П ьесалар с е р д а р о м а д жой кам бағалаи к а й б эмас м о м а к а л д и р о к

(Тескари царайди.)
Ж а д о в
(мулойим).
Мен сиздан куламанми, Полина! 
Мен ўз ҳаётимни сизга бағишламоҳчиман. Менга яхшилаб 
бир қаранг-чи, сиздан кулаётганмикинман.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

П о л и н а
(унга қараб).
Йўқ, йўқ.
Ж а д о в. Яна мен нодонман дейсиз, йўқ сиз эмас, мен 
нодонман. Менинг устимдан кулсангиз арзийди! Ҳа, мени 
калака қиладиганлар ҳали ҳам оз эмас. Пулсиз, давлатсиз, 
ёлғиз келажакка ишониб сизга уйланаяпман. Нега уйлана- 
япсан дейишади менга. Нега бўлар эди? Чунки сизни сева- 
ман, одамларга ишонаман. Рост, балки ўйламай иш қилаёт- 
гандирман. Уйлашга вақтим борми. Сизни шундай севаманки, 
ўйлашга ҳам вақт йўқ.
К у к у ш к и н а блан Ю с о в киради.
П о л и н а
(бироз туйғу блан).
Мен ҳам сизни севаман.
Ж а д о в П о л и н а н и н г қўлини ўпади.
К у к у ш к и н а
(Ю совга).
Қаранг-а, худди беозор қуш- 
чаларнинг ўзгинаси. Халақит берманг, кўриб кўзинг тўй- 
майди, киши!
Б е л о г у б о в ва Ю л и н ь к а киради.
С А К К И З И Н Ч И С А Ҳ Н А
Ж а д о в , П о л и н а , К у к у ш к и н а , Ю с о в ,
Б е л о г у б о в
ва Ю л и н ь к а.
Ж а д о в
(цайрилиб қарайди, ва Полинанинг қўлидан
уиглаб, Кукушкина қаршисига келади).
Фелисата Гсраси- 
мовна, шу нуридидангизни менга беринг.
К у к у ш к и н а . Ростимни айтсам, қизим блан ажралиш 
менга жуда оғир. Менинг энг яхши кўрган қизим... Қари- 
ган чоғимда овунчоғим бўлар деган 
эдим... Майли олинг, 
қизимнинг бахти мен учун қимматлироқ. 
(Ю зини рўмолча
блан бекитади.)
Ж а д о в блан П о л и н а унинг қўлини ўпаднлар, Б е л о г у б о в
стул беради, К у к у ш к и н а ўтирадн.
Ю с о в . Асил она экансиз, Фелисата Герасимовна.
К у к у ш к и н а . Ҳ а, бу блан мақтансам арзийди. 
(Қ и-
зиш иб.)
Йўқ, қиз ўстириш оқибатсиз иш экан! Бағрингда 
ўстирасан, бир куни келиб эгасига бериб юборасан... Ёлғиз 
ўзинг сўппайиб қоласан... Азоб-уқубат бу! 
(Ю зини рўмолча
блан бекитади.)
Б е л о г у б о в . Ойижон, биз 
сизни ёлғиз ташлаб қўй- 
маймиз.
П о л и н а ва Ю л и н ь к а
(бир оғиздан).
Ойижон, биз 
сизни ёлғиз ташлаб қўймаймиз. 
_
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Трактир. Орқа томонга парда тутилган, ўртага машина ўрнатил- 
ган, ўнг томонда очиб қўйилган эшик. Эшикдан уйнинг ичи кўрина- 
ди. Чапда кийим осадиган вешалка, саҳнанинг олдинги қисмида ҳар 
икки томонга стол ва диванлар қўйилган.
Б И Р И Н Ч И С А Ҳ Н А
В а с и л и й машина олдида туриб газета ўҳимоқда. Г р и г о р и й
эшикка суяниб, уйга 
термулиб турипти. 
Ж а д о в блан М и к и н 
кирадй. Григорий уларни кутиб олади, стол устини тозалаб дастур-
хон ёзади.
М и к и н . Хўш, оғайни, аҳволинг қалай?
Ж а д ов. М аза йўқ, ука. 
(Григорийга.)
Чойдан олиб кел.
Г р и г о р и й чнҳнб кетади.
Узинг қалайсан!
М и к и н. Дуруст. Бир нави’ куним ўтаяпти, ўқитучилик 
қилаяпман.
Утнрадилар.
Ж а д о в. Мояна қалай, туззукми?
М и к и н. Икки юз сўм оламан.
Ж а д о в. Етадими?
М и к и н. Кўрпамга қараб оёқ узатиб юрибман. Узи- 
нгиздан ўтар гап йўқ, орзу-ҳавас қилаётганим йўқ.
Ж а д о в. Ҳ а, бўйдоқ одам икки юз сўм блан яшаса бў- 
лади.
М и к и н . Асли сен ҳам уйланмасанг бўлар эди! Сен 
блан бизга бўйдоқлик дуруст. Биздақангги яланғочларга
_ 
1 Иккинчн ва учинчи пардалар ўртасида бир йилга яҳии 
ваҳт
утади.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

уйланишни ким қўйипти! Тўқ бўлсак, устимизда ёпинчиғи- 
миз бўлса бас-да. Мақол борку: сўққабош одам камбағал 
бўлмайди, камбағал бўлса ҳам ёлғиз боши бўлади.
Ж а д о в. Бўлар иш бўлди.
М и к и н. Рангги-рўйингга қара, илгари сен шунақами- 
динг. Олахуржин оғирлик қилганга ўхшайди-а? Йўқ, сен 
блан бизга уйланиш сра тўғри келмайди. Биз меҳнаткаш 
одамлармиз.