ko’p mazhablar yuzaga kelgan. Mazhablar umuman ortodoksal diniy
huquq doirasidan chiqmagan xolda, shariat masalalarida yengilroq yoki qattiqroq
hukm chiqarishlari bilan bir-biridan farq qiladi. Sunniylikdagi to’rtt mazhab ham teng
hisoblanib, yirik islom universitetlarida to’rt mazhab bo’yicha alohida dars o’qitiladi.
Mazhablarni yana diniy-huquqshunoslik tartib usuli, ya’ni shariat usuli, islom
manbalarida esa “mazhab al-sunna”, mazhab muhlislarini “ahli sunna” deb ataladi.
Keyinchalik shariat qonunlarining takomillashuvi jarayonida bu tushunchalar
murakkablashib, barcha xatti-harakatlar shariat nuqtai nazaridan quyidagi turkumga
bo’lingan:
1. Farz (arab. – majburiyat) bevosita Qur’onda qayd etilgan, har bir
musulmon bajarishi majbur, shart bo’lgan qat’iy talab, tartib-qoidalardir.
2. Vojib (arab. – majburiyat, burch) xukmdorlarning amrini ijro etish ham
musulmonlar uchun majburiy burch hisoblangan.
3. Sunnat (arab. – oda, xatti-harakat tarzi) bajarilishi lozim va savobli
amallar.
4. Mandub (arab. – tavsiya etilgan, lozim topilgan) bajarish lozim va savob
deb tavsiya etiladigan, lekin majbur emas va gunoh bo’lmagan harakatlar
(xatna, qurbonlik, mavlud va h.k.).
5. Muboh (arab. – umumiy, hech kimga taaluqli bo’lmagan) tor ma’noda
ijozat beriladigan barcha xatti-harakatlar (ovqatlanish, uxlash, o’yin-kulgi).
6. Makruh (arab. – rad etilgan, qoralangan, nomaqbul) qat’iyan
taqiqlanmagan, nomaqbul hisoblangan va rad etilgan xatti-harakatlar.
7. Mahzur yoki harom (arab. – man etilgan, ruxsat berilmagan) qat’iyan man
etilgan xatti-harakatlar.
Mazkur shariat kategoriyalariga har bir musulmon rioya qilishi shart.
Islomda diniy bayramlarga alohida e’tibor beriladi. Ular qatorida eng katta e’tiborga
ega bo’lganlari Ro’za hayit, Qurbon hayit, Me’roj, Mavlud, Juma bayramlaridir.
31
Ислом. Справочник. Т., 1986. 128-бет.
67
Din kishilarning ma’naviyati, qadriyatlari, yashash mazmuni, ruhiyati bilan borliq
masalalar va ijtimoiy-siyosiy hayotni ifodalaydi. Ijtimoiy hayot maqsad va manfaatlari
xilma-xil guruhlardan tashkil topadi. Din mazkur ja-rayonlarga tortilar ekan, undan ushbu
guruhlarning manfaatlarini muayyan darajada aks ettirish talab qilinadi. Bundan tashqari,
ijtimoiy hayot doimo o’zgarib turadi. Uning tarkibiy qismi bo’lmish din ham unda yuz
berayotgan jarayon-larni hisobga olishi lozim. Aks holda u ijtimoiy taraqqiyotga
to’sqinlik qiluvchi voqelikka aylanib qoladi.
Islom vujudga kelgan ilk davrlarda yo’nalish, oqim va mazhablarga bo’linmagan.
Undagi dastlabki bo’linish VII asrning o’rtalarida turli guruhlarning siyosiy hokimiyat
uchun o’zaro kurashlari natijasida paydo bo’lgan. Siyosatdagi ixtiloflar keyinchalik diniy
ta’limot sohasiga ham ko’chirilgan.
Тalabalarga islomda, umuman, har qanday dinda bo’linish sabablari o’zaro bog’liq
bo’lgan turli jarayonlar ta’siridan paydo bo’lishi haqida ma’lumot berishimiz darkor.
Bunday jarayonlar sabablari quyidagilardan iborat:
1) diniy aqidalarning barqarorligi yoki kam o’zgaruvchanligi sababli ijtimoiy
taraqqiyotdan ortda qolish natijasida yuzaga keluvchi ziddiyatlar ta’siri;
2) din va ruhoniylarning ijtimoiy-siyosiy hayotda ishtirok etishlari zarurati;
3) diniy ta’limotning turli millatlar va elatlarning madaniyati, urf-odatlari va an’analariga
moslashishi:
4) diniy ta’limotga munosabat va uning talqinidagi tafovutlar.
Yuqoridagi kabi ta’sirlar oqibatida xar qanday dinda bo’linish (yunalish, oqim va
mazhablar) vujudga keladi. Lekin dinlarning ijtimoiy hayotdagn o’rni va ahamiyatini
undagi bo’linishning qanchalik xilma-xil ekanligidan kelib chiqib baholash xatodir.
Shu o’rinda etiborni quyidagiga qaratishimiz lozimki, dindagi qarashlar xilma-xilligi
Do'stlaringiz bilan baham: |