I. M arkaziy boshqaruv
II. Viloyat boshqaruvi
234
www.ziyouz.com kutubxonasi
III. Tum an boshqaruvi
IV. Shahar boshqaruvi
a) tuman shaharlari idorasi
b)
Toshkent shahri idorasi
235
www.ziyouz.com kutubxonasi
V. Q ishloq boshqaruvi
B o i i s (v o lo s t)
b o s h l i g 'i
O q s o q o l la r
O q s o q o l
y o r d a m c h ila r i
E llik b o s h i la r
M i r o b b o s h i
,
A riq o q s o q o li
M i r o b la r
VI. Shariat qozisi («xalq sudi»)
VII. M irshablik boshqaruvi
a)
Mustabid idora usulining mirshablik amaliyoti
236
www.ziyouz.com kutubxonasi
b)
Rus imperiyasi Ichki ishlar vazirligi polisiya departamenti
organi - Turkiston tuman muhofaza bo ‘limi
(maxfiy siyosiy polisiya - oxranka) - TRMB
1. Shaxsiy tarkib
2. Turkiston oMkasi TRMBga bo‘ysunuvchi polisiva-jandarm
Boshqarmasi boMimi
237
www.ziyouz.com kutubxonasi
VIII. Aleksadr II tomonidan 1864 yilda sud nizomlarining joriy
etilishidan so‘nggi umumsaltanat sudi
(XX asr boshlari)
Jadvallardan k o ‘rinib turganidek, Turkiston general-gubematori
o ‘z qoTida harbiy va fuqaro hokimiyatini birlashtirgan. Bir vaqtning
o ‘zida u podsho noibi, harbiy okrug q o ‘shinlari qo‘mondoni, Ettisuv
kazak qo‘shinlari atamani, bosh mirshab, bosh prokuror vazifasini
ham o ‘tagan. Unga Buxoro amiri va Xiva xoni ham b o ‘ysungan.
General-gubemator vassallari b o ‘lmish Buxoro amirini Rossiya
imperator agentligi (1885-1917), Xiva xonini esa Amudaryo bo‘limi
(1873-1918) boshligi orqali nazorat qilgan. 1882-1884 yillarda
Turkiston o ‘lkasidagi boshqamvni atroflicha taftish qilgan markaz
vakili - imperatoming maxfiy maslahatchisi F. Girs general-guber-
natom ing Rossiyadagi kasbdoshlaridan farqli o ‘laroq, Turkistonda
mustabid hokim ekanligi, imperiya qonunchiligiga mutlaqo rioya
qilmay, o ‘zicha qonunlar chiqargani va o ‘z maylicha hukm yurit-
ganini e ’tirof qilgan edi. Xarbiy gubematorlar, sud palatasi raisi,
prokuror, okrug shtabi boshlig‘i, general-gubemator yordamchisi,
general-gubemator Kengashi oTka boshqamvining muhim masala-
larini o ‘zlaricha hal qilgan.
238
www.ziyouz.com kutubxonasi
Markaziy boshqaruvda general-gubemator mahkamasining ham
ahamiyati beqiyos katta b o ‘lgan. Bosh boshqarmaning ijroiya organi
b o ig a n general-gubemator mahkamasi dastlab to ‘rt b o iim dan
iborat edi. Birinchi b o iim m a’muriy va nazorat ishlarini boshqar-
gan. Ikkinchisi bosh boshqarmaning moliyaviy-xo‘jalik ishlariga
qaragan. Uchinchi b o iim esa soliqlar, shaharlar m ablagiari hamda
boshqaruvga doir nizomlar loyihalarini tayyorlash bilan shug‘ullan-
gan. To‘rtinchi b o iim maxsus b o iim b o iib , uning faoliyat doirasi
g ‘oyat keng va serqirra b o ig an . 1886 yilgacha mustaqil ish k o ig a n
bu b o iim harbiy va adliya vazirlari koisatm alariga xilof ravishda
sud qarorlarini ham qayta k o iis h bilan shug‘ullangan.
Rossiya imperiyasi gubemiyalaridagi bironta tashkilot general-
gubemator mahkamasidek cheklanmagan vakolatlarga ega b o im a -
gan. Maxfiy maslahatchi Girsning so‘zlariga qaraganda, Kaufman-
ning mahkamasi imperiya qonunlarini ham cheklovchi o ‘z qonun-
larini chiqargan.
General-gubematorning o ‘zi A fg‘oniston va K oshg‘ar masala-
lari bo‘yicha shug‘ullanuvchi elchilik boiinm asini ham 1899 yil
gacha boshqarib turgan. 1899 yildan esa bu vazifani bajarish uchun
general-gubemator huzurida diplomatik ishlar b o ‘yicha maxsus
lavozim joriy qilinadi. Turkiston ommaviy kutubxonasi, Toshkent
muzeyi, markaziy arxiv, «Turkestanskie vedomosti» gazetasi va
bosmaxonasi ham mazkur mahkama ixtiyoriga berilgan edi.
General-gubernator bepoyon o ik a hayoti bilan asosan mahkama
boshqaruvi orqali tanishib borgan. Shuning uchun ham bu idora
o ik an in g ijtimoiy-siyosiy hayotida hal qiluvchi rol o ‘ynagan.
Mahkama o ik a hokimi uchun axborotnoma, m a'ruza va m a’-
lumotnomalar tayyorlagan, general-gubematoming shaxsiy manfa
atlarini ko‘zlab ish yuritgan. Shuning uchun ham mahkama bosh-
qamvchisi general-gubematorlikdagi eng nufuzli amaldorlar qatori
yuksak mavqeda turgan.
Turkiston o ik a si Markaziy Bosh boshqarmasi tarkibida general-
gubematorga b o ‘ysunmaydigan markaz vakillari - adliya, moliya,
ziroat va davlat mulklari vazirliklari idoralari ham bo ig an .
Turkiston general-gubematorligi XX asr boshlariga kelib besh
viloyatga b o iin d i: Sirdaryo, Farg‘ona, Samarqand, Yettisuv, Kas
piyorti viloyatlari. Ulami rus armiyasi generallaridan shaxsan
podshohning o ‘zi tayinlaydigan harbiy gubematorlar boshqargan.
Ular harbiy va fuqaro hokimiyatini o ‘z q o iid a tutishgan. Harbiy
sohada ular viloyatlardagi qo‘shinlar (diviziya yoki korpus) qo‘-
mondoni, fuqaro ishlarida esa gubemator huquqiga ega boiishgan.
239
www.ziyouz.com kutubxonasi
Barcha m a’muriy, polisiya va sud hokimiyati ham ularning izmida
b o ig an .
Harbiy gubernatorial' qoshida viloyat boshqarmalari b o iib , ular
guberniya boshqarmasi huquqlariga ega boiishgan. Viloyat ijtimoiy
hayotining barcha masalalari shu boshqarmalarda ko‘rilgan. Vi-
loyatlar o ‘z navbatida tumanlarga (uezdlarga) b o iin ib , ulami tuman-
boshilar idora etishgan. Tumanlar Turkiston general-gubernatorligi
m a’muriy tuzilmasining asosini tashkil etgan. Ular aholining tur-
mushi, hududning xususiyatlari, millatlari yo elatlaridan qat’i nazar,
rus amaldorlari xohishicha o'zboshimchalik bilan tuzilavergan.
Podsho hukumati milliy, elat va tarixiy xususiyatlardan kelib chiq-
magan holda, mustamlakachilik nuqtai nazaridan bu masalaga yon-
doshgan.
O ik an in g tub viloyatlari hisoblangan Sirdaryo, Farg‘ona,
Samarqanddan tashqari Yettisuv, Kaspiyorti viloyatlari ham shu
asosda tumanlarga b o iin ib idora qilingan.
Sirdaryo viloyati quyidagi tumanlarga boiingan: Toshkent, Av-
liyoota, Qozoli, Perovsk, Chimkent. Amudaryo tumani ham shu
viloyatga bo^ysungan. Farg‘ona viloyatiga M arg'ilon, Andijon,
Q o‘qon, Namangan, 0 ‘sh tumanlari qaragan. Samarqandga Jizzax,
Kattaqo‘rg‘on, Xo'jand, Samarqand tumanlari; Ettisuvga Vemiy,
Jarkent, Kopal, Lepsinek, Pishpak, Prjevalsk; Kaspiyorti viloyatiga
Ashxobod, Krasnovodsk, M angishloq, Marv va Tajan tumanlari
kirgan.
Har bir tuman o ‘z tarkibidagi shahar va qishloqlari bilan tuman
hokimi - tumanboshiga bo‘ysungan. Tumanboshi Rossiyadagi is-
pravnik, zemstvo b o sh lig i, polismeyster, shahar boshqarmasi bosh-
lig‘i huquqlariga teng b o ig an . Tumanboshi viloyat harbiy guberna-
tori tavsiyasi bilan bevosita gubem ator tomonidan tayinlangan.
Turkiston oikasidagi tumanboshilaming Rossiyadagi ham-
kasblaridan farqli tomonlari shunda ediki, ular m a’muriy, polisiya
va harbiy hokimiyatni o ‘zlarida birlashtirganlar. Tumanboshilaming
juda keng vakolatlari va o ‘ta mustaqil hamda zoiavonlarcha ish
yuritishlarini yuksak lavozimda turgan rus amaldorlari e ’tirof etish-
gani diqqatga sazovordir. Senator graf K.K. Palen Turkiston tuman-
boshilarini o ‘zbek xonliklaridagi «beklarning huddi o ‘zginalaridir»,
deb atagani bejiz emas. Ular q o i ostidagi aholidan istagan kishiga
jarim a solishlari va 7 kungacha qamab qo‘yishlari mumkin b o ig a n .
Tumanboshilar rus armiyasi katta zobitlaridan, asosan mayor,
rotmistrdan to polkovnik unvonigacha boiganlardan tayinlangan.
Xalq ulami «hokim to ‘ra» deb atagan.
240
www.ziyouz.com kutubxonasi
Tumanlar bir necha jabha (uchastka)larga boMinib idora qilin
gan. Jabhalarni kichik unvondagi (poruchik, shtabs-kapitan) harbiy
zobitlar boshqarishgan. Ular jabha pristavlari nomi ostida «Turkiston
oik asini boshqarish haqidagi nizom»da tilga olinadi. Imperator
tomonidan 1886 yilda tasdiqlangan bu «Nizom»da jabha pristavla-
riga mahalliy aholidan istalgan odamga jarima solish (5 rubldan 10
rublgacha) va 3 kungacha hibsda saqlab turish huquqi berilgan edi.
Jabha pristavlari «harbiy - xalq boshqaruvi»dagi harbiy b o ‘g ‘inning
eng quyisi bo'lib, ularga «mahalliy o ‘z-o‘zini boshqaruv», ya’ni
«xalq boshqaruvi» amaldorlari - volost boshqaruvchilari, qishloq
oqsoqollari, yuzboshi hamda ellikboshilar bo‘ysunishgan.
Turkiston olk asid a podsho m a’muriyati qishloq boshqaruvini
«erli» (tuzemnoe) va «rus» kabi ikki toifaga ajratgan. Rus amaldor
lari «erlilar» (tuzemes) atamasi bilan Turkistondagi barcha o'zbek,
qozoq, qirg‘iz, turkman, tojik, qoraqalpoq, arab, uyg‘ur va dunganlami
tushungan. Turmush tarziga k o ia esa, rus amaldorlari barcha aholini
ikkiga: «qirg'izlar» va «sartlar»ga bo‘lishgan. Q irg'izlar deganda
ko'chmanchi, sartlar deganda o ‘troq aholi nazarda tutilgan.
Chor hukumati siyosiy nuqtai nazardan kelib chiqib, qishloq,
uning boshqaruvini mahalliy va rus boshqaruvi sifatida ajratib,
uni asta-sekin umumimperiya turidagi ruscha idoraga o ‘tkazishni
ko'zladi. Shu maqsadda 0 ‘rta Osiyoga mutlaq yot bo‘lgan geografik
islohni boshlab, volost, qishloq yig‘ini kabilami joriy qildi. 1867
yildagi «Turkiston general-gubematorligi viloyatlarini boshqarish
haqidagi Vaqtli Nizom loyihasi» deb atalgan qonunlar majmuasiga
ko‘ra, ko‘chmanchi aholiga ikki bosqichli (volost va ovullar), o'troq
aholiga esa bir bosqichli (oqsoqolliklar) boshqaruv tarzi joriy qilindi.
Volost asosini mingdan ikki ming xonadongacha, ovul jamoa-
larini esa yuz o'tovdan ikki yuz o4ovgacha aholi tashkil etgan.
Chorizm shu bilan ko'chmanchi aholining urug‘chilik asosidagi
tarixiy bo‘linishiga xotima bermoqehi b o id i.
Rus amaldorlaridan iborat hay‘at uzoq vaqt davomida qishloq
rna’muriyatini tashkil qilish harakatida Turkiston aholisining birinchi
umumiy ro‘yxatini oldi. Natijada soliqlar miqdori oshdi, aholi
tumanlar, jabhalar, volostlarga taqsimlanib, ilk bor saylovlar asosida
mahalliy m a’muriyat saylandi.
Volost boshqaruvchisi - mingboshi, qishloq oqsoqoli, ovul
starshinasi aholi tomonidan uch yilga saylanar, ulaming nomzodlari
esa rus m a’muriyati tomonidan tasdiqdan o ‘tardi.
Saylovchilar yig‘inida har o ‘n xonadon, yo o kn o'tovdan
vakil ishtirok etib, ular o ‘nboshi sifatida qishloq oqsoqoli yoki
241
www.ziyouz.com kutubxonasi
ovul starshinasi va ulaming muovinlarini saylashgan. Volost
boshqamvchisi - mingboshini esa har 50 xonadon yoki 50 o ‘tovdan
tayinlangan vakillar - ellikboshilar yig‘ini saylagan. Bu tartibga
1886 yilda bir necha o ‘zgarishlar kiritildi. 1886 yilda kuchga kirgan
yangi qonunlar majmuasi - «Turkiston o ‘lkasini boshqarish haqidagi
Nizom» o ‘troq aholining bir bosqichli boshqamvini ikki bosqichliga
aylantirib, oqsoqolliklami volostlarga birlashtirdi. Ovul jamoalari
va oqsoqolliklar vakillari yig‘ini umum saylovchilar yig‘ilishi bilan
almashtirildi. Ellikboshilaming volost yig‘iniga har 50 xonadondan
vakil qilib yuborilishi butun qishloq yo ovul yig‘inidan har 50
xonadondan vakillar saylash bilan o'zgartirildi. Rus m a’muriyatiga,
harbiy gubemator va general-gubematorga saylov bekor qilinganda
qishloq m a’muriyati vakillarini bevosita tayinlash huquqi berildi.
1886 yilgi «Nizom» avvalgidek aholini «qirg‘izlar va sartlar» sifatida
emas, balki «o‘troq va ko ‘chmanchi» degan atama bilan ajratdi.
Volost boshqamvchisini saylovchilar vakillarining qumltoyi
saylagan. Qumltoy vaqtini va o ‘tkaziladigan joyini tumanboshi
belgilagan. Saylov arafasida tumanboshi yoki uning yordamchisi
ro ‘yxat b o ‘yicha ellikboshilar sonini aniqlangan, chunki qumltoyda
saylovchi vakillaming uchdan ikki qismi ishtirok etmasa, u kuchga
kirmagan hisoblangan.
Saylov yashirin ovoz berish yo'li bilan o ‘tkazilib, ovozlar qutiga
tashlangan soqqalar vositasida aniqlangan. Ellikboshilar birma-bir
tumanboshi oldida turgan usti yopiq quti oldiga kelib, o ‘zlari istagan
nomzodning ismi-sharifini aytishgan va qoilaridagi taqsimchadagi
soqqani qutiga tashlashgan. Bu marosim barchaning k o ‘z oldida
ochiq o ‘tgan va uning yakunida kim ko‘p ovoz olgani e ’lon qilingan.
Ovoz berish natijalari qog‘ozda barcha ellikboshilaming muhri va
imzosi bilan muhrlangan va tumanboshi yoki uning yordamchisi
tomonidan tasdiqlangan.
Volost qumltoyi ikki nomzodni saylagan, biri volost boshqa
mvchisi, ikkinchisi unga nomzod bo‘lgan. Harbiy gubemator qurul-
toydagi saylov natijasini k o ‘rib chiqib, nomzodlami tasdiklagan. U
tasdiqlamagan taqdirda, qumltoy qayta chaqirilgan yoki lavozimga
to ‘g ‘ridan-to‘g ‘ri gubemator tanlagan shaxs qo‘yilgan. Shu y o ‘sinda
mahalliy boshqaruv tizimi rus m a’muriyati q o iid a saqlangan. Volost
qumltoyi volost boshqamvchisiga maosh belgilagan. Uning miqdori
odatda 300 rubldan 500 mblgacha b o ‘lgan.
Qishloq oqsoqollari, nomzodlari va oqsoqol yordamchilari
qishloq jam oasi tomonidan bevosita volost boshqaruvchisi ishtiro-
kida saylangan. Ulami lavozimga tumanboshi tasdiklagan. Qishloq
242
www.ziyouz.com kutubxonasi
jamoasi yig‘ini ularga yiliga 200 rubldan maosh belgilagan. Yig‘in
ariqlarga qarovchi miroblami ham saylab, ularga maosh tayinlagan.
Katta ariqlami to ‘g ‘ridan-to‘g ‘ri harbiy gubem ator tomonidan
tayinlanadigan ariq oqsoqollari boshqarib, ular irrigasiya mudiriga
itoat qilishgan.
Rus m a’muriyatining aholiga «o‘z-o‘zini boshqarish» va «saylov
huquqini berishi» g ‘irt siyosiy lo‘ttibozliqdan iborat b o iib , aslida
ishning tizgini ulaming q o iid a qolgan. Xuddi shunday usul shaharlar
boshqamvida ham o ‘z aksini topgan.
Turkiston o ik a sid a viloyat va tuman boshqarmalari shaharlarda
joylashgan. Toshkent, Samarqand, Q o‘qon, Andijon, M argilon, Na
mangan va Ashxobod oik an in g asosiy shaharlari hisoblangan. Ana
shu qadimiy shaharlardan tashqari, Chimkent, Jizzax, Termiz va
K attaqo‘rg ‘on kabi shaharlar ham mavqe tuta boshlagan edi. Bundan
tashqari, chor qo‘shinlarining istilochilik yurishlari natijasida vujud
ga kelgan shaharlami ham aytish lozim. Rus zobitlari kazarmalar
torligidan qo‘shin manzilgohi atrofida o ‘zlari uchun uy qurib olish-
gan. K o‘chganda ulami yangi kelganlarga sotib ketishgan. Iste’foga
chiqqan katta-kichik zobitlar, quyi unvondagi harbiy xizmatchilar
m a iu m mulkka ega b o iib , o ‘sha joylarda qolaverishgan. Bu hoi
mustamlaka m a’muriyati xodimlari o ‘rtasida ham ro ‘y bergan. Ular
xizmat joyida muqim qolib ketishgan. Huddi shunday kishilar, o ik a d a
qolgan birinchi m slar asosan harbiy xizmatchilar edilar. Q o‘shinlar
ortidan yurgan savdo ahli ham doimiy manzilgohlarda qolib faoliyat
k o ‘rsatganlar. Qozoli, Perovsk, Petro-Aleksandrovsk kabi shaharlar
shu tariqa vujudga kelgan edi.
Bosib olingan shaharlarda m slar uchun maxsus ajratilgan da-
halar paydo b o iad i. Shaharlar tuzilishi va ulami mslashtirishga
podsho hukumati katta ahamiyat qaratgan edi. Ana shu maqsadda,
dastlab, Ettisuv viloyatidagi Seriopol va Kopal shaharlariga maxsus
imtiyozlar berildi. Bu shaharlardagi xunarmandchilik korxonalari
va fabrikalar ochgan kishilar barcha soliqlar hamda harbiy maj-
buriyatlardan ozod etildi. Savdo-sotiq, sanoat, hunarmandchilik
uchun imtiyozlar yaratildi. Bunday mavqega Sirdaryo viloyatining
Toshkent, X o‘jand, Jizzax, Turkiston, Chimkent, Avliyoota, Pe
rovsk, Qozoli kabi shaharlari ham erishdi. Bu imtiyozlar shaharlar-
ning barcha aholisiga emas, balki faqat mslarigagina berildi. Oliy
harbiy-siyosiy doiralar «musulmon aholisini kuchaytirib yubormaslik
uchun ulami imtiyozlardan maxmm etish o ‘rinli b o iad i» , deb
ochiqdan-ochiq aytishgan.
Turkiston shaharlari ichida general-gubematorlikning siyosiy,
m a’muriy va madaniy markazi Toshkent boshqamviga mustamlaka
243
www.ziyouz.com kutubxonasi
m a’muriyati alohida e ’tibor berdi. Shahar bosib olingandan (1865)
keyin general-mayor Romanovskiy zobitlar va amaldorlar uchun
uning sharqiy qismidan joy tanladi. «Rus Toshkenti»ni barpo etish
uchun maxsus qo‘mita tuzildi. Q o‘mitaning ikki yillik faoliyati (1866-
1868) davomida mahalliy aholining yuzlab uy-joylari buzib tash-
landi, musodara qilingan hududda zobitlar hamda ularning oilalari
uchun turar joylar, ko‘chalar va oromgohlar baipo etildi. Shu tarzda
ko‘hna Toshkent bag‘ri ikkiga b o iib tashlandi. Ruslar istiqomat
qiluvchi qism yangi shahar, o'zbeklar yashaydigan qism «Eski
shahar», deb atala boshlandi. Eski shahar aholisiga yangi shaharga
o 'tish qat’iyan man etildi.
Yangi shaharda qator zamonaviy binolar, istirohat b o g la ri
va boshqa katta obodonchilik ishlari olib borildi, lekin yuz ming
aholisi bo‘lgan eski shahar o ‘sha xonlik zamonida qanday b o ‘lsa,
shundayligicha qolaverdi. Uning obodonligi uchun hech qanday
m ablag‘ ajratilmadi. XIX asrning 70-yillarida Toshkent boshqaruvini
o ‘zgartirish haqida Turkiston m a’muriyati harakat boshladi. Chunki
birgina shahar boshlig'i - hokim idorasi rivojlanib va kengayib
borayotgan shahar xo'jaligini boshqarishga qodir b o ‘lmay qoldi.
1872 yilda Sirdaryo viloyat boshqarmasining umumiy rayosati
Toshkentda «Shahar nizomini q o llash » masalasini k o la rib chiqdi.
Rossiya ichki gubemalarida 1870 yildan q o llan a boshlagan «Shahar
nizomi»ni mustamlaka m a’muriyati manfaatlariga mos ravishda
o ‘zgartirish, qo‘shimchalar kiritish asosida Toshkentda joriy eti-
lishiga doir loyiha tayyorlandi. Polkovnik Fridriks boshchiligidagi
maxsus komissiya uni atroflicha muhokama qildi.
Toshkent shahrida Nizomni joriy etish masalasi byurokratik rus
apparatida uzoq sarsonlikdan keyin besh yil o lib , Sankt-Peterburg
mahkamalarining «ruhsati oliysi» olingandan keyin hal bo‘ldi.
Shahar nizomini q o lla sh bo'yicha Vaqtli komissiya tuzilib, u 1877
yildan ish boshladi. Mustamlakachi oliy amaldorlardan tashkil
topgan komissiya saylovchilar ro‘yxatini tuzib ularni tabaqalarga
b o ‘ldi. M ulk miqdoriga qarab, saylovchilar uch tabaqaga ajratildi.
3000 rubldan ortiq qo‘zg ‘almas mulkka ega b o lg a n lar birinchi, 1000
rubldan ortiqlari ikkinchi, 500 rubldan ziyod mulk egalari uchinchi
toifaga kiritildi. M ustamlakachilik nuqtai nazaridan yangi shahar
qismida mulk senzi mulk qiymatining bir foizi sifatida belgilandi.
Shahar ziyolilari, ishchilar va hunarmandlaming qo‘zg ‘almas mulkka
ega boim aganlari saylov huquqidan mahrum etildi. Har bir toifa
shahar b o sh lig l - hokim to 'ra raisligida saylov y ig ln in i tuzdi. 2400
saylovchi ishtirokida o ‘tgan y ig ln d a shahar dumasi va boshqannasi
244
www.ziyouz.com kutubxonasi
saylandi. Shahami boshqaradigan noiblar (glasniy) sonini belgilashda
ham eski shaharga nisbatan adolatsizlik qilindi. Ozchilikni tashkil
qilgan ruslardan esa noiblaming uchdan ikki qismi saylanganligi
dalili buni yaqqol ko'rsatadi.
Shahar dumasi farmoyish beruvchi, noiblardan (glasniy) sayla-
nuvchi boshqarma (uprava) esa ijroiya hokimiyatga ega b o id i.
Mustamlakachilar o ‘zlaricha imperiyada amal qiluvchi Nizomga
o ‘zgartirishlar kiritishib, shahaming «o‘z-o‘zini boshqaruvi» ustidan
nazorat qiluvchi «Shahar ishlari bo‘yicha viloyat idorasi (prisutstvie)»
tuzishib, raisligiga Sirdaryo harbiy gubematorini tayinlashdi. Sankt-
Peterburg «sartlar hali o ‘z-o‘zini boshqarishga tayyor emas»,
degan fikrda ish koi'di. Toshkent shahar dumasidagi «qoidalar va
o'zgartirishlar» shuning uchun ham qizg‘in qoilab-quvvatlanib,
imperator Aleksandr 111 tomonidan 1888 yilda rasman tasdiqlandi.
Shahar o ‘z-o4zini boshqaruvi timsoli b o ig a n
Toshkent dumasi faoliyati ustidan podsho hukumati shaxsan
general-gubematoming o'zi nazorat qilishini buyurdi. Sankt-Peter-
burgning oliy hukmron doiralari shahar nizomida belgilangan ichki
ishlar vaziri huquqini Turkistonda q oilashn i harbiy vazir zimmasiga
yukladi. Toshkent dumasi oqsoqoli (golova) bevosita markaz tomoni
dan tayinlanadigan b o id i. Shahar boshqarmasi a ’zolarining uchdan
ikki qismi ruslardan, bir qismi esa rus tilini biluvchi «tuzemes»-
lardan b o iish i shart qilib qo‘yilganligini ta ’kidlash joizdir.
Toshkent shahar dumasining oqsoqoli vazifasini 1877 yildan
1907 yilgacha shahar b o sh lig i - hokim to ia n in g o ‘zi boshqargani
ham mustamlaka m a’muriyatining qiyofasini k o isa tib turibdi.
Sirdaryo viloyati harbiy gubematori 1885 yil 15 sentyabrda pod-
shoga y o ilag an maktubida yana ham kengroq huquq berilishini
s o ia b yozadi: «Shahaming m a’muriy - polisiya hokimiyatiga...
to ia itoatkorligini hisobga olib, ana shu itoatkorlik qonunlashtirib
qo‘yilsa, ya’ni shahar oqsoqoli lavozimi shahar bo sh lig i lavozimi
bilan qo‘shib yuborilsa...». Amalda shunday b oiganini ziyrak
zamondoshlardan biri bunday e ’tirof etgan: «Saylanadigan shahar
oqsoqoli tuzemeslar ko‘z o'ngida doimo boy, savdogar qiyofasida
gavdalansa, shahar boshligi esa hokim to'radir».
Rossiya imperiyasida amalda b o ig a n shaharga oid ikkita
nizom (1870, 1892 yilgi) Turkistonda faqat Toshkent va Yettisuvdagi
Vemiy (hozirgi Almati) shaharlarida qoilanilib, boshqa shaharlarda
joriy etilmadi. Rus m a’muriyati Toshkent tajribasi «bu chorani
Turkiston oikasidagi boshqa shaharlarga qoilashning foydasi haqida
fikr yuritishga erta» degan tahqiromuz xulosaga kelgan edi.
245
www.ziyouz.com kutubxonasi
Chorizmni, rus xalqlarvarlari, «mirshablik podshohligi» deb
atagani bejiz emas. Ana shu polisiya tuzumiga suyangan podshoh
hukumati Turkiston o ‘lkasi idorasini eng quyi bo‘g ‘inidan oliy
bo‘g ‘inigacha o ‘z q o iid a tutgan. General-gubematoming o ‘zi bosh
mirshab vazifasini o ‘tagan. Hokimi mutlaq general-gubemator
o ‘lkadagi istagan odamini, xoh o ‘zbek, xoh ms b o iish id an qat’i
nazar, imperiyaning chekkalariga 5 yil muddatgacha surgun qilishi
huquqi qonunan mustahkamlangan edi. U harbiy b oim ag an
fuqarolar ustidan harbiy sudlar hukmini tasdiqlashdek ichki ishlar
vaziri vakolatlarini ham o ‘z qo‘lida jamlagan. Viloyatlaming harbiy
gubematorlari, tumanboshilar, qasaba pristavlari ham polisiya
generallari va zobitlari vakolatlariga ega boiganlar. Bundan tashqari,
o ‘lkada ichki ishlar vazirligining idoralari, uning vakillari ham
shunga muqobil tarzda ish k o ‘rishgan.
Turkiston shaharlarida polismeyster lavozimi joriy etilib, ular-
ning huquqlari tumanboshilar huquqlari bilan barobarlashtirildi.
Toshkentda yangi va eski shahar polismeysterlari ish olib bor-
gan. Ularga polisiya pristavlari b o ‘ysungan. M ahalliy m a’muriyat -
volost boshqamvchilari va oqsoqollar ham quyi mirshablik zobitlari
vakolatlariga ega b o iib , ularga yollangan mirshablar xizmat qilgan.
Turkistondagi adliya boshqamvida ham o ‘ziga xos mustamla-
kacha mezonida ish tutildi.
1867-1886 yillar mobaynida o ik a d a umumsaltanat ras sudlari
va xalq sudlari, y a’ni shariat asosida ish k o ‘ravchi qozi sudlari fao
liyat ko‘rsatar edi. Rus sudlariga tuman sudlari, sud palatasi huquqi-
dagi viloyatlar boshqarmalari, mirovoy sudyalar quraltoylari, harbiy
sud komissiyalari kirgan. Tuman sudyalari mulkdan mahram etishga
daxldor b o im ag an jinoiy ishlar, davlat xazinasi manfaatlariga oid
b o im ag a n 2000 rablgacha mikdorda b o ig a n da’volami k o ‘rishgan.
Viloyatlar boshqarmalari esa tuman sudlari hukmlaridan shikoyat-
lar, qayta qurish kabi masalalami hal qilgan. Davlat vazifalarini
bajarishdagi jinoyatlar, hokimiyatga qarshilik k o ‘rsatish, qaroq-
chilik, davlat mulkini o ‘g ‘irlash, soxta pul yasovchilaming ishlari
kabi tuman sudlari vakolatlariga kirmagan ishlami ham k o ‘rish-
gan. M arg‘ilon, Samarqand, 0 ‘sh kabi shaharlarda faoliyat ko‘rsat-
gan harbiy sud komissiyalari esa harbiy jinoyat ustaviga asoslanib,
davlatga xiyonat, hokimiyatga qarshilik, pochta, telegrafga hujum,
nasroniylami o id irish , mansabdor shaxslarga nisbatan qotillik qilish,
o ‘zga dindagilami nasroniylikka o ‘tgani uchun ulami o id irish g a oid
ishlar, m s millatiga mansub kishilaming jinoyatlarini k o ‘rish bilan
shug‘ullangan.
246
www.ziyouz.com kutubxonasi
Rasman «xalq sudlari» deb atalgan qoziyu quzzotlar shariat
qonunlari asosida mahalliy o ‘troq va k o ‘chmanchi aholining fuqaro-
lik va jinoiy ishlarini ko‘rishgan. Lekin davlat ahamiyati kasb etadi-
gan, shuningdek, siyosiy ishlar ulaming vakolat doirasiga kirmagan.
1886 yilda tasdiqlangan «Turkiston o ‘lkasini boshqarish haqidagi
Nizom» mavjud sud tartibini saqlab qolgan holda unga ayrim
o ‘zgartirishlar kiritdi. Tuman sudlari bekor qilinib, ulaming o ‘miga
murosa (mirovoy) sudlari joriy etildi. 0 ‘lkada viloyat sudlari tashkil
qilinib, ularga murosa sudyalar vazifalari yuklandi. Viloyat sudi
avvalgi viloyat boshqarmalari ixtiyorida bo‘lgan vakolatlami oldi
va murosa sudlari hal etuvchi masalalami ko‘rish huquqiga ham ega
bo‘ldi.
Viloyat prokurori va uning o'rindoshi, sud tergovchisi lavozim-
lari joriy qilindi. «Nizom» rasmiy ravishda sudning hokimiyatdan
mustaqil b o ‘lishini qonunlashtirgan bo‘lsa ham, amalda u bir butun
hokimiyatni o ‘z qoMlarida tutgan harbiy m a’muriyatning kuchli
ta ’sirida qolaverdi.
Imperiya sudlarida ms hokimiyatiga bevosita va bilvosita qar
shi qaratilgan mahalliy aholi vakillari ishlari ko‘rilgan. Ruslarga
qarshi jinoyat qilgan o ‘zbeklar yoki m slar bilan birga noqonuniy
ishga qo‘l urgan o ‘zbeklami shu sudlar jazolagan. Rus qishlog‘i,
shahar qismi va umuman m slar istiqomat qilib turgan yerlarda
jinoyat qilgan o ‘zbeklar imperiya sudida javobgarlikka tortilgan.
Turli millatlarga mansub kishilaming jinoyatlari ham ms sudida
k o ‘rilgan. Shu tariqa tub aholining ms yoki qozi sudida sudlanishi
1886 yilgi Nizomga qo‘ra quyidagicha belgilangan:
1. Ayblanuvchining u yoki bu millat, yo elatga mansubligiga
qarab;
2. Sodir etilgan jinoyat turiga ko‘ra;
3. Jinoyat sodir bo‘lgan hududga k o ‘ra;
4. Jinoyat kimga va nimaga qarshi qaratilganiga ko‘ra.
Huddi ana shu belgilarga ko‘ra jazo belgilangan va jinoyat
rasman shariat asosidami yo Rossiya imperiyasi jinoiy qonunlariga
ko‘ra belgilanishi aniqlangan.
Turkiston olkasidagi qonunchilik b o ‘yicha yana bir yangilik
1898 yilda sodir b o ‘ldi. Chor hukumati 1864 yilgi sud islohotini
33 yildan keyingina mustamlaka Turkistonda amalga oshirishga
kirishdi. 1864 yil 20 noyabrda Rossiyada joriy etilgan sud islohoti
sudni qonunchilik, ijroiya hokimiyatdan ajratish, ko‘riladigan
ishlardagi oshkoralik va maslahatchilar ishtiroki kabi bir qator il-
g ‘or burjuacha tartiblami amalga oshirgan b o ‘lib, buning natijasida
247
www.ziyouz.com kutubxonasi
ikki sud tizimi dunyoga keldi. Ulardan birinchisi saylanib qcTyila-
digan sudyali sudlar, mirovoy sudya va mirovoy sudlar qurultoyi;
ikkinchisi esa tayinlanadigan sudyali sudlar - okrug sudlari va
sud palatalari edi. 1864 yilgi sud islohoti boshqa qonunlar kabi
Turkistonda mustamlaka qolipiga tushirib anchagina o ‘zgartirishlar
bilan qoilan d i. Rus amaldorlari «mahalliy xalqlaming madaniyati
past ekanligi»ni ta’kidlab, mirovoy sudyalarni saylash o ‘miga
hukumat tomonidan tayinlab, mirovoy sudlar qurultoyi vazifasini
okrug sudlariga, mirovoy sudlarga taalluqli shikoyat ishlarini sud
palatasiga yuklashga qaror qilindi.
Rus sudlariga ishonchsizlik mahalliy aholi o ‘rtasida kuchli
b o ig an i uchun ham sud organlariga shikoyatlar kam tushgan. Bu
holatni m a’murlar no to 'g'ri talqin qilishgan. Sankt-Peterburgdan
kelgan general-ad’yutant graf Ignatev boshchiligidagi komissiya
fikri bunga yorqin misol b o iad i: «Tekshirishlar shunday ajib
bir holatni k o ‘rsatdiki, mahalliy aholining shikoyat-ariza idorasi
b o iim ig a ehtiyoji kam ekan. Buning aniq dalili sifatida Farg‘ona
viloyatida sudya qarorlaridan 3 foiz, Sirdaryoda 4,5 foiz shikoyat
tushganini ko'rsatish mumkin. Bu. masalan, Sankt-Peterburg
mirovoy okrugidagidan ancha kam demak». Lekin o ik a xalklari
turmushida rus sudlari emas, balki mahalliy shariat sudlari salmoqli
o 'rin tutgan. O 'troq aholining qozi-sudlari va ko‘chmanchilaming
biy sudlari mahalliy sudlarni tashkil etgan. Shunga alohida e ’tibor
qilish kerakki, chor hukumatining siyosiy b o im ag an barcha fuqa-
rolik ishlarini qozi va biy sudlariga topshirishida g ‘arazli maqsad
yotgan. M ustamlakachilar shariat qonun-qoidalaridan o ‘z istibdod
tuzumlarini mustahkamlashda foydalanmoqchi boiganlar. Oliy
harbiy arboblardan biri imperatorga yozgan axborotida Rossiyaning
millionlab musulmonlari bilan imperiya doimo hisoblashib kelgani
sababini o ‘zicha sharhlab va imperiyaning musulmonlar ustidan 350
yildan beri hukmronligiga to'xtalib, islom dini bilan muomalada
dinga e ’tiborni susaytirmaslikni uqtiradi. Ana o ‘sha arbob - infan-
teriya generali S. M. Duxovskoy islom o ‘z qiyofasida «nufuzli bir
kuchdirki, u bilan biz uzoq davrlargacha muqarrar ravishda hisob
lashib turishga majburmiz», deb e ’tirof qilganida chuqur m a’no bor
edi.
Xullas, Turkiston o ik a sid a uch turdagi «xalq sudlari» mavjud
b o ig an . Sirdaryo, Samarqand, Farg'ona va Yettisuv viloyatlarining
o ir o q aholisi uchun shariat, ko'chm anchilar uchun odat, y a’ni biy
sudlari va Kaspiyorti viloyati uchun ulardan farqli maxsus «xalq»
sudlari faoliyat koisatgan.
248
www.ziyouz.com kutubxonasi
Mustamlaka markazi Sankt-Peterburg Turkiston xalqlari hayo-
tida katta ahamiyatga molik mahalliy sudlar - shariat va odat bo‘-
yicha sudlaming faoliyatini puxta o ‘rganish uchun Bosh shtab zobiti
shtabs-kapitan Davletshinni Turkistonga yuborgan. lining hisobo-
tini shaxsan harbiy vazir Kuropatkin va podshoh Nikolay II o kqib,
unda bildirilgan fikr-mulohazalarga o ‘z munosabatlarini qayd etish-
gan. Bu xujjatlar chorizmning mustamlaka siyosatining mahalliy
ichki boshqaruvidagi asosiy y o ‘nalishlarini o ‘zida yaqqol gavdalan-
tirgan.
Davletshin o ‘lkadagi qozi va biy sudlari rus m a’muriyati xo-
hish-irodasiga ko'ra ish olib borganligini bayon etib, Kaspiyorti
viloyatida rus m a’muriyati «xalq sudi»ni o ‘z q o iid a mahkam tutishda
haddidan oshib ketganini, Turkistonning boshqa viloyatlarida esa
podshoh amaldorlari bo‘lar-boim as ishlarga hadeb aralashaverib
mahalliy qozi va biylami obrusizlantirayotganini ta ’kidlagan. Dav
letshin hisobotini o ‘qigan harbiy vazir Kuropatkin Kaspiyorti vi
loyatida xalq o ‘rtasida shariatning kuchayishiga yo‘l qo^ymaslik
haqida maxsus qayd bitgan. «Eng muhimi, - deb yozgan edi harbiy
vazir, - shariatni joriy etmay, odatga rioya etishni qoilab-quvvatlash
zarur».
Imperator Nikolay II 1898 yilda Farg'ona viloyati harbiy gu-
bematorining mahalliy sudlarning bevosita rus m a’muriyatiga bo’y-
sundirilishi lozimligi to ‘g ‘risida yozgan hisoboti bo'yicha harbiy
vazirdan fikr so‘ragani va bu masalada oliy harbiy-siyosiy doiralar-
ning mulohazalari ham mustamlaka siyosatining nozik qirralarini
ko'rsatadi.
Qariyb o'n yilcha (1890-1898) Kaspiyorti viloyatini bosh-
qargan, 1875-1876 yillarda Skobelev diviziyasida shtab boshlig‘i
lavozimida 0 ‘rta Osiyoni istilo qilish harb-zarblarida qatnashgan
harbiy vazir A. N. Kuropatkin (1898-1903) Turkiston o'lkasini
o ‘rganish borasidagi o ‘z tajribalaridan kelib chiqib, qozi va biy
sudlarini rus adliya m a’muriyatiga bo'ysundirishga qarshi chiqdi.
Kuropatkin bu chora katta xarajatlardan tashqari, mahalliy odatlar
va shariatni yaxshi bilishni talab qilishi, bunga rus amaldorlari
sira ham qodir emasligini alohida ta'kidladi. Turkiston general-
gubernatori uning fikriga qo‘shilib, «xalq sudini tubdan isloh qilmay,
balki uning vakolat doirasini toraytirib borishni va kelgusida barcha
sud ishlarini rus sudiga yuklash uchun puxta tayyorgarlik ko'rish
lozimligi»ni bayon etdi. Harbiy vazir imperatorga xuddi shu xususda
o ‘z xulosasini berdi, unda qozi va biy sudlari vakolatlari cheklanib,
kelgusida ulami tamoman yo'qotishning uslublari o ‘z ifodasini topdi
249
www.ziyouz.com kutubxonasi
va ular imperator tomonidan m a’qullandi. M ustamlakachilar m a
halliy boshqaruv idoralariga m as’ul shaxslar tayinlanishida nihoyat
hushyor ish tutib, basharti ilg‘or, taraqqiyparvar va millatparvar
kishilar volost boshqaruvchisi, oqsoqol, yuzboshi yoki qozi sifatida
saylanib qolsa, ulami lavozimga tasdiqlamaslik uchun turli hiyla-
nayranglami ishlatdi. «Turkiston o ‘lkasini boshqamv haqidagi nizom»
esa ularga bu borada keng faoliyat keyin esa «m a’muriy-politsiya
boshqaruvi» deb atalgan b o ‘lsa ham, maydonini yaratib bergan edi.
Turkistondagi mustamlaka idorasi 1898 yilgacha «harbiy-xalq
boshqaruvi», undan uning mohiyati mazmunan o ‘zgarmadi. Barcha
vakolatlar ms m a’muriyati q o lid a jamlanib, mustamlaka istibdodi
yil sayin kuchayib bordi.
Turkistondagi siyosiy idora tizimi tub aholi o ‘rtasida har qan
day norozilikni tag-tugi bilan yulib tashlash va shafqatsizlik bilan
bostirish, biron-bir dushmanlik holati sezilsa darhol uning kuchayi-
shiga y o ‘1 qo‘ymay b o ‘g ‘ib tashlash va m slam ing kuch-qudratini
ko‘rsatib qo‘yish uchun har qanday chora-tadbir ko‘rish m hi bilan
sug‘orilgan edi. Chorizmning m a’muriy siyosati o ‘lkani iqtisodiy
jihatdan qonini so‘rish, m a’naviy-mhiy ezish bilan omuxta ravishda
olib borilib, pirovard natijada, uning mazmun-mohiyati 0 ‘rta Osiyo
xalqlarini mslashtirishga qaratilgan edi.
Bu siyosat tig‘i imperiya vasiyligidagi Buxoro amirligi va Xiva
xonligiga ham qaratildi. Imperiyaning ana shu siyosatini Buxoroda
Rossiya imperator siyosiy Agentligi (1885-1917), Xivada esa
Amudaryo b o ‘limi (1873-1917) olib bordi. Siyosiy agent Buxoro
amiri ustidan nazorat olib borib, uning Peterburg bilan aloqa qilishida
vositachi b o ‘lgan. Said Abdulahadxon (1885-1910) va Said Olim-
xon (1910-1920) Rossiya imperatori marhamati va iltifotiga erishish
yo ‘lida barcha vositalami ishga solishgan. «Zoti oliylari» (svetlost),
so ‘ng «hazrati oliylari» (visochestvo) maqomiga ko‘tarilgan, impe
rator mulozim generali (general-ad‘yutant), eng oliy generallik
unvoniga (general-ot kavalerii) erishgan Abdulahadxon imperiya
ning birinchi ordeni (Andrey Pervozvannny) kavaleri bo‘lgan. U
Rossiya imperatori Aleksandr III (1881-1894) sharafiga sof oltindan
«Iskandar» ordenini ta ’sis etib uni m s podshohiga taqdim etgan.
Buxoro amiri Peterburg kiborlari doirasida o ‘zining sovg‘a-salom-
lari va quyuq ziyofatlari bilan katta e ’tibor qozongan. Amiming
qimmatbaho hadyalarini imperator Nikolay II (1894-1917), harbiy
vazir general A. N. Kuropatkin (1898-1903) va hatto reviziya
komissiyasi raisi graf, senator К. K. Palen (1908-1910) ham
mamnuniyat bilan qabul qilgan. Amir shuning uchun ham Rossiya
250
www.ziyouz.com kutubxonasi
panohida o ‘zini xotirjam sezib xalqqa behad og‘ir soliq-majburiyatlar
yuklab rohatda yashagan. Unga qarshi k o ‘tarilgan qo‘zg‘alonlar esa
rus miltiqlari yordamida bostirilgan. 1888 yilda K o io b bekligida
dehqonlar qo‘zg ‘aloni keng quloch yoyganda Pamir chegara qo‘-
shini amirga yordam k o is a tib qo‘zg ‘alonni bostirgan. 1889 yilda esa
K elif aholisi hokim zulmidan bezor b o iib koiarilganda bekni rus
qo‘shini o ‘z himoyasiga olgan.
1910 yilda Buxoroda k o iarilgan qo‘zg ‘alon ham chor qo‘shini
vositasida bostirilgan. 1914 yilda esa Toshko‘prik, Shahrisabz,
Kitob, Qarshi va Hisordagi xalq g ‘alayonlari ham rus harbiy kuchlari
yordamida bartaraf etilgan1.
Amiming ruslarga muteligi ziyolilar, savdo-sanoat ahli va
taraqqiyparvar ulamolaming kuchli noroziligini uyg‘otgan. Shuning
uchun ham 1910 yilda Buxoroning 56 ulamosi maxsus xat bilan
Turkiya va A fg‘oniston xukmdorlariga murojaat qilib Rossiya
vasiyligidan xalos qilishlarini so iash g an 2. Buxoro ulamolari 1915
yilda Turkiya Rossiyaga qarshi urush e ’lon qilganda turklarga
yordam jam g ‘armasi tuzishgan. 1916 yilda esa ular milliy-ozodlik
qo‘zg ‘aloniga k o iarilg an Jizzax aholisiga yordam k o isatish g a
Buxoro xalqini undashgan edilar3.
Rossiya imperiyasining mustamlaka zulmi va amir istibdodi
yil sayin kuchayib borgani ularga qarshi m uxolif harakatning
rivojlanishiga olib kelgan. Peterburg tazyiqi bilan o ik azilgan boj
va pul islohoti Buxoroni imperiya iqtisodiga zanjirband etib xalq
ahvolini tobora o g ir ahvolga soldi. Amir esa, «eng itoatgo‘y tuman
b o sh lig i» 4 sifatida bunga qarshi hech qanday chora ko‘rmagan. Said
Abdulahadxon ham, o ‘g i i Said Olimxon ham rus vasiyligidan
xalos b o iish g a intilmadi. Buxoro amirlarining itoatgo‘yligi Peter
burg doiralariga yoqsa ham lekin Buxoro va Xivani butkul impe-
riyaga gubema sifatida qo‘shib olish niyati ulami tark etmagan.
Xiva xonligida esa siyosiy nazorat gubemator vakolatiga ega
b o ig a n Amudaryo b o iim i b o sh lig i tomonidan amalga oshirilgan.
Muhammad Rahimxon II (1865-1910) amirdan farqli o ia ro q
mustaqil b o iish g a intilgan. Zukko davlat arbobi va m a’rifatparvar
inson b o ig a n , xalq o ‘rtasida Femz shoir sifatida shuhrat qozongan
Muhammad Rahimxon II A fg‘oniston amiri, Turkiya va Angliya
10 ‘zR M D A , 3 -ja m g ‘arm a, 2- ro 'y x a t, 178-ish, 15-varaq.
2 O 'z R M D A , 3 -ja m g ‘arm a, 2 -ro ‘yxat, 6 6-ish, 78-varaq.
30 ‘z R M D A , 3 -ja m g ‘arm a, 2 -ro ‘yxat, 66-ish, 80-varaq.
4 T urkiston g en eral-g u b em ato ri fon K aufm an B uxoro am irig a shunday nom
bergan.
251
www.ziyouz.com kutubxonasi
vakillarini yashirin qabul qilgani hamda qandaydir muzokaralar olib
borgani haqida Turkiston general-gubematori mahkamasi maxsus
bo‘limi, okrug shtabi kontrrazvedkasi axborotlari diqqatga loyiq.
Xivada o'tkazilgan boj islohoti (1885) xonlikni rus mollari
bozoriga aylantirgani, pul islohoti esa (1900-1907) iqtisodni mushkul
ahvolga solgani xonni ana shunday harakatlarga undagan edi. Ros
siya xonlikning ichki mustaqilligiga ham rahna solib tanga zarb
etishni man etgani Muhammad Rahimxonni jiddiy tashvishga sol-
gan edi.
XX asr boshlarida imperiya hukmron doiralarida Buxoro va
Xivaning ichki mustaqilligini y o ’qotib ulami butunlay Rossiyaga
qo‘shib olish masalasi 1909 yildagi ikki kengashda, 1910 yil 28
yanvarda Bosh vazir RStolipin boshchiligidagi Vazirlar Kengashi
Maxsus majlisida, 1916 yilda imperator huzuridagi maxfiy ken
gashda atroflicha muhokama etildi. Peterburgning oliy rahbarligi
iqtisodiy jihatdan bu tadbir zararli ekaniga to ‘xtalib, amir va xon
amaldorlari vositasida mustamlaka siyosatini davom ettirishning
siyosiy afzalliklariga urg‘u berishdi. Ular yaqin kelajakda Buxoro
va Xivani rus gubemiyasiga aylanishi uchun tegishli zaminlami
yaratish lozimligi xususida bir qarorga kelishdi.
Xulosa qilib aytganda, Rossiya imperiyasi 0 ‘rta Osiyoda o ‘zbek
davlatchiligining barcha ko'rinishlarini tag-tubi bilan y o ‘qotish va
mscha idora uslubini qat’iy joriy etish bo‘yicha izchil y o ‘nalishda
ish olib bordi. M a’muriy-boshqaruv tizimi ana shu maqsadga
qaratilib, Turkiston o'lkasi, Buxoro amirligi va Xiva xonligi Rossiya
guberniyalariga aylanishi uchun barcha siyosiy, iqtisodiy, madaniy va
m a’naviy choralar ko'rilgan edi.
252
www.ziyouz.com kutubxonasi
Do'stlaringiz bilan baham: |